Fijne feestdagen en een gelukkig nieuwjaar

Deze Kerst kunnen we voor de derde keer genieten van ons kerstdorpje bij de kerstboom.

Vorig jaar en het jaar daarvoor hebben we er ook van genoten.

Maar nu heeft het een extra dimensie. Want er geniet nu ook een klein meisje mee, en dat maakt het allemaal veel anders. Hoe meer mensen er samen van genieten, hoe fijner het is om het te delen met elkaar.

Door de ogen van een kind kijk je naar een heel andere wereld. Daar waar magie nog bestaat en waar je vol overtuiging door de lucht kan vliegen. En zo kan je volop meegenieten van een tingeltangel deuntje uit een draaimolentje, minuten lang. Of gewoon kijken naar de lichtjes, weerspiegeld in de kerstballen en in elkaars ogen.

En door de ogen van een kind hebben we weer de oorspronkelijke betekenis van Kerstmis gezien. Dankzij een Kerstspel op school, waar onze kleine vol strots de waard van de herberg speelde. En Jozef en Maria de deur wees; 'Wij zitten vol!' Om daarna naar een stal te gaan, waar Jezus wordt geboren.

(Jeee boooooh! Zoals onze meid het zegt)

Alsof we het even vergeten waren, waarom we ook alweer Kerst vieren. Terwijl zoveel mensen met de buitenkant bezig zijn. Hoe maak ik indruk met de meest uitgebreide en luxe gerechten? Proberen om weer de laatste trend aan kerstballen in de boom te doen. Mooie cadeaus. Sjieke kleding. Meer lichtjes in de tuin dan de buurman. Of een zo mooi mogelijk kerstdorpje maken. Of hopen op de pracht en praal van de 30 miljoen in de Staatsloterij.

Mooi hoor, die buitenkant. De lichtjes en schitterende dingen. Dat is ook prima. Maar de inhoud, de binnenkant, die moet natuurlijk ook schitteren en schijnen. Anders is het maar een mooi, maar leeg omhulsel, dat kerstfeest.

Je hoeft niet gelovig te zijn om stil te staan bij het kerstverhaal. Dat geldt ook voor mij. Je hoeft niet gelovig te zijn om je rijkdom te delen, goed te doen voor de medemens, samen te zijn met familie en vrienden, vredelievend te zijn, respect voor je naaste te hebben, ongeacht kleur of geloof. Het goede te zien in de mens, hoop te hebben en te geven. Om licht te zien in de duisternis.

Dus dat is mijn wens aan jullie, lieve lezers! Dat het volgend jaar het hele jaar Kerstmis mag zijn!

Tot volgend jaar!

Feestdagenstress

Zomaar een paar taferelen die me opvielen tijdens een wandelingetje door de stad, afgelopen weekend:

Een vrouw loopt me met grote stappen tegemoet. In de ene hand een grote tas met allerlei spullen erin, en in de andere hand een mobieltje, tegen haar oor gedrukt. Met luide stem aan het overleggen:

'Maar wat?! Moet ik ook nog naar die andere winkel? Het is al zo laat en ik ben hartstikke moe! Ik trek het niet meer!'

En terwijl ze me voorbij stuift, kan ik bijna horen dat ze op het punt staat om in huilen uit te barsten.

Of even later, in de Blokker:

Ik sta in de rij van de kassa. Er zijn al twee kassa's geopend. Op het moment dat een vrouw voor me aan de beurt is, wordt er een derde kassa geopend. De man achter de kassa zegt met vriendelijke stem: 'Er is een nieuwe kassa open, u kunt hier ook aansluiten.'

De vrouw voor me (die dus aan de beurt is), draait zich pijlsnel om en kijkt de man fel aan.

'Wat ben jij een ongelovelijke grote L*L! Met je gore k*tkop! Sta ik een half uur in de rij, gaat er geen kassa open! En nu ineens wel! Dat had toch veel eerder gekund! Dan was ik allang thuis geweest! Vuile *%5E#@%!'

Terwijl ze haar boodschappen afrekende, ging ze verder tegen de kassadame die haar aan het helpen was. 'Wat een k*twinkel! Ik kom hier nooit meer! Jullie zullen me hier nooit meer zien, stelletje s*kkels! Bla blab beuh bèeh bèèèèèh!'

Zelfs buiten stond ze nog te foeteren en haar man, die erbij kwam te staan, riep nog eens de winkel in: 'We gaan wel naar het Kruidvat, die hebben hetzelfde als jullie, we komen hier nooit meer!'

Iedereen bleef verbijsterd achter en vroeg zich terecht af: 'Waar gaat dit over?'

En verder door de hele stad chagrijnige gezichten en haastende mensen.

Kortom,

Alvast fijne feestdagen toegewenst!
Geniet ervan!

DKFD #24: Alle stoplichten meehebben

Er leiden verschillende wegen naar Rome.

Zo ook naar bekenden van ons in een stad verderop. Er zijn dan twee keuzes:

• we gaan over de snelweg
• we rijden binnendoor

Over de snelweg is langer.
34 Kilometer en 8 stoplichten. Daar doen we zo'n 35 minuten over. (0,97 kilometer per minuut)

Binnendoor is korter.
Maar dat duurt vaak langer, door de 30(!) stoplichten. Voor 26 kilometer zijn we dan een ruime 45 minuten onderweg. (0,58 kilometer per minuut)

Over de snelweg is het per kilometer dus gemiddeld bijna twee keer zo snel, dan binnendoor!

Maar soms hebben we geen zin om over de snelweg te gaan, dat is een saaie lange weg. Binnendoor is veel meer te zien, zeker in kersttijd, wanneer men allemaal lampjes buiten heeft hangen. Dat is ook leuker voor de kleine achterin. Dan maar wat langer onderweg.

Maar soms, hebben we geluk!

Dan hoeven we niet 2 keer te wachten bij hetzelfde stoplicht, omdat het dan niet zo druk is. En hebben we ineens de groene golf mee. Kunnen we bij elk stoplicht doorrijden. En voor we het in de gaten hebben zijn we al weer thuis! Binnen een half uur!

Het scheelt echt heel veel tijd wanneer je alle stoplichten mee hebt, dat is een klein cadeautje op de weg naar huis!

Klik hier voor meer kleine, fijne dingen.

Brief over de meterstanden

En ja hoor, kort nadat ik de meterstanden heb doorgegeven, ligt er een brief op de mat van de netbeheerder:

Onlangs heeft u de meterstanden van uw elektrameter aan ons doorgegeven. Met het verwerken van deze standen blijkt dat het verbruik afwijkt van wat ik verwacht had. Daarom verzoek ik u vriendelijk om uw meterstanden opnieuw op te nemen en binnen tien werkdagen aan mij door te geven.

Tja, nogal wiedes dat de meterstanden afwijken, hij is achteruit gelopen!
Meteen maar aan de telefoon gehangen:

'Dag, met uw netbeheerder.'

"Hallo, ik heb een brief gekregen dat mijn meterstanden afwijken."

'Ah ja! U hebt waarschijnlijk de meterstanden niet goed ingevuld. Want ik zie hier dat de stand LAGER is dan vorig jaar. Als u even de actuele standen doorgeeft, dan komt het goed.'

"Nou, dat weet ik niet. Want ik heb zonnepanelen en ..bladibla.. ik leg nog maar eens het hele verhaal uit."

'Meneer, u hoeft alleen de actuele stand door te geven en dan is het opgelost.'

"Zucht. Nou vooruit, meter 1: 88331 en meter 2: 00050. En let wel, de meterstand is nog steeds lager dan vorig jaar. Hij wijkt nog steeds af."

'Eh ja...maar toch is het nu opgelost.'

"Ik wil toch dat je een notitie maakt, dat ik zonnepanelen heb. Dat de meter ACHTERUIT loopt en dat ik dus meer energie heb geleverd, dan verbruikt."

'U hebt meer geleverd dan verbruikt? ......... (je hoort bijna zijn hersens kraken)'

"Ja, kan je echt garanderen dat ik straks niet weer een brief ga krijgen?"

'Eh...ja...eh...echt, het is nu opgelost. Daag meneer, fijne dag nog!'

Dus, jullie horen het, ik hoef me totaal geen zorgen te maken, alles komt goed!

Maar ik zeg... 'Wordt vervolgd!'

DKFD #23: Kleren die weer passen

Nog even in het verlengde van de griep de afgelopen tijd. Er was nog een gevolg van lang miserabel voelen, en dat is: afvallen!

Wel een hoop vocht van al dat zweten in bed, maar toch, ondertussen is er maar liefst 7 kilo af. Nu maar hopen dat het eraf blijft, maar dat moeten we nog zien.

Hoe dan ook, daar stond ik, voor de klerenkast. En trok een blouse aan die lekker zat. Ik had het even niet in de gaten, maar ineens besefte ik het!

Die blouse paste mij een maand geleden niet meer! En nu weer wel!

Dat is een lekker gevoel!

Een prettig gevolg van een aantal kilo's minder aan het lichaam. Ineens is de garderobe uitgebreid, zonder nieuwe kleren te kopen. Allerlei kledingstukken die eerst niet meer pasten, zijn nu weer beschikbaar!

Gelukkig was nog niet alles naar de kringloop gebracht, dus kleren genoeg.

Fijn!

Klik hier voor meer kleine, fijne dingen.

Toch maar niet over de iPod

Aan het begin van het jaar ben ik fanatiek begonnen om oude cd's te verkopen, om met de opbrengst ervan een iPod te kopen.

En het duurde niet lang of er stond inderdaad een gloednieuw apparaatje te pronken in de kast. Aangesloten op de stereo en de tv. Een hoop cd's de deur uit en een prachtig apparaatje er voor terug.

Tijdens mijn griep heb ik in bed liggen nadenken over een mooi logje over de iPod. Dat het zoveel meer toevoegde dan we gedacht hadden.

Over het opzeggen van de tv-gids. Uitzending gemist kijken. Of kinderprogramma's als Zandkasteel en de Teletubbies. De duizenden online radiostations die we aankunnen, van Chinees tot duitse Powermetal. Over films en YouTube via de tv kijken. Even snel internetten of de mail lezen, zonder de computer aan te zetten. Het luisteren van muziek. Spelletjes. En nog veel meer.

Terwijl ik in bed lag te griepen en een uitgebreid logje aan het verzinnen was, hoorde ik beneden mijn vrouw en kind rondlopen.

Gerommel en geschater. Meezingen en dansen op Cowboy Billie Boem. Het gekletter van de duploblokken over de vloer. De stofzuiger en de fluitketel met het theewater.

En ik dacht bij mezelf:

'Wat zit ik nu te bedenken over een electronisch apparaatje? Over spulletjes? Terwijl de meest belangrijke zaken beneden mij, een verdieping lager gebeuren. Mijn gezinnetje, een warm bed en een thuis!'

Iedereen weet het eigenlijk wel, maar soms moet het weer even doordringen. Even erbij stil staan. Het gaat niet om spulletjes, de economie, de ratrace, voetbal, carrière maken. Maar gewoon basale zaken.

Lekker eten op je bord, een dak boven je hoofd en lieve mensen om dingen mee te delen.

Dus toch maar geen logje over de iPod.

Spannende meterstanden!

Het is weer tijd om de meterstanden door te geven en deze keer is het voor het eerst dat de standen inclusief de zonnepanelen zijn!

Spannend!

En ja, het is gebeurd, de meter is ACHTERUIT gedraaid en ik heb dus een lagere stand dan vorig jaar:

2011:
boven: 88.310
onder: 00.029

2010:
boven: 88.874
onder: 99.702

Eerst online doorgegeven aan de netbeheerder. Voor de zekerheid ook een telefoontje gepleegd. De dame aan de lijn verzekerde me dat alles goed zou komen. Ze zou een aantekening maken en ik hoefde me nergens zorgen om te maken.

Laten we het hopen!

Mijn energieleverancier Greenchoice weet hier ook goed mee om te gaan, alle zonnepanelengebruikers zijn lovend, dus daar heb ik wel vertrouwen in.

Totdat ik na ingave van de meterstanden eens ging kijken bij mijn online verbruikgegevens. Kijken jullie even mee?

Pardon?
Mijn verbruik is gestegen met 5.462%! Aaaargh!

Een eindje verderop staat een suggestie voor een nieuw maandbedrag:

Van 24 naar 1033 euro per maand! Wow! Stop! Halt!

Toch maar eens wat telefoontjes plegen. Het zal wel meevallen, maar ik wil het even zeker weten.

Wordt vervolgd...

DKFD #22: Ziek onder de dekens duiken

Deze rubriek heeft een groot voordeel. Steeds vaker zie ik vanzelf de kleine fijne dingen die zich voordoen. en dan zelfs als je met bijna 40 graden koorts in bed ligt te rillen.

'Als ik weer beter ben, schrijf ik er een stukje over', was mijn gedachte toen. En hier is het resultaat:

Want wat is er nou fijn aan ziek zijn? Jezelf miserabel voelen? Rillend van de koorts, je keel brak, je hoofd vol met snot? Hoe kan je daar nou iets kleins en fijns in vinden?

Daar zat ik dan op de bank beneden. Joggingpak aan, dikke trui. Fleecevest en een fleecedeken over me heen. En nog koud hebben. Vechtend tegen de vermoeidheid, een beetje als een zombie starend naar de tv.

Op zo'n moment kan je maar 1 ding doen: het bed in duiken!

Dus al snel stond ik naast het bed, kleren uit, paracatamol en codeïne erin en dan snel diep onder de lakens kruipen. En dan DAT gevoel, dat is deze rubriek 'klein en fijn' waard.

Het moment dat je je kan overgeven aan de vermoeidheid en de koorts. Bijna klappertandend diep onder het dekbed kruipen (flanel natuurlijk!). Heel diep onder de dekens, met je kruin er nog net bovenuit.

En dan slaak je zo'n heerlijke zucht van 'Aaaah jaaaaaa!' Ooooh, wat lekker, in bed, ogen dicht en wegzakken in een half coma.

Het is moeilijk te beschrijven en misschien nog moeilijker voor te stellen, maar het is complete overgave. En dat kan heel fijn zijn, jezelf overgeven, niet meer vechten, maar alles ondergaan.

Totale overgave aan een koortsvirus onder een flanellen dekbed, ook dat is klein en fijn!

Klik hier voor meer kleine, fijne dingen!