Niets meer kopen

Ik lees het steeds vaker in blog-consuminder-land. Keer op keer neemt iemand de beslissing om een heel jaar niets meer te kopen.

Op zich is dat wel te waarderen, het is een hele stap en zeker ook geen makkelijke! Geen nieuwe kleding, geen boeken, geen apparaten, geen plantjes, geen cadeautjes, geen auto, geen fiets, niets!

Een pittig voornemen, iedereen heel veel succes gewenst, het zou erg mooi zijn wanneer ze erin slagen. Echt iets om trots op te zijn!

Maar toch. Ik vind het iets te radicaal. Je bespaart er wel een hoop geld mee, het dwingt je om creatief te worden, maar je maakt het jezelf toch ook wel erg moeilijk. Zelf zou ik het niet zo snel doen. Maar dat heeft ook met het streven te maken om zo weinig mogelijk luxe in te leveren.

Voorlopig houden we ons aan ons eigen voornemen van 'een jaar lang geen dvd's kopen'. En dat gaat prima! Sterker nog, het zit helemaal in het systeem, het komt niet eens meer in me op om een dvd te willen kopen.

Heel langzaam is de 'behoefte' verdwenen uit het dagelijkse leven. Wanneer ik er goed over nadenk heeft het hele proces een aantal stadia gevolgd:

• Het voornemen
  Er wordt een doel vastgesteld en daar gaan we ons aan houden, een jaar lang geen dvd's kopen, hoe moeilijk kan dat zijn?
• Supermotivatie
  Zo vers in het proces zit je vol zelfvertrouwen en ga je er voor de volle honderd procent tegenaan. Elk moment dat je een winkel met dvd's hebt gemeden, geeft je een trots gevoel.
• Alternatieven zoeken
  Het blijft moeilijk om een 'gewoonte' op te geven, dus ga je op zoek naar alternatieven. Oude onbekeken dvd's komen uit de kast. Je neemt meer op van televisie, sommige dvd's ga je eens vaker bekijken.
• Twijfel
  Maar waar doe ik het allemaal voor? En waarom zou ik niet die nieuwe Harry Potter kopen? Die is superleuk! Eentje maar, wat kan dat voor kwaad? Zal ik er gewoon mee stoppen? Waarom niet?
• De drempel over
  Toch een trots gevoel dat je blijft volhouden. Even was het moeilijk, maar we hebben doorgezet! Die dvd's zijn toch niet zo belangrijk? En er is genoeg op tv te zien, dit gaat prima!
• De acceptatie
  Het is goed zo. Waarom kocht ik zoveel dvd's eigenlijk? Heeft me dat meer geluk gebracht, vergeleken met nu? Totaal niet.
• De verankering van de verandering
  Langzaam komt het in het systeem. We zijn er aan gewend dat we geen dvd's meer kopen, en dat geeft geen vervelend gevoel. Eigenlijk mis je het niet meer. Waarom zou ik nog perse die nieuwe dvd willen kopen?
• De herinnering
  En uiteindelijk ben je een hele tijd verder en denk je ineens aan je goede voornemen. 'Verrek! Dat is waar ook. Mijn 'geen dvd kopen voor een jaar'-project! Helemaal niet meer aan gedacht.' En wat nog beter is, ook geen dvd's meer gekocht.

En daar zitten we nu dus in, de herinneringsfase. Daarom dit bericht ook. Ineens herinner ik me mijn goede voornemen en schrijf er een stukje over.

Na 4 maanden zal het jaar voorbij zijn. Wie weet hoe het dan verder gaat. Ik zal dan vast wel weer een dvd'tje kopen, maar lang niet meer zoveel als eerst. Slecht sporadisch. Of misschien hou ik het nog wel een extra jaar vol.

Misschien dat degene die ook echt beslissen om een jaar lang helemaal niets te kopen in soortgelijke fases komen, uiteindelijk wordt het gewoon een deel van je leven en weet je niet meer beter. Dat zou mooi zijn.

De Gulden Regel

Zo, we hebben onze plicht weer gedaan en een stem uitgebracht vandaag.

En vanavond lekker alle uitslagen volgen voor de buis, altijd spannend wat de partijen gaan doen en te weten wie straks ons landje gaat besturen.

Ik ga hier geen stemadvies geven, iedereen mag zelf weten op welke partij ze willen stemmen. Alhoewel ik het natuurlijk niet ermee eens hoef te zijn.

Een kleine tip wil ik wel meegeven, een mooie leefregel, of misschien meer een streefregel, want het zal moeilijk zijn om je hele leven 100% in te richten volgens die 'gulden regel':


"Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet."

Zo, heb ik toch stiekem een soort van politiek statement gezet vandaag. :-)

Ik ben gemeen en egoistisch

Ik moet jullie waarschuwen, ik ben helemaal niet zo'n vriendelijk persoon. Sterker nog, ik ben gemeen, egoïstisch, ik lieg en bedrieg en steel alles wat los en vast zit.

Althans, dat zegt het AD: 'Groene' mensen zijn vaker gemeen en egoïstisch

Ecologisch bewuste mensen zijn vaker gemeen, egoïstisch en oneerlijk, dat beweren Canadese psychologen althans. De wetenschappers ontdekten dat mensen die bijvoorbeeld biologische voeding kopen, dit compenseren met egoïstisch en dubieus moreel gedrag.


De onderzoekers lieten de proefpersonen een test met geld doen, daaruit bleek dat groene consumenten minder snel hun geld delen dan degenen die 'gewone' producten kopen.


Bij een andere proef konden de deelnemers hun geldsom verhogen door vals te spelen en te liegen, daaruit bleek dat de ecologisch bewuste mensen hier vaker op in gaan dan de anderen. Als laatste toonde de studie aan dat milieuvriendelijke shoppers zes keer zo vaak stelen dan anderen.

En laat ik nou net regelmatig biologische voeding kopen! Dat belooft wat! Wees gewaarschuwd wanneer je me tegenkomt!

Via deze link kom je bij het bewuste onderzoek:
Do Green Products Make Us Better People?.
(Klik daar op 'One-click download' om het pdf bestand te lezen.)

Wat is nu echt het resultaat van het onderzoek?

Als ik het goed lees, komt het erop neer dat je na het uitvoeren van een 'goede daad' meer de neiging hebt om daarna iets slechts te doen.

Vergelijk het met een dieet, waarbij je de hele dag alleen maar sapjes hebt gehad en een kilo lichter bent geworden. En omdat je daar zo trots op bent, sta je jezelf de volgende dag toe om een hele reep chocolade naar binnen te proppen. Wat ontzettend slecht is, maar je 'mag' het, want je bent toch ook wel erg braaf geweest.

Maar er is een opvallend verschil.

Wanneer je wordt blootgesteld aan groene producten, maar ze niet koopt, dan heb je de neiging om je groener en beter te gedragen, omdat er een hogere ethische waarde aan die groene producten hangt. De test zegt ook dat mensen die groene producten kopen, positiever worden gewaardeerd dan mensen die reguliere producten kopen, puur omdat er dus een beter imago aan hangt.

Wanneer je dan daadwerkelijk het groene product koopt, dan heb je het idee dat je moreel iets goed hebt gedaan en dan heb je al snel de neiging om dat op een ander gebied te compenseren.

Wat zitten we toch raar in elkaar.

Doe ik dan echt slechtere dingen omdat ik biologisch koop?

Nou, ik geef het eerlijk toe, nu ik er zo over nadenk, klopt dat bij mij ook wel. Voorbeelden genoeg zelfs:

• Na een hele tijd vegetarisch te eten, mogen we best wel eens een rookworstje pakken, we doen toch al zo ons best.
• Omdat ik toch al zo duurzaam bezig ben met een eigen moestuintje, mag ik best tuinturf door de grond mengen, ook al is dat totaal geen duurzaam product.
• Omdat we al ontzettend veel zo lokaal mogelijk eten, is het niet zo erg dat ik dan maar biologische sperzieboontjes uit Egypte pak.

Het heeft wel een voordeel trouwens: Nu ik me er bewust van ben, is de volgende stap natuurlijk om er ook wat aan te doen!

Dus dat berichtje in het AD is zo slecht nog niet, dat geeft juist een extra stimulans om het net een tikje beter te doen. En zo werkt het toch ook in de praktijk? Als je beseft dat je iets gedaan hebt wat volgens je eigen gevoel helemaal niet zo goed is, dan doe je de volgende keer toch extra je best? Ja toch?

Als je erover nadenkt, wat zie je dan bij jezelf? Wat doe je goed? En wat voor slechts sta je jezelf dan later toe?

Het uur van de waarheid

Na zo'n berichtje over chocolade en lekkere toetjes ben ik toch eens goed gaan nadenken. En misschien dat mijn altijd krapper wordende broeken er ook wel wat mee te maken hebben. Of het feit dat ik best veel bloezen en t-shirts heb, maar dat er steeds minder lekker zitten.

Ik denk dat het tijd wordt om weer eens geconfronteerd te worden met harde cijfers. Meedogenloze, emotieloze, keiharde, gloeiende cijfers. Getallen die niet kunnen liegen, die ongenuanceerd vertellen waar het op staat. Kortom, het is tijd voor...


het uur van de waarheid

Dus ben ik met trillende knieen naar het schavot gelopen, voorzichtig erop gaan staan. Mijn ogen stijf dichtgeknepen in een vlaag van niet willen weten. Om de confrontatie uit te stellen, dat moment waar het allemaal om gaat.

Ik open mijn ogen, maar nog steeds zie ik niets, omdat mijn handen voor mijn ogen zitten. Ik durf niet. Ik moet mijn vingers bewegen, ik zie het licht tussen mijn vingers schijnen, steeds verder uit elkaar. Mijn blik richt zich naar beneden, langzaam. Mijn adem stokt, ik beslis om me over te geven aan het komende oordeel. Mijn handen verdwijnen opzij, ik kijk naar beneden...

NEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

(het oordeel: 18,3 kilo te veel in bezit, u hoort nog van ons)

Op naar het nieuwe jaar

Vanavond is het zover, dan luiden we een nieuw jaar in.

Weer een nieuwe, verse voorraad van 365 dagen, waarin veel staat te gebeuren. Of juist niet, misschien is het weer een jaar van hetzelfde. Maar liever niet eigenlijk. Sterker nog, ik weet zeker dat 2010 niet vergelijkbaar zal zijn!

Ik ga vandaag niet terug kijken naar 2009.

De reden? Dat jaar was helemaal geen leuk jaar. Nee, echt niet. Ik kan wel goede dingen opnoemen, in het kader van positiviteit en focussen op de leuke dingen, maar 2009 was vooral een jaar van Grote Vervelende Rumoerige Toestanden. Op alle belangrijke gebieden, werk, familie, gezondheid, adoptie.

Dat was ook een van de redenen waarom ik met deze weblog ben begonnen. Even afleiding van alle perikelen, even richten op wat simpelere, leuke dingen. En dat werkt wel, het geeft even een kleine ontsnapping. En vaak wanneer er iets leuks gebeurd, denk ik al snel: "O! Even snel een foto maken voor op de weblog!" En zo richt ik toch mijn aandacht op aangename zaken, ik zoek ze zelfs extra op.

Dus voor volgend jaar is er in ieder geval al 1 doel:

Doorgaan met De Kleine Dingen!

Verder zie ik wel waar ik aan ga werken in het komende jaar. Genoeg dingen om mee aan de gang te gaan. Ik noem maar wat, in willekeurige volgorde:

- een opleiding volgen in de avonduren
- zuiniger met energie omgaan
- tijd om te beginnen aan een stripboek over adoptie
- meer oog voor milieu
- ontspullen
- gezonder en bewuster eten
- meer beweging
- mijn creatieve talenten meer ontwikkelen

Enzovoorts.

Maar de echt belangrijke dingen, die gaan zeker aan bod komen volgend jaar. Hopelijk op een positieve manier, daar gaan we voor, maar soms hebben we niet alles voor het zeggen.

Wat die echt belangrijke dingen zijn, die noem ik wel in mijn wens aan jullie:

Dat 2010 een mooi jaar mag worden vol gezondheid en warmte van en voor geliefden!

Een fijne jaarwisseling!

Voortgangsrapportage

Goed, er is alweer een dikke maand voorbij sinds mijn voornemen om voor een heel jaar geen dvd's te kopen.

En om het allemaal goed vers te houden, is het wel goed om er regelmatig verslag van te doen. Dan kan ik vertellen of ik wel of niet braaf ben geweest of dat ik me niet heb kunnen houden aan mijn voornemen. Of juist wel.

Een beetje verantwoording afleggen, zeg maar.

En ik moet zeggen, het gaat nog prima! Nog niets gekocht!

Maar makkelijk is het niet hoor. Er zijn echt zoveel momenten dat ik verleid word om een dvd te kopen. Maar om dan toch je mannetje te staan, ja, dat geeft wel een goed gevoel.

Zo heb ik mijn neus opgehaald voor de nieuwe Harry Potter in de winkels. Terwijl ik zo dolgraag de volledige serie compleet zou willen hebben!

Met het zweet in mijn handen gekeken naar een goede aanbieding van de 'Er was eens ...' tekenfilm serie bij de Media Markt.

En de Disney DVD actie bij de Albert Heijn! Ik had het geluk dat ik nog net voor 1 November de Sneeuwwitje DVD kon kopen, maar er liggen nog zoveel andere die ik graag zou willen hebben. Wall-E, Pocahontas, Brother Bear, Lilo & Stitch, noem maar op!

Gelukkig had ik niet zoveel airmiles meer, anders had ik er nog veel meer aangeschaft.

Maar goed, verleidingen genoeg dus, en allemaal doorstaan! En nu breken de Sinterklaas- en Kersttijden aan, dus ik heb nog een weg te gaan. Maar dat komt wel goed.

En verder heb ik nog genoeg op de recorder staan om te kijken, dus mocht ik behoefte hebben aan een avondje film of tv, ik kan er zo aan beginnen. Zoals een 5 uur lange marathon van Spongebob op Comedy Central! Of 7 uur lang Theo en Thea!

En vergeet de bioscoop niet, daar draaien ook mooie films die de moeite waard zijn. Ondertussen al genoten van Up!, District 9 en 2012, allemaal erg mooie films. En er komen nog veel meer. Zoals Avatar.

Alhoewel dat ook allemaal geld kost, maar goed, ik zou er zowiezo toch naar toe gaan, ook zonder mijn dvd-onthoudings-actie. En ik gebruik dan wel weer een voordeelpas van Pathe, of de goedkope voormiddag voorstelling. Op die manier bespaar ik toch ook weer. (Of zit ik het nou gewoon goed te praten?)

Hoe dan ook, mijn DVD voornemen gaat goed!

Nog 11 maanden te gaan!

De Marshmallow test

Ergens in de jaren zestig was er een Amerikaanse psycholoog die een leuke test had verzonnen:

De Marshmallowtest.

De test is heel simpel, je zet een kleuter voor een bordje met 1 marshmallow erop. En je zegt tegen dat arme kleintje dat hij hem lekker mag opeten...MAAARRR! Als hij braaf kan wachten met het opeten, totdat de psycholoog terugkomt, dan krijgt hij een extra marshmallow. Om dan een folterende 25 minuten weg te blijven.

En maar lachen om die zwetende kleintjes, wat een marteling! Wat een rottest van die akelige man. Maar er zit natuurlijk wel een betekenis aan, het is niet alleen maar om kleintjes te pesten. Het gaat dieper!

Want deze test werd bij duizenden kleine kinderen uitgevoerd. Sommigen bleven braaf wachten tot de psycholoog terug kwam en werden beloond met een tweede marshmallow. En anderen konden zich niet inhouden en aten het meteen op.

Al die kinderen werden later weer opgezocht rond hun 18 jaar en daar kwam een opmerkelijk resultaat uit. De kinderen die kozen voor 'instant bevrediging', dus niet konden wachten op een eventuele tweede marshmallow, deden het uiteindelijk een stuk slechter dan de meer geduldige kinderen die gingen voor 'uitgestelde grotere bevrediging.'

De verschillen waren opmerkelijk:
- mindere prestaties op school
- meer gedragsproblemen
- minder concentratievermogen
- moeite met onderhouden van relaties
- meer overgewicht
- een grotere kans op verslaving

En de kinderen die dus wel langer konden wachten, deden het dus stukken beter op deze gebieden. Je kan in dit Engelstalig artikel er meer over lezen.

Maar goed.

Dan komt natuurlijk de vraag bovendrijven, wat zou ik vroeger gedaan hebben?

Hm, naar mezelf kijkend:

Hm...overgewicht, check.
Concentratievermo..hm wat? Kijk een vogel!
Verslaving ... tv, internet..check

Maar voor de rest zit ik toch gewoon op het gemiddelde, dus ja, ik weet het niet. Misschien dat ik bij die test toch wel heel lang heb volgehouden, maar niet lang genoeg. Dat ik uiteindelijk toch net dat ding in mijn mond stopte en dat juist op dat moment de psycholoog naar binnen kwam! Ja, zoiets! Story of my life!

Toch een erg interessante test. Hoe zouden de meeste mensen tegenwoordig presteren op deze test? Als je kijkt naar de huidige consumptiemaatschappij, staat instant bevrediging hoog in het vaandel. Fastfood, troostaankopen, lenen, allemaal bevrediging op korte termijn. Je weet dat een hamburger niet goed voor je is, maar o man, wat lekker om er toch je tanden in te zetten! Je weet dat je met lenen duurder uit bent, maar je hebt nu wel mooi die grote auto!

Sparen, gezond leven, milieu ontzien, dat is veel minder de norm. De inspanning levert niet direct een fijn gevoel op, pas op de lange termijn ervaar je de goede resultaten. En die zijn dan ook echt de moeite waard! Maar dat is veel moeilijker, voor zoiets heb je discipline nodig! Als je dat voor elkaar krijgt, dan mag je best trots op jezelf zijn!

Ja, ik denk dat ik echt een beetje in het midden hang. Ik spaar braaf voor later, probeer het milieu te ontzien en leef gezond. Maar tegelijkertijd snaai ik wel een hoop koekjes achter elkaar naar binnen, geef ik te veel geld uit aan onzinnige dingen. Nou ja, ik probeer er aan te werken, zullen we maar zeggen.

Tot slot een leuk filmpje van de beruchte test, dan kan je zelf zien wat voor kwelling het kan zijn!

En vertel dan maar eens in de reactie, wat zouden jullie als klein kind hebben gedaan? Meteen opeten? Of netjes wachten?

Een voornemen over dvd's kopen

141,17 euro

Dat is toch een flink bedrag. Zo'n 11 euro per maand. En waar heb ik dat dan aan uitgegeven?

Aan dvd's! Films!

Vanaf januari tot en met oktober van dit jaar heb ik dus dat bedrag aan dvd's uitgegeven. Weliswaar allemaal aanbiedingen, maar dan nog, het blijft een flink bedrag. Dat zijn dus de kosten van 1 van mijn hobby's, films kijken.

En weet je wat nou het ergste is? Ik blijf die dingen maar kopen, terwijl er nog steeds een hoop dvd's liggen die ik nog moet kijken. Ik heb ze even opgeschreven, zodat ik ook echt ZIE hoeveel films ik nog moet bekijken, misschien dat het dan wat meer tot me doordringt:

Cloverfield
What's Eating Gilbert Grape
The Grudge
Sin City
The Exorchist
Enchanted
The Shipping News
The Little Chinese Seamstress
Memories of a Geisha
Simon
In The Mood For Love
The Princess Bride
The Banquet
Les Invasions Barbares
Monster's Ball
Tristan & Isolde
Home of the Brave
China Cry
Chinese Ghoststory 2
Gattaca
Pearl Harbor
Waar is het paard van Sinterklaas?
Pippi gaat van boord
Pippi zet de boel op stelten
Dora Maakt kennis met Diego
Spongebob, waar is Gerrit?

26 films! Als ik er eentje per week bekijk, ben ik zo een half jaar verder! En dan heb ik het nog niet eens over de films die op de harddiskrecorder staan te wachten, opgenomen van televisie. En dan heb ik het ook nog niet over de reeds bekeken dvd's in de kast of de films op de harde schijf op de computer, laat staan allerlei films die nog in de bioscoop gaan komen.

Ik zou makkelijk wel een jaar vooruit kunnen, zonder een nieuwe dvd te kopen. Makkelijk!

Hmmm.

Zou dat lukken? Zou ik een jaar lang geen dvd's kunnen kopen?
Dat zou wel een uitdaging zijn zeg.

Maar ja, ik ken mezelf heel goed. Dat hou ik niet vol. Zo gauw ik door de Mediamarkt loop en ik zie een mooie film met een aantrekkelijk prijsje, dan beginnen mijn handen al te jeuken.

Maar toch. De laatste tijd komen er best mooie films op tv, die kan ik net zo goed bekijken. Dan wel niet in DTS surround kwaliteit, maar daar heb ik mijn andere dvd's weer voor.

Hmmmmmm.

Goed. Ja. JA! Ik ga de uitdaging aan!! Waarachtig!
Hierbij zijn jullie getuige van mijn voornemen!
(Patrick recht zijn rug, kin fier omhoog en met een wijsvingertje in de lucht)

Vanaf vandaag, beslis ik, Patrick, dat ik een geheel jaar lang, 365 dagen, 12 maanden lang, mij zal onthouden van het aanschaffen van dvd's. Ik zal mijn portemonnee niet trekken om daarmee de prijs te betalen van een drager, met daarop een film, als wel aanverwante zaken als series, extra's, documentaires of meer van dien aard.

Wanneer zo een situatie zich voordoet waarbij mij de mogelijkheid wordt geboden om een dvd tot mijn bezit te kunnen verkrijgen door het maken van een transactie gepaard met het uitwisselen van geldige valuta en het daarmee te verkrijgen product, zal ik, Patrick, deze gelegenheid de rug toekeren en mij gezwind richting uitgang spoeden, alwaar ik zal worden gevrijwaard van zulkse verleiding om tot een koop over te gaan.

Zo zal het geschieden, met jullie als mijn getuige!*

Pffff. Waar begin ik aan.

Maar het is wel goed zo, deze weblog dwingt me toch om me hieraan te houden en ik zal braaf af en toe verslag uitbrengen over mijn worstelingen met dit voornemen. Want die gaan er geheid komen!

Ik hou jullie op de hoogte, tot over een jaar, dan zal ik verslag uitbrengen over het eindresultaat.

*) Uitgezonderd zijn aantrekkelijke aanbiedingen van Disneyfilms i.s.m. airmiles acties, het gratis krijgen van dvd's en het aanschaffen van dvd's met cadeaubonnen, de dvd's die ik via mailmydisc.com verkrijg en dvd's die i.v.m. adoptie te waardevol zijn om te laten liggen. Wanneer er toch per ongeluk een dvd wordt gekocht, zal ik ter compensatie een andere dvd uit de collectie verwijderen / verkopen.