Tijdens een wandelingetje door de stad, liep achter een groepje jeugd aan.
Met stijgende verbazing keek ik naar het spoor van afval dat ze achterlieten.
Sigarettenpeuk op de grond.
Zo'n energiedrank blikje.
Twee zakken chips.
En tussendoor een hoop rochels, fluimen en kwatsen op de grond.
(Is dat tegenwoordig populair of zo? Ik zie het regelmatig)
Nu ben ik zo'n type dat er niks van durft te zeggen, en vaak een uur later ineens weet hoe ik het eigenlijk had moeten aanpakken met een grappig maar duidelijke opmerking. Veel te laat natuurlijk.
En ik heb het idee, dat je er nie zo veel mee bereikt, met een opmerking. Alleen maar een hoop ergernis en met een beetje pech ook nog eens een grote bek terug.
Maar zo zijn er heel veel mensen die een spoor van rotzooi achter zich laten. En dat zie je overal. Kijk eens langs de berm, vaak het toppunt van achteloos weggegooide rotzooi.
Hoe krijg je het voor elkaar om die mensen te laten stoppen met rotzooi weggooien?
Niet.
Maar misschien moet het ook anders worden aangepakt. We moeten de mensen niet afleren om troep op straat te gooien, maar we moeten ze juist leren om rotzooi op te rapen!
Te beginnen bij jezelf! Want zo is het hè, goed voorbeeld, doet volgen!
En het kost amper moeite, je hoeft maar 1 stukje vuil op te pakken en weg te gooien, gedurende de hele dag!
Haalt dat nou iets uit?
Het onderstaande inspirerende filmpje zegt van wel.
En ik geloof het graag! Een mooie boodschap!
Kijken!
En dan doen!
