Mannetje Timpetee, een actueel sprookje

Laatst schreef ik nog over de wreedheid en pure horror in de bekende sprookjes, maar dat wil niet zeggen dat ik sprookjes vermijd.

Integendeel!

Er komt nu een bekentenis:

Ik had vroeger van die Efteling langspeelplaten. Prachtige verhalen, mooi verteld met leuke liedjes en geluiden. Heerlijk genieten van de meest bekende sprookjes. Enne... ik luister er nu nog naar!

Jawel, als 40-er luister ik naar sprookjes van de Efteling! Ik geef het eerlijk toe! Kindersprookjes! Op de iPod, met koptelefoon, in bed!

Zo, het is eruit.

Hieronder kunnen jullie genieten van mijn favoriete verhaaltje, over Mannetje Timpetee die een tovervis vangt.

Denk nou niet dat dit zomaar een kindersprookje is, luister maar eens goed, het is een zeer actueel verhaal!

Over meer, meer, meer. Hebben, hebben, hebben. Niet tevreden zijn met wat je hebt.

Toepasbaar op de huidige tijd, de economische crisis, de hebzucht, alsmaar lenen, de banken, de huizenprijzen, ongeremde groei, ga zo maar door.

En hoe loopt het dan uiteindelijk af?

Dan luister het sprookje maar en trek je eigen conclusies...

deel 2:

(met een kleine samenvatting)

DKFD #41: Samen verven

Het is nog vroeg, mama ligt nog in bed, boterhammetjes hebben we al op.

Kom, we doen je kliederschort aan, verf er bij en we maken iets leuks. Lekker samen kliederen, kleuren, niets moet, alles mag.

Lekker samen, vader, dochter.
Genieten.

Klik hier voor meer kleine, fijne dingen.

Documentaire CleanTech

Dagelijks lees je weer de ellende in de krant. We gaan ten onder! Crisis, schulden, klimaatverandering, oorlog, normvervaging, Europa wel of niet, ga maar door.

Je wordt al depressief wanneer je de koppen leest. En hetzelfde geldt voor de andere media. De hoop wordt de kop ingedrukt, alles gaat mis, we zijn gedoemd!

Als je maar vaak genoeg hoort dat het mis gaat, dan ga je er ook naar handelen. En gelaten zien we alles mislopen en we doen er niks aan. Of we klagen alleen maar, dat de overheid er iets aan moet doen. Maar die zijn met hun eigen sores bezig, buitelen over elkaar heen in de waan van de dag, de ene oneliner na de andere.

Eigenlijk zou het veel mooier zijn, wanneer je continue een andere boodschap hoort.
'Het gaat nu niet goed, maar we doen er wat aan. Het komt goed, als we er samen aan werken.' En dan een hele rits aan voorbeelden hoe het kan of zou kunnen.

Daarom heb ik ook graag naar de volgende documentaire gekeken:
Cleantech - De Schone Toekomst

Een heldere boodschap, wat staat ons te wachten, wat heeft het voor gevolgen en wat doen we er nu al aan?

Beschrijving:
Wat als we zouden kunnen leven in een schone wereld? Een wereld waar de energie volledig schoon wordt opgewekt, het water niet meer vervuild wordt, transport echt schoon is en de producten schoon en recyclebaar worden geproduceerd.  Zo’n wereld komt er. Tegenlicht verkent wereldwijd de ongekende mogelijkheden van Cleantech, de nieuwe industriële revolutie.

Van China tot de VS en van Europa tot Thailand, overal zijn de tekenen zichtbaar van de nieuwe toekomst. Volledig groene mobiliteit aangedreven door duurzame energie, overal schoon drinkwater door nano-technologie, verven met CO2. Het kan, het gebeurt en het werkt. Tegenlicht laat samen met Nick Parker – de geestelijk vader van Cleantech – zien welke wereld in de komende decennia de onze zal worden.

Het resultaat van het anti-luizen middel

Het ene moment zat er dus bladluis op onze rozen. Meteen een middel tegen de bladluizen gemaakt om ze eens en voor altijd uit te roeien!

Ik heb het extract in een plantenspuit gedaan en 2 avonden lang de toppen besproeid, van de rozenstruik, de bramen en perenboom. Ook maar de appelboom voor de zekerheid.

Het resultaat na 2 keer besproeien:

Weg!! Ze zijn weg!!
Juicht, volkeren der aarde! Het werkt! Jaaa!

Bij de eerste keer sproeien, vertrokken er meteen een paar luizen. Andere bleven hardnekkig zitten, koppig als ze zijn. De ochtend daarop bewogen ze niet meer, sommige waren bruin geworden.

Omdat er toch een paar hardnekkige luizen tussen zaten, die mij meteen de huid begonnen vol te schelden, heb ik er nog een keer extra op gespoten. Dat zal ze leren!

En kijk toch eens, nu is het dan zover, de knop is luisvrij!

Een paar verschrompelde karkassen nog, maar die laten we als waarschuwing maar zitten. Zoals graaf Dracula de hoofden van zijn vijanden op een spies prikte als afschrikking, zo laat ik deze luizenlijkjes achter, als teken voor de andere luizen. Blijf weg!

Kortom, de eindconclusie: Het middel tegen bladluizen werkt!

(ps. de foto is een beetje wazig, omdat het ineens begon te waaien. Ik kon niet langer wachten voor een scherpere foto, omdat kort daarna heftige stortbuien de boel onder water zetten.)

In 24 uur een middel tegen bladluizen

Terwijl de bladluizen zich tegoed doen aan de rozenknoppen, broei ik op mijn oorlogsplannen. Diep gebogen over de blauwdrukken, stel ik een strategie op om die levensgevaarlijke bladluizen het hoekje om te helpen.

Ik hoor ze nog steeds gniffelen. En ze beginnen nu ook al van die irritante liedjes te gillen.
'Een bossie! Een bossie! Een bossie dooie roooozen!'

Ik zal ze! Het besluit staat vast, chemische oorlogsvoering! Maar wel op natuurlijke basis! Dat dan weer wel.

Dankzij de Mijmeringen van Annemiek van Deursen heb ik een prima wapen in handen om ze eens en voor altijd te elimineren! Yes!

Het recept voor een anti-bladluis middel

1.
Begin met een uitstapje naar de dichtstbijzijnde frietzaak. En vraag of ze daar nog lege 10 liter emmers kunnen missen. met deksel.

Toen ik vertelde dat ik ze nodig had om bladluizen te vernietigen, kreeg ik er meteen twee! Voor het dramatisch effect, kies ik nu de BLOEDrode!

2.
Pluk met gevaar voor eigen leven een hoop brandnetels en ris de bladeren er van af. Doe ze in de emmer.
Ik ben gestopt toen de emmer zo'n driekwart vol was.

3.
Voeg een handvol groene zeep toe

4.
Zet de grootste pan die je hebt op het vuur en breng 10 liter water aan de kook.
Giet dit hete water in de emmer. Wees voorzichtig!

5.
Roer alles goed door elkaar, deksel erop en 24 uur laten inwerken.

De volgende dag

Zo, het heeft nu een dag lekker kunnen trekken, tijd voor de laatste stap.

6.
Giet alles door een vergiet, zodat je alleen het vocht overhoudt en de brandnetel in het vergiet achterblijft.

7.
Zoek een mooie fles of pot uit om het spul in te bewaren.

8.
Aanbrengen met een kwastje of plantenspuit.

Ik ben zeeer benieuwd!!

Bladluisjes....joehoe!! Ik heb wat voor jullie!
Mwoehahaha!

Ongedierte in de tuin

Gewoonlijk knallen de bomen fris groen de lente in, verse blaadjes, mooie frisse kleuren.

Daarom viel het erg op dat de appelboom nog in een herfststemming bleef hangen. Slappe blaadjes, verkleuringen en gaten in de blaadjes.

Het werd al snel duidelijk toen ik dichterbij kwam.

Ik hoorde ze al zachtjes knagen en smakken. Mjomjomjom. O nee! Toch geen slakken!? Ik heb een haat liefde verhouding met die beestjes!

Maar nee, het waren talloze rupsjes! Ieniemienie bladvretertjes die langzaam maar gestaag alle blaadjes aan het oppeuzelen waren.

Ze begroetten me met een enthousiast: 'Halloooo!' Vrolijk zwaaiend met hun kronkelige lijfjes. Al keuvelend knaagden ze de bladeren met nerf en al weg!

'We dachten, kom! Laten we deze appelboom lekker inrichten. Beetje wollig spinragnestje, een paar duizend vriendjes en vriendinnetjes. Gezellig!'

Terwijl ik mopperend de rupsjes met de hand eruit plukte, klonk er gemeen gegniffel vanuit de rozenstruik.

Zouden daar dan die gemene slakken zitten? Met kloppend hart er naar toe.

Maar nee, geen slakken! Wel een paar miljoen bladluizen die dorstig de knoppen aan het leegdrinken waren. Als groene vampiers zogen ze het verse rozenwater op.

'Moet je straks eens kijken wat voor lullige verkreukelde rozen jullie krijgen!'

En maar lachen.

'Ja, ALS er nog rozen aankomen! Hahah!'

Misschien voel je het al aankomen....het is oorlog!! Dit is persoonlijk! Dit is tussen mij en jullie!
Wacht maar!!

En de slakken?
Nergens te bekennen!

Als ik ze goed inschat, zijn ze vast allemaal onderweg naar onze moestuin! De smiechten.

De stand van de meterstanden

We zijn alweer een heel stuk verder in 2012 en het wordt weer hoog tijd voor de meterstanden.
Deze keer extra spannend, want hoe gaat het energiebedrijf om met onze negatieve meterstanden?

Er is vorig jaar veel veranderd. Er zijn twee factoren die grote invloed hebben op ons energieverbruik: Zonnepanelen en een extra mensje in ons gezin!

Eens kijken wat dat voor gevolgen heeft.

Water

Gemiddeld verbruik volgens Nibud:
137 m3 per jaar (voor 3 personen)

Ons verbruik:
2010: 62 m3
2011: 86 m3

Wel flink onder het landelijk gemiddelde, maar toch nog een stijging van 39%!! Auw! Dat doet zeer!

Maar wel goed te verklaren, want er is een persoon extra bijgekomen. Een klein meisje dat zich al snel vies maakt door zandbak acties, stift en verf perikelen en andere buitenactiviteiten. We kunnen dan wel beslissen om haar niet te wassen, maar ja, dat is niet echt een optie.

Dus nemen we de stijging voor lief. Nu is het de kunst om het watergebruik weer wat naar beneden te krijgen.

Gas

Gemiddeld verbruik volgens Nibud:
1400 m3 per jaar (tussenwoning)

Ons verbruik:
2010: 1152 m3
2011: 1030 m3

Onder het gemiddelde en ook nog eens gedaald! Althans, dat lijkt zo, maar toch is ons gasverbruik gestegen.

Hoe dat zo? Het is toch minder?

Daar hebben we de graaddagen voor. Een correctie die rekening houdt met het aantal warme dagen in het jaar. Hoe warmer de winters, hoe minder gas er nodig is voor verwarming. Uiteindelijk komt er na de berekening een factor uit, waarmee je kan zien of je echt bespaart hebt of niet.

Volgens deze calculator kom ik op de volgende cijfers:

2010: 1152 m3 / 3421 gewogen graaddagen = 0,337 m3 per graaddag
2011: 1030 m3 / 2715,8 gewogen graaddagen = 0,379 m3 per graaddag

En nu zien we ineens dat ons verbruik dus is gestegen! Met een krappe 13%!

Ook dat is te verklaren. Voorheen waren we tweeverdieners en dus vaker van huis. Nu zit er altijd iemand thuis samen met onze kleine. Dus is er ook vaker behoefte aan een warmer huis en meer verwarming.

Electriciteit

Gemiddeld verbruik volgens Nibud:
4106 kWh per jaar (3 personen)

Ons verbruik
2010: 1781 kWh
2011: 2074 kWh

Een stijging van 16%. Maar dezelfde redenen als bij gas en water. De gezinsuitbreiding en het feit dat er altijd iemand thuis is, zorgt voor hoger energieverbruik.

Maar we hebben ook nog de zonnepanelen! Vorig jaar in 2011 geïnstalleerd. Met een verwachte opbrengst van minimaal 1764 kWh.

De opbrengst van 2011: 2388 kWh!

Per saldo hebben we dus 315 kWh terug geleverd aan het net. Al met al een leuke teruggavepost op de energierekening, ons hele stroomverbruik plus een beetje extra.

De meterstanden


Het was erg spannend of we wel een goede jaarafrekening zouden krijgen. Aangezien onze meterstand negatief was, zag ik allerlei beren op de weg, tot een rekening van meer dan 1000 euro per maand!

Maar Greenchoice heeft het met een handig truukje opgelost. Ze hebben gewoon gerekend vanaf januari 2010. Op dat moment stond de meter net wat lager dan nu. Met als gevolg dat er een positief bedrag uitkomt.

Daar hebben ze dan weer de betaalde energierekening van 2010 vanaf getrokken. En per saldo hou je precies dat bedrag over wat we terugkrijgen. Ideaal!

Dit truukje kunnen ze nog 2 jaar lang toepassen. Daarna hebben ze geen gegevens meer van mij omdat ik toen bij een andere leverancier zat. Ik ben benieuwd wat er dan gaat gebeuren!

DKFD #40: Op ontdekking

Misschien is het luiheid, daarom geen tekst, maar een plaatje van mijn favoriete strip.

Een ideale combinatie, eerst de strip lezen en dan naar buiten!

De wereld ligt aan onze voeten!

(klik voor een grotere versie)

Ervaringen met de vaatwasser

Ruim 7 maanden geleden werd de knoop doorgehakt, we kochten een vaatwasser.

Erg benieuwd hoe dat zou bevallen. Qua tijdbesparing, maar ook in water- en energieverbruik.

We hebben hem nu lang genoeg in bezit om eens te kijken of de verwachtingen kloppen of niet. Is het echt zuiniger? Of zijn er nog andere zaken die zijn opgevallen? We hebben kunnen meten en vergelijken, en hier volgen de conclusies.

Tijd
Dit was de hoofdreden waarom we de vaatwasser wilden aanschaffen. En met succes!

Stonden we eerst nog tot een uur of 8 af te wassen, nu zijn we rond die tijd allang klaar met alles. Terwijl een van ons de kleine naar bed brengt, hoeft de ander alleen de machine in te ruimen. En aan te zetten, als hij vol genoeg zit. Daarna is het tijd voor andere dingen, zoals even naar de moestuin bijvoorbeeld!

Ook bij bezoek of verjaardagen zitten we niet met een gigantische berg afwas. Even snel tussendoor de machine aanzetten en weer verder kletsen met de visite. Ideaal.

Wat tijdbesparing betreft is het dus een absolute aanrader!

Energieverbruik
De vaatwasser verbruikt meer energie, dat hadden we ook verwacht. En de cijfers wijzen het ook uit.

Gemiddeld gaat de machine zo'n 5 dagen per week aan. Gemiddeld per week komen we op een energieverbruik van 5,58 kWh.

Bij de handafwas halen we die cijfers bij lange na niet. Zelfs als we dagelijks 2 x een afwas doen, voor 7 dagen lang, komt het energieverbruik ongeveer uit op 3,5 kWh per week. En alleen maar omdat we een close-in boiler hebben, anders valt het verbruik vast nog veel lager uit.

Waterverbuik
Ik had gedacht dat de vaatwasser minder water zou verbruiken, vergeleken met de handafwas. In de praktijk gebruikt de vaatwasser veel meer water per afwasbeurt. Maar omdat de machine minder vaak aan staat, is het per saldo wel minder.

De vaatwasser gebruikt gemiddeld 9 liter per wasbeurt. Over de hele week gerekend, verbruiken we dan gemiddeld 45 liter.

De handafwas verbruikt zo'n 6,5 liter. Elket dag afwassen kost dus ook 45 liter per week.

Er is dus niet echt veel verschil, maar zo gauw we een extra afwas hebben, is de vaatwasser dus in het nadeel.

Afwasmiddel
Dit heb ik niet uitgerekend, tabletten zijn volgens mij wel duurder dan gewoon afwasmiddel. Maar door handig gebruik te maken van een goede aanbieding, hebben we een jaarvoorraad tegen een voordelige prijs!

Wanneer de voorraad op is, gaan we het eens proberen met poeder, glansmiddel en zout en dergelijke. Het schijnt voordeliger te zijn en ook beter, maar daar weet ik nog te weinig van.

Andere ervaringen
Gedurende de tijd komen we wel wat dingen tegen waar we niet eens bij hebben stil gestaan, die wil ik jullie niet onthouden.

Meer serviesgoed nodig
Ons serviesgoed werd altijd maar voor een gedeelte gebruikt, omdat we de volgende dag altijd alles al hadden afgewassen. Maar nu laden we de afwasmachine helemaal vol, waardoor het wel eens kan voorkomen dat we geen bestek of glazen meer over hebben. Dan grijpen we naar ander bestek en andere glazen die we altijd gebruiken wanneer er meer gasten zijn. Voorheen stonden die te verstoffen in de kast, nu gebruiken we dus al ons serviesgoed.

Betere ontvetting, versleten glazen
De glazen zien er ineens een stuk slechter uit, je ziet alle krassen en stipjes zitten. Dit betekent niet dat de glazen slechter worden, die krassen zaten er al veel langer in. Maar de vaatwasser ontvet een stuk krachtiger, waardoor je krasjes ineens ziet, omdat er geen vetlaagje meer over zit. Kortom, de glazen worden schoner!

En ja, de tekeningen op de kinderbekers vervagen, dat is jammer. Maar het gaat erg langzaam, dus voorlopig kunnen we nog wel van de tekeningen genieten.

De vriezer moet harder werken
De vaatwasser staat naast onze vrieskast. En het valt erg op dat we veel sneller ijsvorming hebben dan anders. We moeten vaker ontdooien en schoonmaken. Heel logisch eigenlijk, want de vaatwasser straalt warmte uit, waardoor de vrieskast harder zijn best moet doen.

Dit gaan we oplossen door isolatie aan te brengen tussen de vriezer en de vaatwasser, dan hebben we dat probleem ook niet meer.

Conclusie
Energieverbruik en waterverbruik zijn er niet beter op geworden.
Maar het gemak en de tijdswinst zijn absoluut de moeite waard!

Wie had dat gedacht? Ik niet, aangezien ik vroeger regelmatig heb geroepen dat ik noooooit een afwasmachine zou kopen. Veel te duur, veel te vervuilend, en die handafwas, dat was zo gedaan, kleine moeite, bladibla.

Tegen al die mensen: 'Sorry!' Echt! 'Excuus!' 'Ik wist niet beter.'

Voortschrijdend inzicht, zullen we maar zeggen. :-)

Nostalgie in de nacht

Soms is het gewoon lekker om een tijd op YouTube door te brengen.

Wat heen en weer gaan tussen al die films, video's en rare beelden. En zeker wanneer het wat later wordt, wanneer het huis stil is en de rest van het gezin ligt te slapen, dan slaat sentiment en melancholie toe.

Iedereen heeft zijn eigen herinneringen aan de goede oude tijd. Bij mij speelt muziek dan een grote rol en de gedachten gaan terug naar de vele concerten die ik toen heb gevolgd.

En wat past er beter op zo'n late nacht, dan stemmige muziek van Type O Negative.

Daar stond ik dan, 17 jaar jonger dan nu. Redelijk vooraan in een zwetende, stinkende en dampende mensenmassa. Kijkend naar een reus op het podium. Zowel in gestalte als in de muziek.

De fles wijn in de handen tegen de podiumvrees, de zware basstem. Talloze vrouwen in het publiek vielen in katzwijm bij het horen van stem. Veel meer vrouwen in het publiek dan bij de andere bands.

De koelte van de avond, maar nog wel de warme zomerbries in de lucht. De sfeer, de geur, de drank en ja, de muziek.

Peter Steele, veel te jong gestorven.

Licht uit, muziek aan.

Welterusten!

De moestuin in oprichting: update

De vorige keer was onze moestuin nog een maagdelijke vlakte. Maar ondertussen is er al wat meer ingericht, langzaam aan begint het ergens op te lijken!

Zie hier de laatste versie van de moestuin:

Even een korte rondleiding en wat uitleg over de plannen.

De moestuin bestaat uit twee gedeelten.

Links in beeld het SFG experiment.

Hier staan 5 bakken, die volgens het square foot gardening principe worden bijgehouden. Bakken van oude steigerplanken, onderverdeeld volgens de Franse methode in vakken van 40 x 40 centimeter. En gevuld met een mix van de originele moestuingrond, compost, cocopeat en vermiculiet.

Er staat nog niet zo veel in. Wat verdwaalde veldsla, koolrabi en gezaaide bietjes, radijsjes, andere sla, rammenas, broccoli. Maar dat gaat binnenkort natuurlijk veranderen!

Rechts in beeld, het traditionele gedeelte.
Zoals de moestuin er bij iedereen uitziet. In de volle grond geteeld, met kleine smalle paadjes ertussen. Ook hier moet ik nog meer planten, maar dat gaat snel gebeuren. Tot nu toe staan er tuinbonen, rode kool en aardbeien (in een bak).

De staken staan al klaar voor de boontjes en helemaal achterin staan 2 palen waartussen straks bramen gaan groeien. En daarachter zijn wat bloemen gezaaid en komt er een composthoop.

Dat fleurige ding  rechts is een windmolentje in de vorm van een eend. Hopelijk houdt die met zijn vrolijke gewapper de duiven en andere vogels uit de buurt.

Momenteel is het vooral veel inrichting wat nog moet gebeuren. De composthoop netjes maken met palen en gaas of hout rondom. Tussen de palen voor de bramen komen nog lijnen waarlangs de braam gaat groeien. Er komt nog een bak dat als mini-kas wordt gebruikt. Verder nog een hoop tegels die neergelegd moeten worden, een poortje maken in het hekwerk.

Maar het belangrijkste is nu planten en uitzaaien. Daarom ga ik deze week een teeltplan opstellen, met aandacht voor rotatie van de gewassen. Best een hoop gepuzzel, maar daar komen we wel uit. Zoiets had natuurlijk al veel eerder moeten gebeuren, maar we beginnen rustig aan. Dat komt wel goed.

Daarnaast komen er als verrassing scheuten van frambozen uit de grond, vlak bij het hek. Een erfenis van de vorige eigenaar. Eens kijken wat we daarmee gaan doen!

Kortom, zo uitkijkend over onze landerijen geeft het een heerlijk gevoel! Ik kan niet wachten totdat alles goed begint te groeien!

DKFD #39: De maan

Toegegeven, het is heerlijk om lekker in het zonnetje te zitten.

Te genieten van de warmte, een kleurtje te krijgen en de wereld overdag tot bloei te zien komen. De zon is de basis van het leven op onze planeet, zonder licht en warmte overleven we het niet.

Maar, de nacht kan ook prachtig zijn.

Vooral met die andere lichtende bol, daar zo hoog aan de hemel.

De Maan!

De maan is magisch. Mysterieus. Het geeft letterlijk licht in de duisternis.

Het geeft een speciaal gevoel om naar de maan te staren, het liefst omringd met wolken, alsof het een gigantisch oog is dat naar beneden kijkt. En er zo voor zorgt dat je in ontzag terug staart, nietig.

De maan is in staat om het water op onze planeet aan te trekken, zodat er eb en vloed ontstaat. Misschien trekt het ook aan het water in ons lichaam, misschien dat het daarom een soort 'oergevoel'  los maakt van binnen.

Dat gevoel zorgt er voor dat je alleen maar wilt staren, gehypnotiseerd door het licht, de wolken die voorbij glijden. Bijna klaar om in gehuil uit te barsten, als een wolf die roept naar de maan.

Misschien kijk ik teveel horrorfilms, maar de weerwolf bestaat. Echt! We zijn het allemaal, het zit in ons. Op een bepaalde manier zijn we verbonden met de maan. En misschien vinden we het daarom romantisch om in het maanlicht te lopen. Of lijken stemmingswisselingen vaker voor te komen tijdens volle maan. En het is niet voor niets dat er veel rituelen worden uitgevoerd bij volle maan.

Gisteren was het extra genieten, een supermaan! Waarbij de maan veel dichter bij de aarde staat dan anders, dus extra groot!

Vlak voor het naar bed gaan, heb ik nog even staan staren naar de maan.
Zo mooi, zo helder, wauw!

Awoeooeoeoeooeoeooeoeooeoeooeoeoeooeo!