Meel van de molen - het vervolg

"We leven met de wind, maar niet van de wind!"

Dat vertelde een molenaar mij aan de telefoon, tijdens mijn zoektocht naar biologisch meel uit de directe buurt. Zowiezo een leuke uitdrukking, maar er zat natuurlijk wel een betekenis achter.

Waarom de molens niet meer malen

Het kwam erop neer dat de meeste molens misschien wel af en toe wat graan of koren malen, maar het is nooit genoeg om rendabel te zijn.

Zie het maar voor je, zo'n grote molen begint te leven. De wielen, raderen en allerlei andere mechanismes beginnen krakend te draaien. De maalstenen draaien en vergruizen het graan tot meel. Alles stoft, wordt wit. Er gebeurt van alles.

En is er eenmaal meel geproduceerd, dan moet de boel weer worden schoongemaakt, opgeruimd, ingepakt en voorbereid worden voor de eventuele volgende beurt.

Een hoop werk, voor een paar zakjes meel die je verkoopt aan particulieren. Het kost tijd voor de molenaar, tijd om schoon te maken, de boel moet draaiende blijven, onderhoud. En vaak zijn het vrijwilligers die de molen draaiende houden.

Dan moet je nog een afzetpunt vinden, voldoende klandizie en het moet ook nog eens voldoende geld opbrengen om het allemaal te bekostigen. Dat is niet niks.

Kortom, het kost veel, maar levert weinig op.

En zeker als je moet concurreren tegen de moderne bedrijven die razendsnel meel leveren, goedkoop en van goede kwaliteit. Misschien zelfs beter, omdat de stenen in een molen grover malen dan de industriële versies.

Terug naar het begin

Daar sta ik dan, met mijn hopeloos romantisch idee van meel, gemalen in een prachtige ouderwetse molen uit de buurt. Dat doet zeer! Dit zijn niet de Middeleeuwen! We leven in moderne tijden nu. Het gaat niet om nostalgie, ambacht en liefde voor een product. Het gaat om geld, winstgevendheid, efficiency en massaproductie.

Er was geen molen in het rijtje dat zijn eigen meel leverde. Hoogstens 1 soort meel, als aanvulling, maar de meeste meel in de molenwinkels komt van andere plaatsen. Wel van molens uit Nederland, dat wel.

Maar... ik ben niet zorgvuldig geweest.

We gaan even terug naar het begin, de Genneper Watermolen. Daar was mij verteld dat het meel uit Frankrijk werd gehaald. Toch wilde ik er wat meer van weten, bijvoorbeeld waar uit Frankrijk dan wel?

'Frankrijk?' zei de dame achter de toonbank. 'Dat geldt misschien voor sommige soorten meel, maar de grote 5 kilo zakken met professioneel meel komen gewoon uit Nederland hoor. We werken samen met 7 molens uit Nederland, die het meel leveren.'

Oh! Dat maakt de hele kwestie ineens totaal anders. Het komt gewoon uit Nederland!

Dat betekent dat ik niet meer verder hoef te zoeken. Graag wilde ik weten welke molenaars dat zijn, maar dat kon ze me niet vertellen. Maar daar kom ik nog wel achter. En welke meelsoorten dan uit Frankrijk kwamen, wist ze ook niet precies, maar in ieder geval niet de zakken 'Professioneel Meel van de Moolenaar'.

Mooi.

Kortom, ik kan gewoon bij mijn oude vertrouwde molen blijven.

Het is wel een leuke zoektocht geweest. Een paar molens bezocht en bekeken, gesproken met een molenaar, nieuwe dingen geleerd. Meer waardering voor de herkomst van mijn eten. En meer waardering voor de (vrijwillige) molenaars.

Missie geslaagd!

Het antwoord.

Wauw. Wat een reacties!

Wat fijn dat iedereen zo goed meedenkt. En ik denk dat ik dankzij jullie nu wel weet wat het geval voorstelt. Na even wat rondkijken op Internet weet ik het zeker.

Het is inderdaad een zinken weckketel.

Er werd ook aan een wasketel gedacht, en ik snap de verwarring, hij lijkt er best wel veel op. En wie weet, misschien dat ze vroeger een weckketel net zo goed voor de was hebben gebruikt, je weet het maar nooit.

Fijn om te weten!

Maar dit betekent niet dat ik nu aan het wecken ga beginnen.

Ten eerste zie ik niet hoe ik die ketel op het fornuis krijg, volgens mij duurt het een eeuwigheid voordat ik de boel aan de kook krijg. Plus is de bodem nogal bol, doordat het water in de ketel is bevroren tijdens de winter.

En ten tweede is de opbrengst van de moestuin niet zodanig dat ik een hele ketel aan weckpotten kan vullen.

Dus gaat deze weckketel binnenkort door het leven als bloembak!
(alhoewel het wel een beetje zeer doet om gaten in de bodem te boren)

En wat is nu dat andere raadplaatje?

Er waren een paar mensen die het goed hadden geraden:

Jodenvet!

Ook wel bekend als borsthoning, borstplaat, sikkevet, bokkevet of massé. En ook wel eens genoemd als druivensuiker, maar er bestaat de kans dat het ook echt druivensuiker was. Dat is wat verwarrend.

Jaaa, jeugdsentiment. van die harde brokken. Ik weet nog, als klein mannetje, met een paar centen naar de bakker, en daar allerlei snoep kopen. Zwart-wit, velletjes eetpapier, schuimblokken, stroopsoldaatjes, trekdrop, toverballen, zoethout, Musketiers (van die gevlochten chocolade carameldingen), drop en dus ook jodenvet.

Eh... dit klinkt alsof ik oud ben, zo'n opaatje dat altijd over vroeger vertelde, toen alles nog een halve cent kostte. Maar zo lang geleden is dat nog niet hoor. Echt niet! Geloof me! Echt!

In ieder geval heb ik weer even kunnen proeven van die ouderwetse smaak. En ik vind het nog net zo lekker als vroeger. Ik denk dat ik nog wel vaker wat ga kopen.

Voor de mensen in het Brabantse, HIER haal ik de jodenvet, naast de meest lekkere chocolade die er bestaat, maar dat terzijde.

Heel erg bedankt voor het meedenken en de vele reacties. Ik vond het erg leuk.

Hulp gevraagd: Wie weet wat dit is?

Het mooie van Internet is, dat er zoveel mensen met elkaar zijn verbonden. En al die mensen bij elkaar, hebben heel veel kennis, waar je gebruik van kan maken.

Dus dat ga ik nu proberen. Lieve lezers, kunnen jullie me helpen?

Al een tijdje hebben we een soort emmer in de tuin staan. Ik wil er misschien een pot van maken, om planten in te doen. Maar eerst wil ik weten wat het eigenlijk precies is. Misschien dat het de moeite waard is om het te gebruiken waarvoor het oorspronkelijk is bedoeld.

Wie weet waar dit voor dient? Wat kan je ermee?

De emmer met de deksel erop.

In de pot zit een soort van eh... ding. (en regenwater)

Eenmaal eruit is het duidelijker. Het is nog steeds een soort van ding. Maar nu met een bodem eraan vast, met gaatjes.

Alles bij elkaar. Wat zou het zijn?

Ik ben benieuwd of iemand het weet!

Als extra bonus, nog een raadplaatje. Ik weet al wat het is, want ik had er nog veel meer van, dit is het laatste exemplaar. De rest is op! Dit is jeugdsentiment voor mij. Herkennen jullie het?

PS: Ondertussen is het antwoord bekend.

Mini Moestuin perikelen

Toen we thuis kwamen van onze vakantie zag ik een heel oerwoud aan plantjes op de vensterbank staan. De tomatenplanten, komkommers, broccoli, koolrabi en aubergines waren gigantisch gegroeid. Zo groot zelfs, dat we besloten om de boel snel buiten te zetten in potten en over te planten in de bakken.

Dat was niet slim.

In onze gedachten zaten we nog op het zonnige Tenerife. Lekker warm en aangenaam. 's Nachts slapen onder een laken, omdat het zo warm was. Maar we stonden er niet echt bij stil, dat het in ons eigen landje nog kan vriezen.

En ja hoor. Na een dag lekker in de tuin hebben gewerkt, alles geplant, vroor het diezelfde nacht flink!

Het gevolg:

Zielige aubergineplantjes, dat komt nooit meer goed.

Ook de broccoli oogst zal mager zijn dit jaar:

Misschien dat de tomaat nog kan herstellen, maar ook die ziet er niet goed uit.

Verder hebben we de twee Square Foot Garden (SFG) bakken verzorgd en aangevuld. Dat was echt zo gepiept, er groeide nergens onkruid en je kan overal makkelijk bij. Ik vind SFG echt geweldig werken!

De eerste bak van links naar rechts en van boven naar beneden:

Spinazie, ui, spinazie, prei
Radijs, wortel, radijs, wortel
Knoflook, kropsla, raapsteel, kropsla
Knoflook, bieslook, pluksla, pluksla

De bieslook doet niet veel, ik denk dat de zaden niet meer goed zijn. Misschien dat ik ze beter in een potje kan gaan kweken.

Alles een beetje uitgedund en lekker verder laten groeien. De raapsteeltjes doen het prima, dat zal vast de eerste oogst worden.

De tweede bak was nog leeg, zo voor de vakantie. Daar hebben we dus de plantjes in gezet die binnen in een potje stonden. En verder andere groenten bijgezaaid.

Ik weet zo even niet welke groenten het zijn. Ik heb mijn lijstje niet bij de hand. Dus een gok uit het hoofd:

Koolrabi, broccoli 3 x
Koolrabi, gereserveerd voor prei (staat nog binnen), aubergine, snijbiet
eh...eh.. ik weet het echt niet meer
meer pluksla en kropsla in ieder geval
bietjes, rammenas, de rest weet ik niet meer
daar kom ik nog op terug.

En verder hebben we gewoon lekker genoten van de tuin. Een laagstam perenboompje geplant, dus ik ben benieuwd wat deze ons gaat opleveren. Maar dat zal volgend jaar pas gaan spelen.

En verder zagen we ook een onverwachte gast in de tuin!

Een wonder, want hij zat op het gras, dat we een paar seconden daarvoor pas hadden gemaaid. Hij had al zijn pootjes nog en hopte vrolijk door de tuin. Vreemd, nergens water in de buurt, in de stad.

We hebben hem maar lekker laten rondspringen, hopelijk gaat het goed met hem en leeft hij nog. Een hele kluif met een hoop katten in de buurt.

Lokaal koren op de lokale molen

Ik heb heel veel inspiratie gekregen, van een boek. Bij de meesten vast wel bekend, en zo niet, dan moet je meteen naar de bieb rennen en het lezen:

No-Impact man van Colin Beavan

Geweldig, herkenbaar, confronterend en ook de nodige humor. Ik vertel er een andere keer veel meer over. Het heeft zoveel raakvlakken, dat ik er een hele weblog vol over kan schrijven. Maar Colin doet al hetzelfde en veel beter ook, klik hier om naar zijn weblog te gaan.

Leuk detail, ik begon met het boek toen ik pas geleden in het vliegtuig zat. Enig schuldgevoel was wel aanwezig, moet ik zeggen. Ook zonder boek al, maar dat terzijde.

Maar goed, in het boek vertelt hij over lokaal eten. Ook op zijn weblog legt hij uit wat zijn regels en redenen zijn in verband met voedsel.

Het komt er op neer, dat je probeert om je voedsel van zo dichtbij mogelijk te halen. En dan niet in de dichtstbijzijnde supermarkt, maar zo dichtbij mogelijk geteeld, geoogst, gegroeid, enzovoort. En dan ook nog het liefst biologisch of zo gezond mogelijk.

Ik moet toegeven, ik ben er al een tijd mee bezig. Steeds vaker stond ik me te verbazen in de Natuurwinkel notabene, hoeveel groente er uit verre regionen kwam. Sperzieboontjes uit Egypte, Aubergine en tomaten uit Israel, Courgette uit Frankrijk. Sterker nog, er waren maar een paar groenten uit Nederland, het meerendeel dus niet!

Dat kan beter. Veel beter.

Dus langzaam aan ben ik begonnen om ons eten van dichterbij te halen. Daarom ook het moestuintje, of de zorgboerderij in de buurt. En hoe meer ik ermee bezig ben, hoe leuker het wordt. Ik krijg er echt een voldaan gevoel van, wanneer ik weer iets vind dat in de buurt ligt en waar ik relatief gemakkelijk naar toe kan.

En het hoeft echt niet zo dat al ons eten ineens lokaal wordt, of dat we ineens nooit meer kiwi's of sinaasappels eten. Maar het lijkt me wel een uitdaging om zoveel mogelijk lokaal te eten. En natuurlijk houd ik dat bij op de weblog.

De eerstvolgende uitdaging:

Meel!

Ik haal gewoonlijk het meel voor brood bakken van de Genneper Watermolen in Eindhoven.

Heel naïef van mij, ondanks dat de molen zelf niet maalt, dacht ik dat het meel toch uit de buurt zou komen. Maar toen ik daar om vroeg, werd mij met trots verteld dat het meel uit Frankrijk kwam, speciaal geselecteerd.

Het meel is dan ook prima, ik gebruik het al jaren naar tevredenheid. Maar toch ga ik eens beter rondkijken, zijn er molens in de buurt die het meel zelf malen en ook het koren uit de buurt gebruiken?

Via de pagina http://molen.startpagina.nl/ zie ik precies welke molens er in de buurt liggen. En kan ik op de bijbehorende websites zien of ze ook meel malen en verkopen.

De Roosdonck te Nuenen (afstand 11 kilometer)
Open zaterdag: 10.00 uur - 15.00 uur

De Bijenkorf te Gemert Bakel (afstand 11 kilometer)
Open zaterdag van 13.00 uur tot 16.00

Holten's molen in Deurne (afstand 13 kilometer)
Open op maandag 20.00 - 22.00 en iedere 1e en 3e zondag van de maand van 13.00-16.00 uur.

Korenmolen 't Nupke in Geldrop (afstand 16 kilometer)
Open zaterdag: van 10.00 tot maximaal 16.00 uur

Ik ga snel een rondje bellen, mailen en misschien wel een bezoekje brengen om te kijken of zij me verder kunnen helpen hiermee.

Wordt vervolgd!

Droommap: Dansen op de vulkaan (half vervuld)

De Dijk zong het al: Dansen, dansen, dansen ... op de vulkaan!

En dat is precies wat ik al heel graag wil doen. Niet dat dansen, maar wel ergens op een vulkaan staan. En het liefst een werkende. Stromen lava, rookwolken, stinkende zwaveldampen. Dichtbij de machtige natuur staan, en voelen, beleven hoe krachtig onze Moeder Aarde kan zijn.

Was ik maar op IJsland.

Dan was mijn wens voor de volle honderd procent vervuld! Klik hier voor mooie foto's van de uitbarsting.

Maar toch. Enkele dagen voordat de Eyflabja.. Eyjafallakoju.. eh, die vulkaan op IJsland ontplofte, stond ik bovenop een andere vulkaan! De El Teide, op Tenerife.

Niet actief, maar zeker wel indrukwekkend. Zeer de moeite waard. Ik kan toch wel zeggen dat er een stukje van mijn droom is uitgekomen.

Gestolde lavavelden, zwavellucht, indrukwekkende krater, grillige gesteenten en een machtig uitzicht van 3,5 kilometer hoogte. Het was letterlijk een hoogtepunt van de vakantie.

Oorspronkelijk kan je helemaal tot aan de top van de vulkaan komen, maar daar heb je een aparte toestemming voor nodig, en dat was me te veel moeite om te regelen. Daarom nam ik het maar voor lief, dat we niet recht in de krater konden kijken.

Maar zo erg was het niet, want ik was druk bezig om te genieten van het uitzicht, geweldig! We stonden zo hoog, je kon gewoon de kromming van de horizon zien! Machtig.

En genoeg om me over te verbazen. Gele stenen en de stank van rotte eieren, de typische geur van zwavel. Een temperatuur rond het vriespunt en een ijzige, harde wind. Je kon de oude gestolde lavastromen duidelijk in het landschap zien.

En het landschap, heel apart. Woest, bijna buitenaards. Ik kan me best voorstellen dat er ook films zijn opgenomen. Alhoewel ik ook dacht dat Star Wars en Planet of the Apes daar waren opgenomen, maar dat blijkt niet zo te zijn.

Hoe dan ook, ik heb op een vulkaan gestaan en het was super!

En wie weet volgt er ook nog eens een actieve vulkaan, plekken genoeg, Italie is al ver genoeg om aan mijn trekken te komen. Maar dat bewaren we voor de toekomst.

Terug van weggeweest

Terwijl er toch nog berichtjes verschenen op deze weblog, was ik ergens anders, lekker vakantie aan het houden. Dat is het handige van automatisch berichten laten verschijnen.

De planning was om weer voor het weekend terug te zijn, maar er deed zich een probleem voor, in de vorm van een vulkaanuitbarsting!

Het gevolg was, dat we voor straf nog een paar extra dagen moesten doorbrengen in een lekker warm vakantieoord. Verschrikkelijk! Verplicht nog extra vakantie houden! Uit pure ellende moesten we maar op het strand gaan liggen. Het kon niet anders.

Maar goed, we zijn weer terug. Met vertraging.

Tijd om alles weer eens rustig op te pakken, beginnend met alle reacties die jullie hebben gegeven. Want er zijn heel wat vragen gesteld en opmerkingen geplaatst, die verdienen een antwoord.

En daarna weer aan de slag met nieuwe berichten op deze weblog, want ik heb weer een hoop stof om over te schrijven!

Let even op de onderstaande foto, alle vluchten zijn gecancelled, behalve de onderste. Moet je eens voor de gein kijken waar die vlucht naar toe gaat!
(klik op de foto voor een grotere versie)

Mooie lentefoto's

Gewoon omdat het mooie foto's zijn, een lentegevoel, mooi weer, wie wil dat nou niet?

Klik op deze link, voor meer mooie lente foto's.

Even tussendoor

Ik ben even wat stil bij de reacties, ik heb momenteel even geen mogelijkheid om te reageren.

Dus diegene die op antwoord wachten, nog even geduld! Je krijgt zeker wat te horen, maar ik ben even verhinderd....

Lang leve de bieb!

In het verleden kocht ik ontzettend veel boeken. De boekenkast stond behoorlijk vol, vaak las ik de boeken 1 keer en daarna stonden ze stof te verzamelen.

Er zijn wel een aantal boeken die ik regelmatig lees, maar het merendeel staat gewoon te staan. Sterker nog, er staan zelfs boeken tussen die ik nog moet lezen!

Gelukkig ben ik langzaam aan het afbouwen, via Marktplaats. Ik verkoop zo af en toe een boek en beetje bij beetje wordt de boekenkast minder gevuld, totdat we straks weer een aantal vakken over hebben, waar we dan iets decoratiefs in kunnen zetten. Een beeldje of iets anders. Geen boek!

Toch zal ik af en toe wel een boek bijkopen. Ik heb een zwak voor tweedehands sciencefiction boeken uit de jaren 60/70, dus daar hou ik altijd plaats voor vrij. En verder boeken over adoptie en China. Maar verder  doe ik het rustig aan.

Toch lees ik de nieuwste boeken, wanneer ik maar wil.

Dankzij de bieb!

Heerlijk vind ik het daar. Snuffelen naar mooie boeken, interessante boeken. De meeste mensen rennen meteen naar de boekwinkel wanneer de nieuwste van Stieg Larsson uit komt, of Kluun of wie dan ook. Zelf wacht ik even tot de hype voorbij is, om ze daarna lekker uit de bieb mee te nemen.

Ik heb de keuze uit duizenden boeken per jaar, voor de prijs van 1 nieuwe bestseller! Ideaal toch?

En het leuke ervan is, af en toe verkoopt de bieb ook afgeschreven boeken. Die er nog prima uitzien, tegen een belachelijk lage prijs.

Zo lagen er laatst hele stapels kinderboeken, voor 50 cent per stuk. Dus ben ik helemaal los gegaan heb er maar liefst 5 gekocht! Voor 2 euro, want dat was de aanbieding voor 5 stuks. Natuurlijk kon ik er veel meer kopen, maar ik heb me ingehouden.

Vier boeken van Quentin Blake, de beste kinderboekenillustrator die er maar is. (Vind ik dan). En ik raakte al helemaal in extase toen ik het volgende boek van hem vond:

Het boek Patrick van Quentin Blake! Een beter onderwerp bestaat er gewoon niet! Yes! Ik kan dan wel niet viool spelen, maar dat maakt niet uit! Ik wist helemaal niet dat er een boek van hem was, met mijn naam als titel.

Deze krijgt een ereplaats in de boekenkast.
Naast De Kaketoes van Professor Plantijn, en Wilde Wasvrouwen.

En verder nog een boek genaamd Uilskuikentjes.

Een boek met sentiment, omdat we deze kennen van de VIA cursus, die we moesten volgen voor het adoptietraject. Ik heb hem regelmatig in de winkel zien liggen, maar vond hem steeds te duur. En nu heb ik hem voor 50 cent.

Ik ben blij.

Lang leve de bieb!

Ingredienten van een hamburgerbroodje (2)

Ik heb al eens eerder geschreven over de ingredienten van een hamburgerbroodje van McDonalds, en ook over een experiment waarbij ze het broodje een lange tijd bewaren, om te kijken of het wel vergaat.

Het lijkt wel alsof er meer mensen zijn die experimenten aangaan met McDonalds producten.

Vandaag las ik een website van Snack Girl, die ook met een interessante test bezig is.

Ze heeft een gewone hamburger gebakken, plus een hamburgerbroodje van de Mac ernaast gelegd. Die heeft ze allebei in een plastic zakje gedaan, om niet al te veel vocht toe te laten, zodat beide broodjes zich in een gecontroleerde atmosfeer bevonden.

Het resultaat laat zich natuurlijk raden:

De beginsituatie:

Na 11 dagen:

Het experiment is nog maar net begonnen, dus ik ben erg benieuwd hoe dit zich verder gaat ontwikkelen.

Haar uitgangspunt is wel origineel:

De definitie van voedsel is:

elke voedzame substantie dat wordt gegeten, gedronken of op andere wijze door het lichaam wordt opgenomen om in leven te blijven, energie te geven, groei te bevorderen, enz.

Waar ik blijf steken is het woord 'voedzaam'. Als bacterien en schimmels al niet geinteresseerd zijn in het 'eten' van deze cheesburger, hoe kan het dan voedzaam zijn voor de mens?

Verder zit ook alle saus en dergelijke nog op het hamburgerbroodje, dat miste ik bij de andere experimenten.

Ik ga dit in de gaten houden, erg leuk! (En beter dan zelf uitvoeren, ik heb geen zin om in de stank te zitten van rottend eten.)

Home - een film van Yann Arthus- Bertrand

Misschien heb je wel eens gehoord van Yann Arthus - Bertrand?

Je hebt vast wel eens foto's van hem gezien. Foto's van onze planeet van bovenaf gezien. Prachtige landschappen, opmerkelijke vergezichten, echt betoverende foto's. Beelden van de natuur, zoals je ze niet vaak ziet.

Klik op deze link om een aantal foto's van hem te zien.

Zijn foto's laten niet alleen schoonheid zien, maar tegelijkertijd ook de donkere kant ervan. Want tijdens zijn reizen door de lucht, zag hij overduidelijk wat nu de menselijke invloed op al deze natuur is. En die invloed is niet zo mooi. Sterker nog, we vernietigen al die schoonheid met een rap tempo.

Tijdens de Consuminderdag kwam ik in aanraking met een film project, ook van Yann Arthus - Bertrand. De film heet: HOME. De Low Impact Man liet een korte scene van de film zien, tijdens zijn voordracht.

De film laat op een goede manier zien hoe mooi onze wereld in elkaar steekt. Wat voor prachtige natuur we hebben, hoe fragiel de kringloop is en hoe alles op deze planeet met elkaar verbonden is. Echt prachtige beelden, ik kan het niet anders zeggen.

Maar gedurende de film, maakte mijn gevoel van bewondering plaats voor andere gevoelens. Boosheid, wanhoop, irritatie, verbazing, onmacht. Zo vreemd. Want steeds verder in de film, kwam 'de mens' steeds prominenter in beeld. En ook al bleven de beelden zelf fascinerend mooi, de boodschap werd steeds grimmiger en donkerder.

En uiteindelijk vroeg ik me hardop af: 'Waar zijn we in hemelsnaam mee bezig!?'

Ik ga niet preken hier, ieder mag er zelf zijn eigen ding van denken. Maar als je ziet hoe wij onze energievoorraden opmaken, zo snel, terwijl het miljoenen jaren heeft geduurd om die voorraden te maken. Daar word je bang van.

Of wat voor ellende er in het milieu plaats vindt, alleen maar om ervoor te zorgen dat wij een lapje vlees op ons bord krijgen. Als de helft van de graanvoorraad in de wereld opgaat aan veevoer, als er oerwouden worden gekapt voor soja plantages, ook al voor veevoer.

En hoe we onze watervoorraden opmaken of vervuilen. Hoe er miljarden mensen in armoede leven, omdat wij, het rijke Westen, al hun gronden en voorzieningen uitbuiten. Het is zo krom. Ik heb mijn ogen uitgekeken.

Bekijk hier anders alvast de trailer, dan krijg je een korte impressie over de film:



Een uur en twintig minuten lang werd ik steeds droeviger. Op het eind vroeg ik me serieus af, zit er wel een happy end aan deze film? Blijf ik straks verslagen op de bank zitten bij de aftiteling? Of wordt er toch nog een sprankje hoop geboden?

Nou gelukkig wel, er is nog hoop.

De laatste tien minuten van de film word je weer opgepept. Ja, er is nog hoop en we zijn hard bezig om te veranderen. 'Er is geen tijd meer om pessimistisch te zijn.' wordt er gezegd. We zijn aan het veranderen, we moeten veranderen. Ook jij kan veranderen, was de boodschap. Waar wacht je eigenlijk nog op? Waarom zou je niet veranderen?

Stiekem ben ik wel aan het veranderen, beetje bij beetje. Anderen ook. Consuminderen, vegetarisch worden, meer rekening met het milieu houden. Je ziet het om je heen, steeds meer mensen veranderen hun levensstijl.

Maar voordat ik deze film zag, deed ik het vooral voor mezelf, en goed, ook voor 'een beter milieu'. Maar nu, na deze film, weet ik pas, dat het echt invloed heeft op de gehele planeet. De gehele menselijke bevolking en alle andere levende wezens. Niet alleen mijn eigen kleine coconnetje, nee, ook alles daarbuiten. We maken allemaal deel uit van een kringloop, die de hele planeet omvat.

Bekijk de film. Hij is helemaal gratis te zien, op Internet. Hij mag vrij gekopieerd worden, dus zoek op Torrent sites, downloaden en kijken. Het best op HD en groot beeld, want de beelden zijn prachtig.

Of klik op deze link om hem via YouTube te bekijken.

Laat weten wat je ervan vond. Wat voor indruk maakte de film op jou?

Zuurdesem maken

Elke week bak ik een zuurdesembrood. Steeds wanneer ik dan een brood aan het kneden ben, houd ik op het eind een klein stukje deeg over. Dat bewaar ik dan in de koelkast en gebruik ik voor het volgende brood.

Maar de laatste keer was ik er niet met mijn gedachten bij en heb ik al het deeg opgebruikt voor het brood. Met als gevolg dat ik zonder zuurdesem zat! Dus moest ik weer helemaal opnieuw beginnen.

Ik heb er maar meteen een berichtje op de weblog van gemaakt, het leek me wel leuk om te beschrijven hoe je zuurdesem kan maken. Dan kunnen anderen het ook eens proberen, mocht je er zin in hebben.

Hoe maak ik zuurdesem:

Benodigdheden:

• meel
• water
• glazen pot
• pollepel

Ik heb deze keer gebruik gemaakt van roggemeel. Maar het lukt net zo goed met witte bloem of andere soorten meel. Als het maar niet al te grof is.

Ik maak  gebruik van een glazen appelmoespot. Het kan natuurlijk ook in andere bakken of schalen, maar zo'n hoge pot vind ik wel handig. omdat je daarin goed kan zien of de boel flink is gerezen of niet.

Er bestaan geen vaste regels, ik probeer zelf ook maar wat en wonderbaarlijk genoeg lukt het nog ook.

Dag 1:

De eerste dag doe ik er niet meer dan 2 eetlepels meel en 2 eetlepels water in.

Goed roeren, totdat er een dikke pap ontstaat. Daarna zet je de pot opzij en kijkt er de rest van de dag niet meer naar om.

Dag 2:
Gooi er weer 2 eetlepels meel in en nu 3 eetlepels water erbij.

Ik vond het net wat te dik worden, de substantie moet wel lekker smeuig blijven, daarom heb ik er wat meer water bij gedaan.

Zet de pot weer ergens neer en doe er verder niks mee.

Dag 3:
Ik begin al actie te zien! Dat is snel zeg. Op het oppervlakte van de zuurdesem beginnen kleine belletjes te vormen, een teken dat de boel begint te gisten.

Weer 2 eetlepels meel erbij en 4 eetlepels water. Alles weer goed doorroeren tot een smeuig geheel.

Dag 4:
Aangezien de melkzuurbacterien nu flink aan het smullen zijn, ga ik ze belonen met wat meer meel.

Drie eetlepels meel toevoegen met 3 eetlepels water.

En weer goed roeren natuurlijk.

Dag 5:
En nog maar eens extra verwennen. Nu met 4 eetlepels meel en 6 eetlepels water.

Nadat alles goed is doorgeroerd weer opzij gezet. Nu maar eens afwachten wat er gaat gebeuren.

Dag 6:
Nog meer bubbels! Allemaal scheetjes van die melkzuurbacterien, ze doen goed hun best.

Ik heb niets meer toegevoegd, alleen goed doorgeroerd en weer opzij gezet.

Dag 7:
Bingo! Er is zoveel gisting opgetreden dat de pot bijna tot aan de rand vol zat met zuurdesem, gewoon door alle bubbels en borrels omhoog gekomen.

Ik wilde er een foto van maken, maar doordat ik de pot iets te hard neerzette, zakte alles in elkaar. Maar je kan op de foto nog wel zien hoe hoog de massa is gekomen in de pot.

Het zuurdesem is nu klaar.

Wanneer het zuurdesem actief is, dan is het ook de beste tijd om ermee aan de slag te gaan. De melkzuurbacterien hebben er dan zin in, dus gaan ze maar wat graag aan de slag.

Je kan de inhoud van de pot omkiepen in een schaal. Daarna water in de pot laten lopen, dit water kan je dan ook gebruiken om het zetsel te gaan maken.

Kijk bij mijn andere berichten hoe je verder te werk kan gaan:

Zuurdesem: Het zetsel.
Zuurdesem: Het deeg
Zuurdesem: Het brood

Je hoeft niet precies hetzelfde te werk te gaan. Als je maar de volgende dingen onthoudt:

• steeds een beetje meel en water toevoegen
• goed roeren
• en wordt de boel actiever, dan grotere hoeveelheden meel toevoegen

Succes!

Mocht je zelf ook zuurdesem proberen te maken, laat dan eens weten hoe het is afgelopen. Daar ben ik wel benieuwd naar.

Droommap: Zonnepanelen

Energie besparen, prima. Wat spaarlampjes inschroeven, ook leuk. En zo'n stekkerdoos om sluipverbruik of de standby kosten te besparen, dat werkt prima.

Maar liever, veel liever, ga ik voor het echte werk.

Zonnepanelen!

Gewoon het idee dat de zon energie kan leveren, dat klinkt zo magisch. En het klinkt ook zo aantrekkelijk. Geen afhankelijkheid van gasleidingen uit Rusland, niets te maken met olie uit het Midden-Oosten. Geen politieke spelletjes, geen machtsmisbruik. Geen oorlogen.

Gewoon energie, recht van de zon, op ons eigen huis.

Eigenlijk snap ik niet waarom zonneenergie niet de norm is. Het is onbeperkt, gratis, schoon en overal verkrijgbaar. Zet dat eens tegenover olie, of steenkool. Of kernenergie. Niet zo duurzaam, eindige voorraden, zeker niet overal verkrijgbaar en politiek gevoelig.

De onderstaande tekening laat het mooi zien:

Het kleine blokje bovenop de stapel is het jaarlijkse energieverbruik. Daaronder zie je de beschikbare energievoorraden. Het lijkt veel, maar let wel, hier geldt: op is op.

En dat gigantische gele blok is de beschikbare zonneenergie. Per jaar. Dus elk jaar opnieuw, het raakt niet op. Idem voor de windenergie.

Dus, ik wil graag zonnepanelen.

Maar er zijn wel een paar voorwaarden waaraan je moet voldoen, om zo optimaal mogelijk gebruik te kunnen maken van de mogelijkheden.

• Een dak met een helling van 36 graden is het meest optimaal
• Een dak georienteerd op het zuiden

Nou, dat gaan we meteen onderzoeken!

Eerst de helling van het dak, eens kijken:

Hm, tja zo'n 30 graden gok ik. Maar ik heb de foto van onderaf genomen, dus het beeld is wat vertekend. Maar hoe dan ook, het zit toch behoorlijk dicht bij de ideale hellingshoek!

En hoe ligt ons huis?

Kijk eens aan! Net niet op het Zuiden, maar op Zuid-Zuid-Oost. Dat is toch ook erg gunstig.

Dus mochten we aan zonnepanelen beginnen, dan is de beginsituatie heel goed. Dan kunnen we een goed rendement halen uit de panelen, zonder al te veel nadelige invloeden.

Maar nu komt een lastig puntje.

De kosten.

Zonnepanelen zijn duur. En dan denkt de Nederlandse regering dat ze een hele leuke subsidie heeft geregeld, maar dat valt vies tegen. Elk jaar is het geldpotje meteen op de eerste dag van inschrijving op. Je mag blij zijn als je in aanmerking komt. Sterker nog, slechts 5% van de aanvragers komen aan bod in een loterij. Dat is niks.

Plus je bent ook nog eens afhankelijk van allerlei instanties. Je moet extra meetkosten betalen in verband met een aparte meter die je moet installeren, je moet lid worden van Certiq, allemaal extra kosten en administratieve rompslomp. Je moet er maar net zin in hebben.

Wat kost het als ik het zonder subsidie aanschaf?

Zomaar eens een rekensommetje.

Ons jaarverbuik zit rond de 1900 kWh. Stel dat we een systeem nemen dat ongeveer hetzelfde opbrengt?

Gewoon even gezocht op Internet, een systeempje (pdf):

18 panelen SHARP NAF-121-G5 - vermogen: 2178 Wp

Geschatte kosten, inclusief installatie: 8.000 euro

Even heel kort door de bocht gerekend, uitgaande van een levensduur van 20 jaar:

0,85 * 2178 Wp = 1850 kWh per jaar * 20 jaar = 37.000 kWh

Prijs per kWh = 8.000 / 37.000 = 0,21 cent per kWh

Dat is netjes! Dat is eigenlijk hetzelfde als de huidige stroomprijs. Sterker nog, met de aanschaf van zonnepanelen leg ik mijn stroomprijs vast voor 0,21 cent voor 20 jaar lang!

Ik moet zeggen dat dit erg aantrekkelijk klintk.

Dit kan wel eens een droom gaan worden, die uit gaat komen.

Wordt vervolgd...

In een rondje op een kussen

Soms ben ik jaloers op onze kat.
Gewoon lekker liggen in een rondje op een zacht kussen.

Langzaam en rustig ademend. In elkaar gekropen, sereen, dromend, terwijl buiten de wereld in al haar bombast en herrie en drukte voorbij gaat. Onverstoorbaar, bijna in meditatie.

Ongevoelig voor leeg geblabla uit de televisie, geen benul van allerlei ellende op deze aardbol. Geen zorgen over werk. Onbekend met politiek geneuzel. Geen verdriet over verlies van familie of vrienden.

Gewoon leven in het nu.

Nu is het tijd voor slapen. En wanneer er brokjes rammelen, is het tijd voor eten. En wanneer er een touwtje voor zijn neus bengelt, is het tijd voor spelen. En wanneer er andere katten in de buurt zijn, is het tijd voor snuffelen of een potje vechten.

En wanneer de zon schijnt, is het tijd om er van te genieten.

Lekker in een rondje op een kussen.