Op naar het nieuwe jaar

Vanavond is het zover, dan luiden we een nieuw jaar in.

Weer een nieuwe, verse voorraad van 365 dagen, waarin veel staat te gebeuren. Of juist niet, misschien is het weer een jaar van hetzelfde. Maar liever niet eigenlijk. Sterker nog, ik weet zeker dat 2010 niet vergelijkbaar zal zijn!

Ik ga vandaag niet terug kijken naar 2009.

De reden? Dat jaar was helemaal geen leuk jaar. Nee, echt niet. Ik kan wel goede dingen opnoemen, in het kader van positiviteit en focussen op de leuke dingen, maar 2009 was vooral een jaar van Grote Vervelende Rumoerige Toestanden. Op alle belangrijke gebieden, werk, familie, gezondheid, adoptie.

Dat was ook een van de redenen waarom ik met deze weblog ben begonnen. Even afleiding van alle perikelen, even richten op wat simpelere, leuke dingen. En dat werkt wel, het geeft even een kleine ontsnapping. En vaak wanneer er iets leuks gebeurd, denk ik al snel: "O! Even snel een foto maken voor op de weblog!" En zo richt ik toch mijn aandacht op aangename zaken, ik zoek ze zelfs extra op.

Dus voor volgend jaar is er in ieder geval al 1 doel:

Doorgaan met De Kleine Dingen!

Verder zie ik wel waar ik aan ga werken in het komende jaar. Genoeg dingen om mee aan de gang te gaan. Ik noem maar wat, in willekeurige volgorde:

- een opleiding volgen in de avonduren
- zuiniger met energie omgaan
- tijd om te beginnen aan een stripboek over adoptie
- meer oog voor milieu
- ontspullen
- gezonder en bewuster eten
- meer beweging
- mijn creatieve talenten meer ontwikkelen

Enzovoorts.

Maar de echt belangrijke dingen, die gaan zeker aan bod komen volgend jaar. Hopelijk op een positieve manier, daar gaan we voor, maar soms hebben we niet alles voor het zeggen.

Wat die echt belangrijke dingen zijn, die noem ik wel in mijn wens aan jullie:

Dat 2010 een mooi jaar mag worden vol gezondheid en warmte van en voor geliefden!

Een fijne jaarwisseling!

De (meter)stand van zaken

Het is weer aan het eind van het jaar en dan is het voor mij weer tijd om de stand van zaken te bekijken. En in dit geval heb ik het over:

De meterstand!

Elke zaterdag duik ik braaf de meterkast in en noteer ik de meterstand van het gas, de elektriciteit en het water. Dat zet ik netjes in een excel-bestandje en zo heb ik al heel snel een mooi overzichtje van het energieverbruik van de afgelopen jaren.

Erg handig om in een oogopslag te zien of we wel of niet zuiniger zijn geworden. En ik kan bijvoorbeeld ook snel zien of een bepaalde bezuinigingsmaatregel nou echt effect heeft gehad of niet. En alleen al het feit dat je de standen bijhoudt, zorgt er al voor dat je verbruik omlaag gaat. Omdat je er op dat moment al bewuster mee bezig bent. Heel handig dus.

Nou, hoe zijn de standen van het afgelopen jaar? Eens kijken:

Electriciteit

Gemiddeld verbruik volgens Nibud:
3.323 kWh / jaar (voor 2 personen)

Ons verbruik:
2008: 1.818 kWh
2009: 1.855 kWh

Nou, in ieder geval ver onder het gemiddelde! Dat is wel mooi!

Maar dit jaar is het verbruik toch gestegen. (2%) Niet veel, maar toch. Als er elk jaar steeds weer zo'n beetje bijkomt, dan loopt het uiteindelijk te veel op.

Maar toch mogen we niet klagen denk ik zo. En ik denk dat ik wel weet waar het euvel zit. We zijn dit jaar meer thuis geweest, dus meer energie verbruikt. Daarnaast wat nieuwe apparaten in huis gekomen, veel vaker de oven gebruikt.

We hebben al veel bespaard in de afgelopen jaren, maar misschien kan er nog minder stroom worden verbruikt. Als we komend jaar ons best gaan doen, kan dat verbruik vast nog een stuk verder naar beneden. En dan heb ik meteen wat mooie onderwerpen over energiebesparing!

Water

Gemiddeld verbruik volgens Nibud:
89 m3 / jaar (voor 2 personen)

Ons verbruik:
2008: 66 m3
2009: 72 m3

Ook weer onder het landelijk gemiddelde, maar toch wel een flinke stijging van 8,6%!! Poe!! Dat is veel!

Ook dat kan ik wel verklaren. Vaker thuis, vaker in bad geweest, een verstopping gehad (plus lekkage), dus veel moeten spoelen. Misschien dat de moestuin ook wat water heeft verbruikt, maar we hebben wel zo vaak mogelijk water uit de regenton gebruikt.

Hm, dit kan beter! Veel beter! Daar ga ik maar eens goed op zitten broeden, hoe we dat naar beneden kunnen krijgen.

Gas

Gemiddeld verbruik volgens Nibud:
1.469 m3 / jaar (voor een tussenwoning)

Ons verbruik:
2008: 979 m3
2009: 1.016 m3

Alweer onder het gemiddelde! Dat is toch wel leuk, en nu maar zorgen dat het zo blijft. Liefst nog veel minder natuurlijk.

Maar weer een stuk meer verbruikt dan vorig jaar. Maar liefst 3,8 % meer. Toch hoeft dat niks te zeggen, want het gasverbruik is ook afhankelijk van het weer. Hoe kouder het buiten is, hoe meer je stookt. Het kan zijn dat dit jaar een strengere winter is, vergeleken met die van vorig jaar, met dit dus als resultaat.

Hiervoor zijn de graaddagen uitgevonden.

Heel simpel gezegd, men neemt de temperatuur in huis (standaard 18 graden) en de buitentemperatuur. Is de buitentemperatuur hoger dan 18 graden, dan hoeft er niet verwarmd te worden en zijn er 0 graaddagen. Is de temperatuur lager dan die 18 graden, bijvoorbeeld 10 graden. Dan zijn er op dat moment 8 graaddagen.

Hoe meer temperatuurverschil, hoe hoger de graaddagen, hoe meer er verwarmt moet worden. Vaak wordt de zon ook nog eens meegeteld. Als het zonnetje tijdens een koude dag in je huis schijnt, hoef je ook minder te verwarmen omdat je dan profiteert van de warmte van de zon. Wanneer je dit meerekent, spreek je over een gewogen graaddag.

Wanneer ik dan de gewogen graaddagen meeneem in de berekeningen (met dank aan een handige calculator), zie ik ineens heel wat anders!

2008: 979 m3 / 2737,7 graaddagen = 0,36 m3 per graaddag
2009: 1.016 m3 / 2881,1 graaddagen = 0,35 m3 per graaddag

We zijn dit jaar zuiniger geweest dan vorig jaar!

De enige verklaring die ik hiervoor heb is de aanschaf van een nieuwe thermostaat, ergens in april. We zijn van een simpele aan/uit thermostaat gegaan naar een modulerende, waardoor de cv veel zuiniger omgaat met de warmtetoevoer.

Dus ondanks dat we vaker thuis zijn geweest dan normaal, toch nog zuiniger gestookt! Dus ik verwacht toch wel dat we volgend jaar een stuk minder gaan verbruiken. Ik ben benieuwd!

Nou, ik ben niet ontevreden moet ik zeggen. Maar ik denk wel dat er nog veel kan worden bezuinigd op energieverbruik voor het komende jaar. En dat moet ook lukken, ik zie nog genoeg mogelijkheden.

Laat ik maar eens goed nadenken.

Voorlopig ga ik eerst het hele huis eens rond met ons nieuwe energiemetertje, de Cresta RCE-1106. Eens kijken wat de grootverbruikers zijn, zodat ik daar flink op kan besparen.

Ik ben benieuwd hoeveel energie de anderen verbruiken. Enig idee? Laat het achter in de reacties, misschien kunnen we nog tips uitwisselen.

Vijf minuten magnetron crisis cake.

Heel veel mensen zullen niet dankbaar zijn om wat ik zodadelijk ga schrijven.

Daarom van tevoren maar een disclaimer:

Bij deze ben ik niet verantwoordelijk voor de mogelijke gevolgen van dit recept. Gezien het gemak zal deze cake zeer snel gemaakt kunnen worden, waardoor de verleiding zal ontstaan om deze cake dan ook wat vaker te maken. Enige snelle gewichtstoename is geheel voor eigen risico, ik ben daar niet schuldig aan.

Okee, 5 minuten magnetron crisis cake dus.

Stel, er belt iemand op en zegt dat hij of zij over 5 minuten voor de deur staat voor een bak koffie. Dan wil je natuurlijk dat er ook wat lekkers bij te serveren valt! Maar je hebt pas de laatste koekjes op en verder ligt er niks. Wat doe je dan?

Of je hebt, als vrouw zijnde, last van de eh... maandelijkse ongemakken en je hebt ineens verschrikkelijke behoefte aan zoetigheid, maar je hebt niks in huis! En je wilt toch ook niet dat je straks als een razend monster dit gaat afreageren op mensen in de omgeving? Wat doe je dan??

Of stel dat je net de hele koelkast en snoeptrommel hebt leeggegeten en je voelt je daar ontzettend schuldig over, dus heb je nog meer behoefte aan emotievoer. Wat doe je dan?!?!

Geen nood!

De Vijf Minuten Magnetron Crisis Cake is daar!

Scharrel snel de volgende ingredienten en benodigdheden bij elkaar:

1 grote soepkom of mok
1 eetlepel
3 eetlepels zelfrijzend bakmeel
3 eetlepels suiker
2 eetlepels cacaopoeder
2 eetlepels zonnenbloemolie
2 eetlepels melk
1 ei

Gooi alles in de volgorde zoals ik net hierboven heb beschreven in de mok. Snel!!

Pak die eetlepel en roeren maar. Hup! Roeren!
Totdat je een gladde massa hebt.

Okee, twee minuten zijn voorbij nu. Hup snel naar de magnetron!
Mik die mok erin en zet de klok op drie minuten op vol vermogen.
Bij ons oude beestje van een magnetron is dat volgens mij 750 Watt.

Nu even rust. Kijk maar naar de mok. Na zo'n anderhalve minuut zie je de bruine massa omhoog komen. Afhankelijk van de grootte van de mok zal hij of helemaal boven de rand uit rijzen of net eronder blijven. Na 3 minuten (misschien een paar seconden langer voor de stevigheid) is de cake gaar!

Let op je handen, de mok is heet!

Afhankelijk van de noodsituatie, kan je nu de mok gaan leeglepelen en smullen van je 5 minuten magnetron crisis cake. Maar mocht je visite verwachten, dan kan je de mok ook nog eens omkeren op een bordje.

Slagroom erop en klaar is de cake. In stukken snijden en smullen maar!

Veel plezier met deze vijf minuten magnetron crisis cake!

Oh en natuurlijk allemaal fijne feestdagen!

Fijn Kerstfeest

Het is Kerst vandaag.

Vandaag ben ik druk bezig met dingetjes voorbereiden enzo, maar toch even dit logje om jullie allemaal een fijn Kerstfeest toe te wensen.

Veel plezier en geniet maar van de komende dagen.

Van de mooi versierde kerstboom:

Van het lekkere eten:

En de warme Kerstsfeer:

Maar vooral genieten van het samenzijn van diegene die dicht bij je staan!

Fijne Kerstdagen!

Kiva

Op de vele weblogs die ik zo volg zie ik steeds vaker een woord opduiken...

Kiva.

Kiva? Ja!

Dat is Swahili, en het betekent 'overeenkomst' of 'eenheid'. Althans volgens de verklaring op de site van Kiva.org.

Maar het is niet alleen een woord, het is vooral ook de naam van een organisatie die zorgt voor microkredieten voor diverse mensen over de hele wereld. En dat klinkt heel goed.

Deze organisatie heeft een website opgezet, die mensen zoals jij en ik in contact brengt met ondernemende mensen in de armere landen. Deze mensen willen graag een goed bestaan opbouwen, ontsnappen uit de armoede, zodat ze hun kinderen naar school kunnen sturen. Of ze leveren een positieve bijdrage aan de gemeenschap als boer of taxichauffeur of leraar of noem maar op.

En wat doen wij dan?

Heel simpel, wij lenen geld aan die mensen. Let wel, wij LENEN geld. Deze mensen sluiten een lening af bij een lokale MFI (Micro Finance Institution), zodat ze bijvoorbeeld een eigen zaakje kunnen beginnen of een extra koe kunnen kopen. Hierdoor verdienen ze zelfstandig geld, krijgen meer inkomsten. Wij stellen het geld beschikbaar via die MFI, uiteindelijk lossen ze de lening weer af. En hebben wij ons geld weer terug.

En dan kunnen we datzelfde geld weer uitlenen aan een ander, die zo dan ook weer een betere toekomst kan opbouwen.

Ik hoor jullie al denken:

Geld LENEN aan iemand? Daar zijn toch banken voor?

Niet voor die mensen. Ze hebben geen onderpand, geen vast of een te laag inkomen, zodat ze niet terecht kunnen bij reguliere banken. Die beginnen daar niet aan omdat het te kleine kruimeltjes zijn, te veel risico en niet winstgevend genoeg, en, denken ze, die arme mensen betalen hun lening toch nooit terug.

Maar dat bleek niet zo te zijn.

Muhammed Yunus bijvoorbeeld heeft een eigen bank opgericht in Bangladesh, de Grameen Bank. Hij verleende microkredieten aan arme, hardwerkende mensen en werd erom uitgelachen.

Maar hij hield vol en later bleek dat maar liefst 98% van de mensen hun lening netjes terugbetaalden. Sterker nog, zijn bank werd een succes en in 2006 kreeg hij zelfs de Nobelprijs van de Vrede voor zijn inspanningen. Yumus wordt ondertussen gezien als de grondlegger van microfinanciering en tegenwoordig kom je de term steeds vaker tegen. Kijk maar naar de fondsen die banken opzetten of naar prinses Maxima, die druk bezig is met promotie van microfinanciering.

En denk trouwens niet dat het alleen voor arme landen is bestemd, zelfs in Nederland kan je als startende ondernemer al een microfinanciering krijgen.

Het idee spreekt me wel aan. Heel erg aan zelfs. Om verschillende redenen.

Je ziet welke mensen je helpt met de lening, wat ze willen, wie ze zijn, alles wordt mooi in beeld gebracht en je wordt op de hoogte gehouden. Uiteindelijk krijg je je geld terug (er is natuurlijk een risico) en dat kan je weer opnieuw inzetten.

Het doet een beroep op de zelfstandigheid van de mensen zelf. Ze krijgen het geld niet zomaar in de schoot geworpen, ze gaan er ook echt mee aan de slag. Zelf voedsel verbouwen, in plaats van het krijgen van zakken met rijst. Zelf een waterpomp installeren en beheren, in plaats van Westerse bedrijven die dat voor hun doen.

Plus, als je het over "De Kleine Dingen" hebt, dan past dit helemaal in het plaatje. Met kleine bedragen goede dingen doen!

Ik heb ineens het idee dat ik persoonlijk iemand kan helpen. En dat heb ik niet snel bij een reguliere instantie, waar je geld in een grote pot verdwijnt en waar je van moet afwachten wat ermee gebeurt. Het is persoonlijker geworden.

Ja! Wij gaan ervoor!

Ondertussen is er al een Paypal rekening geregeld en hebben we een account aangemaakt op de Kiva website. Nu nog even wachten totdat alles aan elkaar is gekoppeld en dan gaan we aan de slag!

Ik ben benieuwd.

En ook bedankt aan iedereen die over Kiva heeft geschreven op hun weblog! Dankzij jullie weet ik van hun bestaan af, dus dat is wel fijn.

Ik hou jullie op de hoogte...

Aaaaaaaaaaah

Als kattenliefhebber vond ik dit een prachtig filmpje, dat moest ik toch even hier op de weblog zetten in het kader van 'goed gevoel', 'leuk', 'lief' en absoluut een 'klein dingetje' om van te genieten!

Jeugdsentiment - De meester van de zwarte molen

Ik neem jullie even heel wat jaren mee terug de tijd in.

Terug naar mijn lagere school tijd. In welke klas ik toen zat, dat weet ik eigenlijk niet meer. Toen waren het nog 'klassen', in plaats van 'groepen'. Misschien was het de vierde (groep 6) klas, maar het zou ook best wel eens de zesde (groep 8) kunnen zijn geweest.

Hoe dan ook, op een gegeven moment hadden we een vervangster. In plaats van onze vaste leraar, kwam er een kleine, wat struise vrouw. Heel aardig en erg creatief.

Ik herinner me bijvoorbeeld hoe we met klei een fluit hadden gemaakt onder haar deskundige begeleiding. En wonder boven wonder werkte dat fluitje ook nog eens!

Maar wat me het meest is bijgebleven, is haar vertelkunst. Regelmatig las ze ons voor uit het boek Meester van de Zwarte Molen, en we hingen aan haar lippen.

Met open mond en gespannen knuisjes luisterde ik naar de avonturen van Krabat. Hoe hij bij de Zwarte Molen terecht komt en daar in duistere zaken terecht komt. Zwarte magie, moord, mysterie, verraad. Maar ook de kracht van liefde, opoffering en de keuze en strijd tussen goed en kwaad. De klassieke thema's in een spannend verhaal voor de jeugd!

Eigenlijk kan je wel zeggen dat Krabat een beetje de Harry Potter van de jaren 70 was. En eigenlijk durf ik ook wel te zeggen dat in die tijd het zaadje begon te ontkiemen, waardoor ik uiteindelijk erg graag horror, sf en fantasy bekijk of lees. Onder andere dankzij die lerares dus, met haar vertelkunst en ook een beetje met haar lef om onze tere kinderzieltjes bloot te stellen aan zo'n duister, horror verhaal.

Misschien kan je je voorstellen dat ik enige jaren geleden heel erg blij was, toen ik tijdens een boekenbeurs het boek vond! Meester van de Zwarte Molen van Otfried Preußler.

Diezelfde dag ben ik begonnen met lezen en zat meteen weer in het verhaal! En zelfs nu, als volwassene geniet ik er nog steeds van. Want je haalt er weer heel andere dingen uit, vergeleken met vroeger, toen ik nog een klein mannetje was.

Maar de spanning was nog hetzelfde, een echte 'pageturner' in goed Nederlands. Ik had het boek al snel uit en na die tijd heb ik hem nog vaker gelezen, en het ziet er naar uit dat ik hem binnenkort weer ga lezen.

Want tot mijn grote vreugde zag ik zojuist dat het boek is verfilmd!!

Woehoe!

Ik ben reuze benieuwd en heb er wel zin in om deze film te bekijken. Ik ga er wel vanuit dat de film anders zal zijn dan het boek, zo is het bijna altijd nog geweest. Maar dan nog. Zal het net zo spannend zijn? Zal ik hetzelfde voelen als toen? En hoe ziet de jeugd van tegenwoordig dit verhaal? Net zo eng? Of zijn ze ondertussen al veel gewend?

Voor de liefhebbers kan je hier alvast de trailer bekijken:



Als je wilt kan je zelf een stuk lezen via Google Books.

Mochten we het geluk hebben dat we later een kind hebben, dan komt er een dag waarop ik samen met mijn kind ga zitten, misschien ergens op zolder, bij het licht van een brandende kaars. Lekker geheimzinnig en donker en spannend. En dat ik dan het boek open sla en begin te lezen....

Over de Molen aan het Koselmoeras...

Het gevaar van aanbiedingen

Ik heb een knopje in mijn hoofd.

Een heel vreemd ding eigenlijk. Het heeft niet echt een functie, en ik kan hem zelf niet aan of uit zetten. Het heeft eerder een eigen willetje eigenlijk. En ik weet pas wanneer het knopje is ingedrukt, op het moment dat het te laat is. En dan is de schade al geleden.

Ik kan het misschien het beste uitleggen met een voorbeeld uit de praktijk:

We gaan fijn aan de wandel, even een frisse neus halen. We lopen al snel de wijk uit en ondertussen praten we over vanalles en nog wat. Over het switchen van hypotheek, over zuiniger leven, over minder prullaria, over het genieten van de kleine dingen, over sparen en besparen. Allemaal in het thema van consuminderen.

Op een gegeven moment komen we bij het plaatselijke tuincentrum en gaan we kijken naar de kerstshow. Heel mooi opgezet, een compleet dorp met van die kitscherige kersthuisjes, allemaal lampjes, draaiende dingetjes, muziekjes. Treintjes rijden rond, sterrenhemels, kunstsneeuw. Prachtige poppetjes, lieflijke tafereeltjes. De kerstman sjeest rond op een sleetje. Tingeltangel geluidjes, klokjes geklingel. Knipperende lampjes.

Die lampjes, weerspiegeld in mijn grote, ronde, glimmende ogen, waarmee ik alles sta te bewonderen. Ik word weer teruggezogen naar mijn kindertijd, waar ik mezelf als klein mannetje met een kartonnen doos zie spelen. De doos is een huis, met ramen erin. En als ik er een lichtje inzette, scheen dat mooi naar buiten, door de ramen. Op de achtergrond speelde 'Stop the cavalry', lichtjes in de kerstboom op de achtergrond. De geur van dennenaalden. Een veilig, warm gevoel in mijn buik…

'Hee, die huisjes zijn in de aanbieding.'

Huh?

Met een klap sta ik weer terug in de realiteit. Aanbieding? Huisjes? Waar?

En waarachtig! Daar stonden ze, een stuk of wat huisjes, Charles Dickensstijl. Met van die lampjes erin, die door de raampjes naar buiten schijnen! Zoals vroeger! Met sneeuw erop! En aanhangbordjes, en lantaarntjes! En frutseltjes! Ja!

Hebben!!!

Al snel sta ik met twee huisjes in mijn hand. Maar ja, die kan je zo wel neerzetten, maar je moet er toch wel wat entourage bij hebben. Dus eens kijken. Wat boompjes, poedersneeuw. Van die ouderwetse lantaarntjes met echte lampjes erin. En wat poppetjes, leuke tafereeltjes. Oh, zoveel keuze. Misschien hebben we wel een uur staan kijken en zoeken naar leuke dingen. Het was zo veel! En niks daarvan was in de aanbieding! Maar ja, het hoort er wel bij, anders staat dat zo kaal, alleen die huisjes. Dat kan echt niet!

Voor we het wisten stonden we buiten, met twee grote gevulde tassen met dozen en heel wat euro's lichter. En we moesten nog wat kilometers terug lopen, met die tassen in de hand. En het was koud. En het begon al donker te worden.

Wat was er gebeurd?

Het ene moment hadden we het over consuminder praktijken, het volgende moment lopen we met volle tassen richting huis, die voordelige aanbieding met alle entourage met ons meezeulend.

Ja precies!

Dat knopje! Dat vermadelijde geval!
(Let wel, het is dat knopje he, het is absoluut niet mijn eigen schuld he, het is dat knopje!)

Me toch weer laten meeslepen door een aanbieding, waardoor ik dingen kocht die eigenlijk niet echt nodig waren. En meteen ook maar wat dingen erbij gekocht en zo dus toch weer stukken duurder uit ben dan de bedoeling was…

Zijn er meer mensen met zo'n knopje? Vast wel.

Maar!

Denk niet dat ik er spijt van heb, want ik geniet er echt elke dag van. En dat nog vele toekomstige Kerstmissen lang. Dit was een goede koop, echt.

Telkens weer kijk ik er naar, geniet ik van de huisjes, gluur naar binnen, door de ramen. Bekijk hoe de lantaarns in de straat hun licht op de gevels van de gebouwen werpen.

Hoe de lantaarns worden aangestoken door de lampenman, die voorzichtig op het laddertje staat met zijn gloeiend kooltje om het gaspitje in de lamp te laten ontbranden.

Hoe mooi het dorpje erbij ligt, en even kijken of de burgermeester achter zijn bureautje zit in het gemeentehuis.

En kijk! De meubelmaker is bezig in zijn zaak, hard aan het werk. De ramen zijn een beetje beslagen van al de inspanning, maar je kan hem nog net zien!

Ja, echt genieten hoor. Kerstsfeer ten top en daar hoort natuurlijk ook een kerstboompje bij, die netjes wordt opgetuigd. Ik geniet er iedere keer weer van.

Mooi hoor. En steeds zie ik hoe het licht uit de ramen, vierkantjes maakt op de muren. Hoe de witte sneeuw het gele warme licht reflecteerd.

En dan krijg ik weer dat warme gevoel van binnen.
En hoor ik zachtjes op de achtergrond....

Lum a-lum a-lum lum lum a-lum a-lum lum lum lum a-lum lum
(a-lum a-lum)
Wish I was at home
for Christmas.....

Gezien, gehoord, gelezen

In Landleven, nr. 8 november 2009, blz. 95:

"Zo zie je maar: Meer welvaart is niet altijd meer welzijn."

Energie meten

Ik was van plan om iets te schrijven over een handige, maar best wel dure, gadget, waarmee je makkelijk je totale energieverbruik in huis kon meten. Met dat apparaat kan je bijvoorbeeld op je pc of op je mobiel direct zien hoeveel energie er wordt verbruikt in huis.

En wanneer je dan bijvoorbeeld de tv uitzet, dat je dat dan direct terugziet in de grafieken. Super handig om een goed inzicht te krijgen in je energieverbruik, zodat je heel makkelijk bezig kan zijn met het besparen van energie.

Dat apparaatje heet de 'Enymate'. Voor meer details, bekijk de website van de Enymate.

Op zich een superhandig ding en het heeft best wel toegevoegde waarde. Alleen de prijs van minimaal 169 euro is best aan de stevig kant. Alhoewel er nog veel duurdere varianten zijn van soortgelijke apparaten. Dus ik denk dat dit best een voordelige optie is.

Maar in de goede consumindertraditie bedacht ik me, dat ik net zo goed met een los energiemetertje aan de gang kan. Je hebt dan niet het voordeel van het totale energiegebruik, realtime. Maar ach, met wat moeite krijg je zo toch ook makkelijk een goed overzicht van je energieverbruik. En dan voor een paar tientjes.

Dus wilde ik een heel relaas beginnen over hoe fijn ons energiemetertje wel niet is, gekocht bij de Lidl ooit. Ik zocht hem even op in Google voor een plaatje en zo kwam ik op een test van verschillende energiemeters...

En wat blijkt?

Het is een prul!!

Het meet helemaal niks accuraat, het was de slechtste uit de test! Hij had maar liefst een gemiddelde afwijking van 177,5% vergeleken met een referentiemeter. Pfff, dat is jammer zeg.

Wilde ik de meter gaan gebruiken om bijvoorbeeld te kijken hoeveel stroom het brood bakken verbruikt, blijkt er dus niet veel van te kloppen. En ik was ook van plan om binnenkort het stroomverbruik van de wasmachine te gaan registreren, om te kijken of het rendabel zou zijn om een hotfill voorschakelaar aan te schaffen.

Het is maar goed dat ik deze test net zag, anders had ik me gebaseerd op veel te hoge verbruikscijfers! En dan kost het achteraf alleen maar meer geld.

Ik had het eigenlijk al kunnen vermoeden. Vooral bij lage wattages gaf hij vreemde getallen aan. 7 Watt standby, terwijl het volgens de specificaties maar 1 Watt zou moeten zijn.

Hm.

Wat is dan de beste? Volgens de test de Cresta RCE-1106, goedkoper zelfs dan ons metertje en verkrijgbaar bij BCC of Gamma of de Kijkshop. Toch maar eens gaan kijken dan.

En dan kan ik straks precies berekenen of een eigen gebakken brood goedkoper is dan eentje uit de winkel. Of wat nu goedkoper is, water koken op gas, of met de elektrische waterkoker? Allemaal dingen die ik al ooit heb berekend, maar nu dus niet kloppen.

Nou goed, dan kan ik straks meteen de nieuwe resultaten op de weblog zetten, altijd leuk om te weten.

Op naar de kijkshop!

Voortgangsrapportage

Goed, er is alweer een dikke maand voorbij sinds mijn voornemen om voor een heel jaar geen dvd's te kopen.

En om het allemaal goed vers te houden, is het wel goed om er regelmatig verslag van te doen. Dan kan ik vertellen of ik wel of niet braaf ben geweest of dat ik me niet heb kunnen houden aan mijn voornemen. Of juist wel.

Een beetje verantwoording afleggen, zeg maar.

En ik moet zeggen, het gaat nog prima! Nog niets gekocht!

Maar makkelijk is het niet hoor. Er zijn echt zoveel momenten dat ik verleid word om een dvd te kopen. Maar om dan toch je mannetje te staan, ja, dat geeft wel een goed gevoel.

Zo heb ik mijn neus opgehaald voor de nieuwe Harry Potter in de winkels. Terwijl ik zo dolgraag de volledige serie compleet zou willen hebben!

Met het zweet in mijn handen gekeken naar een goede aanbieding van de 'Er was eens ...' tekenfilm serie bij de Media Markt.

En de Disney DVD actie bij de Albert Heijn! Ik had het geluk dat ik nog net voor 1 November de Sneeuwwitje DVD kon kopen, maar er liggen nog zoveel andere die ik graag zou willen hebben. Wall-E, Pocahontas, Brother Bear, Lilo & Stitch, noem maar op!

Gelukkig had ik niet zoveel airmiles meer, anders had ik er nog veel meer aangeschaft.

Maar goed, verleidingen genoeg dus, en allemaal doorstaan! En nu breken de Sinterklaas- en Kersttijden aan, dus ik heb nog een weg te gaan. Maar dat komt wel goed.

En verder heb ik nog genoeg op de recorder staan om te kijken, dus mocht ik behoefte hebben aan een avondje film of tv, ik kan er zo aan beginnen. Zoals een 5 uur lange marathon van Spongebob op Comedy Central! Of 7 uur lang Theo en Thea!

En vergeet de bioscoop niet, daar draaien ook mooie films die de moeite waard zijn. Ondertussen al genoten van Up!, District 9 en 2012, allemaal erg mooie films. En er komen nog veel meer. Zoals Avatar.

Alhoewel dat ook allemaal geld kost, maar goed, ik zou er zowiezo toch naar toe gaan, ook zonder mijn dvd-onthoudings-actie. En ik gebruik dan wel weer een voordeelpas van Pathe, of de goedkope voormiddag voorstelling. Op die manier bespaar ik toch ook weer. (Of zit ik het nou gewoon goed te praten?)

Hoe dan ook, mijn DVD voornemen gaat goed!

Nog 11 maanden te gaan!

Surprise, surprise

Nou, het was me een Sinterklaas weekendje wel. Dit gaat een lang bericht worden, neem maar wat te drinken en ga er maar eens voor zitten....

Aan de ene kant een erg gezellige en fijne Sinterklaasavond, met een leuke surprise. Plus nog een extra surprise, maar dan niet zo grappig!

Eerst maar de mindere verrassing...

Ik stond in de keuken te experimenteren met het receptje voor pepernoten. Druk balletjes aan het draaien, om ze daarna in de oven af te bakken. Met veel concentratie en geduld was ik bezig. Ik liet me nergens door afleiden. Niet door het gesop van boven, omdat A. de goot aan het ontstoppen was en ook niet door onze kat, die om de een of andere reden gestressed door het huis sjeesde.

Niet veel later werd duidelijk waarom de kat zo vreemd deed, denk ik dan. Toen A. eenmaal beneden was, zag ze het water met flinke druppels uit het plafond komen!!

Neeee! Lekkage!! En niet zo'n beetje ook. Een flinke druppende naad tussen de betonplaten, tot halverwege de woonkamer, plus een aftakking richting de keuken! Grote dikke druppels vielen vrolijk op de leren fauteuils, de houten vloer en op de subwoofer! Aaargh!!

Alles snel aan de kant geschoven, dweilen op de vloer gelegd en daarna snel naar de badkamer om te kijken waar het nou vandaan kwam. Er liepen al allerlei doemscenario's door mijn hoofd. Ik zag ons al de hele badkamer verbouwen, tegels eraf, de badkuip losbreken, o jee! Hoezo positief denken? :-)

We konden via een luikje wel onder de badkuip kijken en ja hoor, de hele vloer eronder was nat. Tja, het enige wat we konden doen was de boel laten uitlekken en het beste hopen. Het leek er niet op dat er een leiding kapot was.

Gelukkig zijn we uiteindelijk erachter gekomen dat er een verbindingsstuk van de afvoer niet goed vast zat, eenmaal vast was er geen lekkage meer. Dankzij deskundige begeleiding van schoonvader.

Poe, dat was wel schrikken zeg. Ondertussen is het bad alweer gebruikt, zonder lekken. Alleen zitten we nu dus met een grote vlek op het plafond. Misschien dat we de verzekering maar eens gaan inschakelen, daar betalen we tenslotte niet voor niets premie voor. Eens kijken of dat gaat lukken.

Dat liep gelukkig goed af dan. Trouwens, de pepernoten zijn tot op zekere hoogte gelukt. Ze smaakten prima, alleen is het jammer dat ik onze aanvullende tandartsverzekering heb opgezegd, want ze waren kei- en keihard!

Terwijl ik juist rekende op van die lekkere, zachte, ouderwetse pepernoten (niet te verwarren met kruidnoten). Blijkbaar heb ik toch iets fout gedaan.

Nou ja, voor de liefhebbers, volgt hier alsnog het recept, misschien dat het jullie wel beter lukt, kan je me meteen vertellen wat ik verkeerd heb gedaan.

300 gram suiker
3 eieren

Alles in een kom gooien en schuimig kloppen.
Daarna er doorheen roeren:

300 gram bloem
50 gram fijngesneden sukade
6 gram kaneel
mespunt peper
mespunt kardemom
mespunt piment
2 theelepels anijszaad

Alles flink kneden tot een glad deeg.
Daarna een nachtje in de koelkast om goed op smaak te laten komen.

Eenmaal de volgende dag leek het deeg best wel hard, maar toen ik er bolletjes van draaide, werd het deeg toch weer zacht. Zo zagen ze eruit, voordat ze de oven in gingen:

In de oven bakken, 15 minuten lang, op 175 graden.

Volgens het recept in een 'matig hete oven', maar ja, wat voor temperatuur is dat dan? Daarom maar gegokt op 175 graden.

Op zich zagen ze er prima uit, toen ze weer de oven uitkwamen:

Ze voelden zacht aan en er was iets vreemds gebeurd met de suiker.

Die kwam tijdens het bakken in druppeltjes uit de pepernoten, om daarna aan de buitenkant weer te kristalliseren. Heel vreemd, zou dat aan de soort suiker liggen? Ik had voor het eerst ruwe rietsuiker gebruikt, misschien was dat niet de bedoeling.

Maar goed, tijdens het afkoelen gebeurde er nog iets met de pepernoten, ze werden dus hard. Keihard! Hm, misschien toch te lang gebakken? Het experiment was dus niet echt helemaal geslaagd. Maar je kan zeggen wat je wil, ondanks het gevaar voor afgebroken tanden, was de smaak wel lekker. Dat was dan weer mooi meegenomen....

En ter afsluiting nog even over de surprise, die was ouderwets gezellig, het was alweer een tijdje geleden. Iedereen had echt zijn best gedaan en er kwamen mooie creaties op tafel. Er was zelfs iemand die zo erg haar best had gedaan, dat ze helemaal vergeten was de cadeautjes in de surprise te stoppen! Die lagen nog ergens thuis in de kast. Hilariteit alom natuurlijk.

Zelf was ik ook aan de slag gegaan, heel wat uurtjes knip- en plakwerk, maar ik was erg tevreden over het resultaat. De auto van Guust Flater.

Dankzij het Internet kan je heel veel ontwerpen vinden van diverse soorten auto's. Zo heb ik dan het ontwerp van een soortgelijke auto gevonden. Toen was het nog een kwestie van het ontwerp op schaal vergroten, uit te printen, overtekenen op stevig papier, knippen, plakken, en verven en voilà!

Ik heb er echt van genoten om het te maken. Het deed me een beetje aan vroeger denken, toen ik graag van die modelbouw dingetjes in elkaar lijmde. Nostalgische gevoelens weer. En een paar avonden fijn doorgebracht op de computerkamer, kachel aan, muziekje aan, de deur op slot (want alles was natuurlijk TOP SECRET!) en lekker fröbelen maar.

Kortom, een geslaagd weekend!
Op wat tegenslagen na dan, maar ook dat is weer goed gekomen.

Sinterklaas

Ik zou zo graag hier wat foto's willen laten zien,
een stuk of wat, misschien wel tien!

Van een mooie surprise die ik in elkaar heb gezet,
het neusje van de zalm, helemaal je-van-het!
Vele uren arbeid erin gestoken,
bloed, zweet en tranen, ik ben gebroken.

Maar ja, we moeten nog even wachten
ook al weet ik dat jullie zitten te smachten.
De surpsie is pas morgen,
dus ontstaan er grote zorgen
wanneer ik het cadeau
nu al show!

Want dan weet men meteen voor wie het is,
en dan loopt het helemaal mis.

Dus nog even geduld tot een volgende keer
en dan weet je al snel heel wat meer.

Tot die tijd hou ik me bezig met een oud recept,
wat ergens op de site van foodlog.nl is gezet.
Ouderwetse pepernoten zoals ze vroeger werden gemaakt
Daar ga ik nu mee aan de slag, ik hoop dat het smaakt.

Ook daar vertel ik de volgende keer wel iets over,
maar nu stop ik ermee voor vandaag.
Dat geldt ook voor het rijmen in dit gedicht.

Fijne Sinterklaas toegewenst aan iedereen!

Droommap: Meerijden op de MagLev (2)

Kijk, zo'n droommap, dat werkt toch wel.

Ik ben bewust bezig om aan mijn dromen te denken en wat ik graag zou willen en automatisch ga ik er dan ook naar handelen!

Want als vervolg op mijn MagLev wens ben ik gaan zoeken naar de mogelijkheden om mee te kunnen rijden op de Duitse testbaan.

Al snel kwam ik er achter dat er in 2006 een ernstig ongeluk was gebeurd, waarbij er 23 mensen zijn omgekomen. De magneettrein reed toen met 200 kilometer per uur op een onderhoudsvoertuig, dat door een menselijke fout op hetzelfde spoor bezig was. Met verschrikkelijke gevolgen.

Als reactie hierop werd de baan dus gesloten en sinds kort is het weer operationeel, maar alleen maar voor test doeleinden. Toeristen kunnen helaas niet meer meerijden.

Toch besloot ik om maar eens een mail te sturen, je weet maar nooit of het in de nabije toekomst weer mogelijk wordt!

L.s. I have a question concerning driving along with the TVE. I am aware, that no tourists are allowed anymore, because of the accident, but I was wondering. Can you tell me if it will be possible again in the nearby future for tourists to ride the TVE again? Or is it closed for tourists permanently?

Het antwoord kwam al heel snel en was duidelijk:

Hello, Thank you for your interest. Unfortunately there won´t be any test rides with passengers. We don´t have any plans to open it for the public. The visitor centre at the test track is open from Monday to Friday. If you are interested in visiting us without a test ride, feel free to do so.

Tja, ik kan dus wel naar het bezoekerscentrum. Dat is toch al een klein stapje in de goede richting. Dus wie weet ga ik dat wel doen!

Maar het echte werk is toch meerijden. Dus er is nu nog maar 1 optie over om deze droom te realiseren...

Shanghai! Here I come!
(althans binnen nu en 20 jaar dan)

Besparen op televisie

Ik geef het toe, ik vind het erg lekker om een avondje voor de buis door te brengen, kijkend naar een mooie film of een goede serie. Ordinair bankhangen, verstand op nul, mond half open laten hangen, zombieblik in de ogen, gewoon lekker op de passieve stand dus.

Dus wanneer ik dan wil besparen op de televisiekosten, dan is de TV wegdoen GEEN optie! Alhoewel dat vast de grootste besparing zal opleveren. Maar dat is voor mij te veel van het goede, dan kunnen we geen Boer zoekt vrouw meer kijken! Dan blijft alleen het abonnement nog over om te kijken of het daar wat minder kan. En gelukkig is dat mogelijk.

Zo'n alles in 1 abonnement is een optie, maar ik ben tevreden met mijn huidige internet provider en telefoon, dus ik ga alleen maar voor televisie abonnement. Dat maakt het onderzoek ook makkelijker. En als ik ooit nog meer wil besparen, dan zie ik tegen die tijd wel of ik alsnog voor alles in 1 ga.

Gewoon bekijken wat we nu betalen en wat voor goedkopere abonnementen er zijn als alternatief. En zo kwam ik terecht op Digitenne van KPN. Genoeg zenders voor een schappelijk prijsje.

En we konden ook nog eens gebruik maken van een aantrekkelijke aanbieding, de eerste 3 maanden gratis, omdat er vlak bij ons een nieuwe zendmast is opgericht!

Maar ik heb wel een kanttekening.

Je hebt een aantal categorieën, zoals 'goed', of 'uitstekend' of 'slecht'.

Digitenne valt in de categorie: 'goed genoeg'.

De kwaliteit is voor de reguliere zenders wel goed, maar toch zie ik soms van die blokjes in beeld, of haperend beeld of het geluid loopt niet synchroon, of het is gewoon niet scherp. Daar kan ik me aan ergeren, maar doe dat toch niet, althans, dat probeer ik. Ik denk, wanneer je zo'n grote flatscreen hebt, dat de mindere kwaliteit sneller opvalt, dan zou ik nog maar een keer nadenken.

Dus voor de kwaliteit hoef je niet te gaan. Dan is een ouderwetse satelliet schotel een betere optie, maar ja, we zijn niet zo'n voorstander van zo'n geval aan de voorgevel. Jammer, want op zich was dat ook een hele goede besparingsmogelijkheid.

Nog een moeilijkheid, ik heb heel vaak dat ik 1 film kijk, en dan op een andere zender iets opneem. Bij Digitenne heb je dan twee tuners nodig, anders gaat dat niet. Dat hebben we opgelost door een twintuner te nemen, wel wat duurder, maar na een jaar Digitenne hebben we die weer terugverdiend aan de besparing.

En we moesten toch onze oude videorecorder vervangen, die kreeg ineens het idee om videobanden voortaan gewoon op te eten en door te slikken. Was niet zo handig.

Maar er zijn ook voordelen. Je kan ook op een andere verdieping een tv zetten, zonder gedoe met kabels enzo, dat is wel fijn. Met een beetje geluk zou je het zelfs mee kunnen nemen naar buiten of op vakantie in Nederland, mocht je zo erg verslaafd aan televisie zijn.

Maar 'goed genoeg' is dus precies wat het zegt, goed genoeg! Dus zijn we ervoor gegaan.

Actie:
Bestaand abonnement bij UPC opzeggen en een aanbieding op een abonnement van Digitenne aanschaffen.

Gevolgen:
Gewoon tv kijken, net als anders, maar net een ander zenderaanbod en iets mindere kwaliteit.

Besparing:
Standaard TV abonnement UPC: 16,70 per maand
Digitenne: 8,50 euro per maand

Jaarlijks scheelt dat 98,40 euro

Per maand bespaard: 9,20 euro

Totaal bespaard per maand: 62,89 + 9,20 = 72,09 euro

De Marshmallow test

Ergens in de jaren zestig was er een Amerikaanse psycholoog die een leuke test had verzonnen:

De Marshmallowtest.

De test is heel simpel, je zet een kleuter voor een bordje met 1 marshmallow erop. En je zegt tegen dat arme kleintje dat hij hem lekker mag opeten...MAAARRR! Als hij braaf kan wachten met het opeten, totdat de psycholoog terugkomt, dan krijgt hij een extra marshmallow. Om dan een folterende 25 minuten weg te blijven.

En maar lachen om die zwetende kleintjes, wat een marteling! Wat een rottest van die akelige man. Maar er zit natuurlijk wel een betekenis aan, het is niet alleen maar om kleintjes te pesten. Het gaat dieper!

Want deze test werd bij duizenden kleine kinderen uitgevoerd. Sommigen bleven braaf wachten tot de psycholoog terug kwam en werden beloond met een tweede marshmallow. En anderen konden zich niet inhouden en aten het meteen op.

Al die kinderen werden later weer opgezocht rond hun 18 jaar en daar kwam een opmerkelijk resultaat uit. De kinderen die kozen voor 'instant bevrediging', dus niet konden wachten op een eventuele tweede marshmallow, deden het uiteindelijk een stuk slechter dan de meer geduldige kinderen die gingen voor 'uitgestelde grotere bevrediging.'

De verschillen waren opmerkelijk:
- mindere prestaties op school
- meer gedragsproblemen
- minder concentratievermogen
- moeite met onderhouden van relaties
- meer overgewicht
- een grotere kans op verslaving

En de kinderen die dus wel langer konden wachten, deden het dus stukken beter op deze gebieden. Je kan in dit Engelstalig artikel er meer over lezen.

Maar goed.

Dan komt natuurlijk de vraag bovendrijven, wat zou ik vroeger gedaan hebben?

Hm, naar mezelf kijkend:

Hm...overgewicht, check.
Concentratievermo..hm wat? Kijk een vogel!
Verslaving ... tv, internet..check

Maar voor de rest zit ik toch gewoon op het gemiddelde, dus ja, ik weet het niet. Misschien dat ik bij die test toch wel heel lang heb volgehouden, maar niet lang genoeg. Dat ik uiteindelijk toch net dat ding in mijn mond stopte en dat juist op dat moment de psycholoog naar binnen kwam! Ja, zoiets! Story of my life!

Toch een erg interessante test. Hoe zouden de meeste mensen tegenwoordig presteren op deze test? Als je kijkt naar de huidige consumptiemaatschappij, staat instant bevrediging hoog in het vaandel. Fastfood, troostaankopen, lenen, allemaal bevrediging op korte termijn. Je weet dat een hamburger niet goed voor je is, maar o man, wat lekker om er toch je tanden in te zetten! Je weet dat je met lenen duurder uit bent, maar je hebt nu wel mooi die grote auto!

Sparen, gezond leven, milieu ontzien, dat is veel minder de norm. De inspanning levert niet direct een fijn gevoel op, pas op de lange termijn ervaar je de goede resultaten. En die zijn dan ook echt de moeite waard! Maar dat is veel moeilijker, voor zoiets heb je discipline nodig! Als je dat voor elkaar krijgt, dan mag je best trots op jezelf zijn!

Ja, ik denk dat ik echt een beetje in het midden hang. Ik spaar braaf voor later, probeer het milieu te ontzien en leef gezond. Maar tegelijkertijd snaai ik wel een hoop koekjes achter elkaar naar binnen, geef ik te veel geld uit aan onzinnige dingen. Nou ja, ik probeer er aan te werken, zullen we maar zeggen.

Tot slot een leuk filmpje van de beruchte test, dan kan je zelf zien wat voor kwelling het kan zijn!

En vertel dan maar eens in de reactie, wat zouden jullie als klein kind hebben gedaan? Meteen opeten? Of netjes wachten?

Wandeling door het park

Wanneer het hoofd helemaal overvol zit met allerlei gedachten, wil het wel eens helpen om ergens een rondje te lopen. Op die manier even uitblazen, de gedachten verzetten. Zo ook afgelopen weekend.

Het kostte even wat moeite voordat alle gedachten uit het hoofd verdwenen waren, maar uiteindelijk was het wel genieten van het park, vooral met de laagstaande zon aan het eind van de dag en het contrast van de felle herfstbladeren.

Gelukkig hadden we de camera meegenomen, zodat we wat plaatjes konden schieten. Dat was nog behoorlijk moeilijk, want de donkere schaduwen en de felle zon maakten de belichting er niet gemakkelijker op.

En natuurlijk ook een paar leuke vogeltjes gezien. Die kreeg ik helaas niet te pakken met de camera, maar ik vond het gewoon al leuk om ze te herkennen. Een boomkruipertje en een boomklever, ook al zo'n prachtig beestje.

Maar mooie plekjes genoeg in het park, niet al te veel mensen in de buurt, lekker rustig, op wat voorbijrazende treinen na.

En als je maar goed genoeg kijkt, zie je ineens een speciale, magische plek. Waar de zon even een paar stralen op de grond laat vallen, tussen de takken van een oude boom door. Een geheimzinnige, mysterieuze, sprookjesachtige plaats. Wie weet wat daar te vinden is, een begraven schat, een ontkiemend zaadje of misschien wel een doorgang naar een andere wereld? Of gewoon een mooie plek waar je je gedachten kan achterlaten, veilig in het gras...

Afsluitend nog even flink doorgestapt naar de Philips Fruittuin, even kijken naar de boomgaard en de landwinkel. Toch leuk om te zien dat er een hele grote boomgaard op de rand van Eindhoven ligt, misschien de moeite waard om daar volgend seizoen fruit te gaan halen. Lekker lokaal en vers!

Al met al fijn gewandeld en genoten van een prachtig stadspark. Toch fijn, het hoeft allemaal niet zo spectaculair te zijn om ergens van te genieten.

We komen er vast nog wel weer terug.