Even een teken van leven

Ik ben er nog wel hoor. Maar nog herstellende van een flinke griep.
Binnenkort volgen er weer meer berichten, maar voorlopig heb ik nog een houten kop, en dan is het geen pretje achter een computerscherm.

Nog even geduld!

DKFD #21: Iemand een goede daad zien doen

Let op de titel! Het gaat er niet om of je zelf een goede daad doet, alhoewel die natuurlijk ook in DKFD categorie thuis hoort. Maar het gaat er dus om, dat je ziet dat iemand anders een goede daad doet.

Ik zie het vooral in de bus, dat is heel mooi om te zien.

Vaak zit de bus behoorlijk vol met schooljeugd, op weg naar het station.

En dan stopt de bus bij het plaatselijke bejaardentehuis en stapt er altijd wel een oude man of vrouw in. Degene met rollator hebben dan een eigen speciale plek. Maar een oudere zonder rollator, die wil toch graag zitten.

En dan gebeurt het!

Zo'n puber die voorover gebogen zit, starend naar zijn telefoon. Aan het whatsappen, pingen of muziek aan het luisteren. Zijn oog valt op de oude vrouw. Hij kijkt eerst nog wat om zich heen. Is er nog plaats? En reageert er nog iemand anders? Zou ik?

Even een korte twijfeling, en dan staat hij op en biedt zijn plaats aan, aan de oude vrouw, die dankbaar van de aangeboden plek gebruik maakt.

En dan zie je iets speciaals gebeuren.

Die jonge gast staat naast de stoel, kijkt wat steels om zich heen en dan ... begint hij te gloeien.

Ja, ik weet niet hoe je het het beste kan beschrijven, maar je ziet dat zijn ogen wat gaan blinken. Een glimlach op zijn mond en hij gaat wat rechter staan. En je ziet dat warme gevoel van binnen, van het feit dat hij een hele goede daad heeft gedaan voor die arme vrouw, dat straalt naar buiten!

En verder ziet niemand het, iedereen gaat zijn gang, niemand kijkt op. Maar bij hem, zie je dat er iets is veranderd. Even heeft hij dat heerlijke gevoel om iets te kunnen betekenen voor de medemens. Hij weet amper wat hem overkomt, probeert cool en relaxed over te komen, alsof hij dit elke dag doet, maar je ziet dat hij er door geraakt wordt. Die innerlijke blijdschap.

'Wauw!' denkt hij. 'Wauw,' denk ik.

Mooi om dat gevoel te hebben, en net zo mooi om het te zien!

Het komt wel goed met onze jeugd...

Klik hier voor meer kleine, fijne dingen.

Wat klopt er niet in dit plaatje?

Een kleine hint, deze foto is op 10 November gemaakt.

Opruimen is een kunst

Af en toe komen er weer kriebels. Dan moet er opgeruimd worden.

Dan trek ik een kast open en ik zie dan spullen staan, die een jaar geleden nog op precies dezelfde plek stonden. Die kunnen weg!

Gelukkig, dankzij Marktplaats, verdwijnen er langzaam maar zeker steeds meer onnodige zaken uit huis. Maar dan nog, er staat nog genoeg op zolder en in huis dat zo weg kan, alleen heeft het wat tijd nodig.

Of misschien hoeft er niet eens wat weg, maar gewoon de boel eens netjes opruimen. Wat structuur brengen in de chaos, en het een en ander opbergen, uit het zicht.

Het is een hele kunst om goed te kunnen opruimen. Sommigen hebben het ook echt tot een kunst verheven!

Zoals de Duitse kunstenaar Ursus Wehrli. Die man houdt ook van grondig opruimen!
Je kan het ook zien in zijn boek: Die Kunst, Auf zu Raumen

Neem een bord vermicelli soep:

Na zijn opruimtalenten, is dit het resultaat:

Of neem dit simpel dennetakje, als voorproefje voor de komende kerst:

Hoe zou hij zijn kerstboom opruimen na de feestdagen?

Een fruitsalade eten is nooit meer hetzelfde:

Let op de stipjes van de kom!

En zo gaat het maar door.
Bekijk op de volgende links meer van zijn werk:

Ook klassieke schilderijen worden opgeruimd.
Meer beelden uit zijn boek: Die Kunst auf zu raumen.
Nog mooiere foto's uit hetzelfde boek.

Tot slot nog een filmpje over zijn werk, af en toe wat flauw, maar het idee blijft leuk!

Succes met opruimen!

Recept voor onrijpe vijgen

Wie kan mij helpen?

De vijgenstruik hing nog vol met onrijpe vijgen. Sommigen wel al verkleurd, maar met het huidige weer, rijpt het niet meer door. Dus zit ik nu met een stapel harde, net geen rijpe vijgen.

Wie o wie heeft een tip voor me?
Wat kan ik er nog mee?

Misschien dat jullie ook met hetzelfde probleem zitten en er elk jaar iets lekkers van maken. Ik ben benieuwd naar de suggesties.

Ik zal de oplossing uitgebreid op de weblog zetten, met eeuwige dankbaarheid voor de tipgever!

DKFD #20: Koken voor anderen

Het begint al bij de voorbereidingen.

Alvast het recept in je hoofd doornemen, hoe ga ik het maken? Of wat ga ik maken? Op zoek naar de beste ingrediënten. Snuffelen in de natuurwinkel of ze lekkere smaakvolle dingen hebben. Nadenken over het drinken bij het eten. Wijn? Of iets anders? 

En dan lekker aan de slag in de keuken. Soms op de dag zelf, een andere keer misschien al een dag van tevoren. 

De saus uren laten pruttelen, zodat de smaak heel intens wordt. En dan een dag laten staan, waardoor de smaak echt door en door in de saus gaat zitten.

Het deeg voorbereiden, alvast klaarmaken. Goed kneden, laten rijzen en dan uitrollen.

Alvast de oven voorverwarmen, op zijn allerheetst. Het deeg uitrollen, beleggen en dan hup de oven in. Binnen een paar minuten is het al klaar en kan het meteen worden geserveerd, nog gloeiend heet. Het huis vult zich met heerlijke geuren.

En dan genieten wanneer het gezelschap lekker alles oppeuzelt. En vooral wanneer je dan tevreden gezichten ziet en er wordt nog gezellig nagetafeld, dan kan ik daar van genieten.

Dan is het goed.

Het is niet zomaar wat eten klaarmaken. Of het nou ingewikkeld of juist heel simpel is. Daar gaat het niet om.

Het gaat juist om de tijd die je er in steekt, de liefde die je als extra ingrediënt toevoegt, je best doen voor de anderen. Er voor zorgen dat de ander zich fijn voelt, heerlijk kan genieten van het eten.

Als de ander het goed heeft, dan heb ik het ook goed.

Daarom vind ik het fijn om af en toe te koken voor anderen. Mijn manier om te laten zien dat ik om ze geef!

Smakelijk!

Klik hier voor meer kleine, fijne dingen.

Glow Eindhoven 2011

Vanavond is het weer zover!

Glow Eindhoven is weer aan de gang, van 5 november tot en met 12 november.

Ik heb er voorgaande keren ook al over geschreven. Ook over vorig jaar.

Het blijft een aanrader. Gratis, lekker wandelen door de stad, frisse lucht, en hele mooie lichtsculpturen, van groot tot klein.

De foto's komen nog wel, tot die tijd een willekeurig filmpje van YouTube:

En nog veel meer filmpjes.

Het lijkt me spectaculairder dan vorig jaar, dus ik ben benieuwd!

Update:
Er waren mooie dingen, maar het was zo ontzettend druk, niet normaal. Je kon over de hoofden lopen. We zijn er halverwege mee gestopt, te massaal. Hopelijk is het door de week wat minder druk. Dan probeer ik het nog een keer.

Postzegels met korting

'Daar moet een postzegel van 46 cent op.' zei de dame achter de kassa tegen de oude man. Die keek met een wanhopige blik naar het velletje postzegels in zijn hand.

'Maar ik heb alleen postzegels van 1 euro,' en hij wees naar de 1 op de zegel.

Geduldig legde de kassadame uit dat we nu met een systeem van 1 en 2 werken. De 1 staat voor 46 cent en de 2 voor 92 cent. Een stuk handiger, want zo kan je altijd dezelfde postzegel plakken, zonder elk jaar een paar centen bij te plakken, omdat ze weer duurder zijn geworden.

De blik in de ogen van de man bleef nog net zo wanhopig als voorheen.

Ook zelf heb ik er maar moeite mee. Die 1 en 2 kan nog wel, maar wanneer ik pakketjes moet verzenden voor Marktplaats, vind ik het al ingewikkelder worden. En daarnaast heb ik via dit systeem geen flauw idee meer hoe duur de postzegels nu eigenlijk zijn.

En volgend jaar gaat de prijs alweer omhoog van de zegels. Handig voor de PTT/TPG/TNT/PostNL, zo hoeven ze niet elk jaar zegels te drukken met weer nieuwe prijsjes erop.

Maar goed, in het kader van 'elke cent bespaard is weer meegenomen', heb ik laatst postzegels gekocht via postzegelsmetkorting.nl. En dat is me goed bevallen.

Je betaalt zo'n 20% minder aan kosten voor postzegels en je krijgt er mooie Gulden-postzegels voor terug. Weer terug naar het Guldentijdperk!

En je hoeft er niet al te veel over na te denken, want ze zitten in handige mapjes, gesorteerd per waarde in euro's. Met ook nog eens een extra omrekentabelletje.

Zo bespaar ik toch weer een klein beetje, terwijl ik alle bestellingen van Marktplaats de deur uitwerk. Altijd fijn.

Of zou er nog een betere manier zijn? Hoe lang zijn die 1 en 2 zegels geldig? Wat nu als ik voor de komende tien jaar aan postzegels koop. Zo bespaar ik mezelf 10 jaar aan prijsstijgingen voor de postzegels.

Dat zou wel betekenen dat ik een vermogen aan postzegels moet uitgeven!

Laat maar, voor die paar centen, hou ik het wel bij het plakken van de guldenzegels. Lekker nostalgisch!

Hoe weten ze nu al dat het een strenge winter wordt?

We gaan een horrorwinter tegemoet, las ik op in een logje van Neurootje.

Nadat ik haar tips had gelezen over hoe je goed voorbereid de winter in kan gaan, vroeg ik me af:

"Maar hoe kunnen ze dat nou zo goed weten, dat we zo'n verschrikkelijke winter tegemoet gaan?"

In gedachten zag ik de deskundigen bezig met ingewikkelde computermodellen, waarin elke wolk, regendruppel en windvlaag wordt voorspeld. Onvoorstelbaar ingewikkeld zijn die modellen, er wordt overal rekening mee gehouden.

De temperatuur van de grond, het zeewater. Hoe 'open' een vlakte is, en hoe lucht zich daarboven vormt. Condensvorming, wolkenvorming, luchtvochtigheid, luchtdruk, reflectie van zonlicht op het onderliggende land, de wolken, het water. Stormen aan de andere kant van de aardbol, en hoe onstaan die dan weer?

En zijn zulke computermodellen dan wel accuraat genoeg? Want wordt er wel rekening gehouden met 'ALLES'? Want er hoeft maar 1 storm ongepland te verschijnen en het hele model moet opnieuw worden berekend. En dat gebeurt ook regelmatig, kijk maar naar het dagelijkse weerbericht. Wat ze vandaag voorspellen voor komende dinsdag, controleer dat nog maar eens op die bewuste dinsdag. Grote kans dat het toch anders is.

Nee, ik heb ze wel door. Ze doen wel erg ingewikkeld voor de buitenwereld, maar stiekem hebben ze een klein kamertje, waar het echte geheim zit van de weersvoorspelling. Daar ligt het:

de Bron

Die Bron is gebaseerd op eeuwenlange ervaring van mensen die totaal overgeleverd waren op de nukken van de natuur. Zij moesten wel goed kunnen voorspellen hoe het weer verloopt, simpelweg omdat hun leven er vanaf hing!

Een verkeerde voorspelling betekende een mislukte oogst, met geen eten voor de winter als gevolg. Of te weinig hout om je warm te stoken bij strenge winters. Geen computers, die bestonden toen nog niet, maar pure intuitie en ervaring, doorgegeven van ouder op kind, generaties lang. Door mensen die nog echt verbonden waren met de natuur en het bioritme.

Dus al die wetenschappers verdwijnen in dat kleine kamertje met de Bron. Regelmatig brengen ze een bezoek, elke dag minstens 1 keer. En terwijl ze daar hun ding doen, kijken ze naar de Bron, recht voor hun neus, hangend aan de muur.

En zacht mompelend wijzen ze met hun vinger naar de voorspellingen, waarop ze hun horrorwinter hebben gebaseerd.

'Blinkt Oktober in zonnen goud, volgt de winter dan snel en koud.'

'Als de eikels vallen voor Sint Michiel, dan snijdt de winter door lijf en ziel.'

Daarna draaien ze de kalender met spreuken door naar de volgende dag en trekken ze door. En terwijl ze de wc uitlopen, roepen ze het uit: Zegt het voort! ...

We gaan een koude winter tegemoet!