Gezien, gehoord, gelezen: Made in Hell

Tijdens een vakantie in Duitsland zagen we een affiche in een natuurwinkel tegen de misstanden in de textielindustrie:

 

 

 

Gehoord, Gezien, Gelezen: Toekomstvoorspellingen

In het nieuws wordt de ene na de andere voorspelling gedaan, over Griekenland, de euro, de beurs, het milieu, de wereld, de economie, ga maar door.

Natuurlijk moet je er wel bedacht op zijn dat er een kern van waarheid in zit, het is geen onzin en er is serieus over nagedacht door prominente personen.  Maar misschien wordt er tegenwoordig te veel waarde gehecht aan zulke voorspellingen, met angstpolitiek tot gevolg.

Deze leuke link naar de Bad Opinion Generator zet al die vele voorspellingen en doemscenario's in het juiste perspectief:

Bad Opinion Generator

Gehoord, gezien, gelezen: Langzame dans

Ik heb nog een boek in de kast staan, dat ik nog steeds moet lezen.
Met de titel: Een werkweek van 4 uur

Helemaal achterin dat boek, het laatste hoofdstuk, staat een gedicht, volgens de schrijver gemaakt door een terminaal ziek meisje. Dat zou kunnen, maar ik heb het ook al eerder gezien als kettingbrief op het Internet.

Ik vond het een erg sprekend gedicht, en besloot om het ook hier op de website te zetten:

Langzame dans

Heb je ooit gekeken naar kinderen

Draaiend op de kermis, rond en rond?

Of geluisterd naar de regen

Die klettert op de grond?

Ooit een vlinder gevolgd in zijn grillige jacht?

Of gekeken hoe de zon een eind maakt aan de nacht?

Sta even stil

Dans niet zo snel.

De tijd is beperkt.

Muziek gaat voorbij.

Ren je door de dag,

Altijd vlug, vlug?

Als je vraagt hoe het gaat

Hoor je dan antwoord terug?

Als de dag voorbij is,

Lig je dan in bed

Met de volgende honderd klussen

Al in gang gezet?

Sta even stil

Dans niet zo snel.

De tijd is beperkt.

Muziek gaat voorbij.

Je kind ooit gezegd,

Morgen doen we het echt?

En in je haast

zijn verdriet niet gezien?

Ooit contact kwijtgeraakt

Een vriendschap verdaan.

Omdat je nooit tijd had

om even langs te gaan?

Sta even stil

Dans niet zo snel.

De tijd is beperkt.

Muziek gaat voorbij.

Als je zo hard rent om er te komen

Mis je alle lol onderweg.

Je door de dagen heen tobben en haasten,

Is als een weggegooid cadeau.

Het leven is geen race.

Doe het rustiger aan.

Luister naar de muziek

Voordat het lied voorbij is.

Gezien, gehoord, gelezen: Energieblikjes

Hier heb ik smakelijk om moeten lachen. Erg herkenbaar ook, aangezien we ook naast een veldje wonen.

Ook ons speeltuintje voor ons huis wil ik weleens opschonen. Je zou zeggen dat onze jeugd tegenwoordig genoeg suikers binnen krijgt, maar blijkbaar niet genoeg, want het voetbalveldje ligt bezaaid met energy-blikjes. Maar ze werken niet. De jeugd kan simpelweg de energie niet opbrengen om die blikjes, na lediging, ook nog eens in de vuilnisbak naast hen te werpen.

Gelezen op de weblog: milieuridder.blogspot.com
Zowiezo een leuke weblog om te lezen!

Gezien, gehoord, Gelezen: Melk en Honing

Tijdens een rondje zappen, viel ik in het EO-programma 'Melk en Honing'

Aangezien er naast mij op de bank druk werd getelefoneerd, stond het geluid uit en keek ik met een half oog naar het programma, met de teletekst ondertiteling aan. En tegelijkertijd las ik een tijdschrift. Ha, wie zegt dat alleen vrouwen kunnen multitasken!

Ineens viel mijn oog op een uitspraak die toch wel een snaar raakte. Bij deze in de GGG rubriek, een prachtige uitspraak.

'Ik kan niet DE wereld veranderen, maar wat ik wel kan veranderen is MIJN wereld.'

Gezien, gehoord, gelezen: Kenmerken van een miljardair of geluk

In een artikel bij Forbes magazine werden de kenmerken van een miljardair besproken.

Eens kijken of ik kans maak!

De meeste miljardairs...

• zijn man. (check)
• hebben in militaire dienst gezeten (check)
• zijn in september geboren (ai, helaas)
• hebben een hoge en goede opleiding gehad (ehm...niet echt)
• nemen grote risico's (ik? mister behoefte-aan-zekerheid?)
• wonen in Californië of China (ook al niet)

Nou, niet echt een kans om miljardair te worden dus. Maar ach, dat hoeft ook niet, geld is helemaal niet zo belangrijk.

Je kan beter naar andere lijstjes kijken, die belangrijkere zaken behandelen.

Zoals de Gelukstop tien uit het geluksonderzoek van Roos Vonk:

1. Het gevoel dat iemand van me houdt (check)
2. Het gevoel dat ik van iemand hou (check)
3. Een goed gesprek met een vriend/in (check)
4. Het gevoel dat ik echt contact heb met iemand (check)
5. In de natuur zijn (check)
6. Een compliment/waardering van iemand (check)
7. Mooi weer (kijkt naar buiten...check)
8. Luisteren naar mooie muziek (check)
9. Knuffelen (met volwassene, kind of dier) (check, check, check)
10. Erin slagen een lastig probleem op te lossen (check)

Kijk! Dat is beter! Veel beter.

Gelukkig maar!

Een belofte is nagekomen

Een maand geleden vertelde een supermarktmanager dat hij, speciaal voor ons, weer een product in het assortiment zou nemen.

We misten onze lekkere biologische vanillevla en toen we te horen kregen dat het uit het assortiment was genomen, omdat het niet goed liep, vonden we dat erg jammer. En we namen het voorstel van de manager een beetje met een korreltje zout. Want ja, je gaat toch niet voor 1 klant weer een product inkopen?

Maar!!

Juicht! Volkeren der aarde! De vanillevla staat weer in de schappen!!

En wat een klantenservice! Petje af voor deze supermarktfiliaaleigenaar, dat hij zijn klanten zo hoog in het vaandel heeft staan. We zijn er erg blij mee.

Dank u wel meneer van de Wildenberg!

Gehoord, gezien, gelezen: Het beste cadeau

Sinterklaas is bijna jarig. Nog even en er wordt weer op veel deuren gebonkt, kinderhartjes bonken nog veel harder terug. En cadeau's, vooral heel veel cadeau's.

In het Eindhovens Dagblad stond een artikel over de drukte van het Sinterklaasfeest. De overkill aan spanning en Sinterklazen op straat. En over de vele cadeau's die men krijgt. Het ene nog uitzinniger dan het andere.

Een zinnetje sprong er tussenuit en probeer ik te onthouden.

"Het beste cadeau wat je aan je kind kan geven, is aandacht."

Gehoord, gezien, gelezen: 100% Natuurlijk

Tijdens het boodschappen doen, misten we onze favoriete biologische vanille vla. Het vak was leeg! Nee! Ramp! Gelukkig stond er een meneer, die bezig was met het vullen van de vakken.

'Hallo meneer. Is er nog die biologische vanille vla, die jullie altijd hebben?'

Meneer bleek de supermarkteigenaar te zijn.

"Nee, sorry. Die heb ik uit het assortiment laten halen, die liep niet zo goed."

'Hm, jammer, want dat was de enige die we echt lekker vonden, de rest heeft altijd zo'n sterke overdreven smaak.'

"Maar u kunt deze andere vanillevla proberen, die is ook biologisch!"

'Die? Maar er staat geen Eko merk op of een ander logo, is die biologisch?'

"Ja, kijk maar. Hier staat het: 100% natuurlijk!"

'Eh, tja, eh. Dat is niet echt een duidelijke claim en niet echt biologisch toch?'

"Oh, ehm. Nu je het zegt. Nou, weet je wat? Ik bestel weer de bio vanille vla! Binnenkort is hij weer in het assortiment!"

In koor: 'Dank u wel, meneer de supermarktfiliaaleigenaar!'

Tja, '100% natuurlijk' is zo'n loze claim, dat hoeft helemaal niet biologisch te zijn. Zo'n filiaalhouder zou toch beter moeten weten, hij koopt dagelijks voedsel in! Gelukkig maakte hij het weer helemaal goed door onze favoriete biovla weer in te kopen. Top!

Gehoord, gezien, gelezen: Energiebronnen

Gezien op de site Fake Science.

Gezien, gehoord, gelezen: De was ophangen

Soms heb je zo van die verhaaltjes met een wijze levensles. Ik vind ze altijd wel leuk om te lezen of te horen.

Vandaag las ik de volgende op een adoptiesite Neither Here nor There:
(vertaald vanuit het Engels)

Een jong stel verhuist naar een nieuwe buurt.

De volgende ochtend, tijdens het ontbijt, ziet de jonge vrouw
dat de buurvrouw buiten de was aan het ophangen is.

"Die was ziet er niet echt schoon uit.", zegt ze.
"Ze weet niet goed hoe ze de was moet doen.
Misschien kan ze beter een ander wasmiddel gebruiken."

Haar man keek op, maar zei niets.

Iedere keer wanneer de buurvrouw haar was buiten hangt,
maakt de jonge vrouw dezelfde opmerkingen.

Maar een maand later zag de vrouw tot haar verbazing een
mooie schone was aan de lijn hangen en ze zei tegen haar man:

"Kijk, ze heeft eindelijk geleerd hoe ze de was goed moet doen.
Ik vraag me af wie haar dit heeft geleerd."

Haar man zei: 'Ik ben vanochtend vroeg opgestaan en
heb onze ramen schoongemaakt."

En zo is het ook in het leven. Wat we zien bij het kijken naar anderen,
hangt af van de zuiverheid van het raam waardoor we kijken.

Gezien, gehoord, gelezen: The Story of Stuff

Het is al een hele tijd geleden, toen ik voor het eerst het filmpje van The Story of Stuff zag. De meeste informatie die ik toen zag was al wel bekend, maar het fijne ervan was, dat het in een overzichtelijk en grappig filmpje was gezet, waardoor de boodschap heel duidelijk overkwam.

Vandaag zag ik het filmpje nog een keer, en het had nog niets van zijn waarde verloren. Daarom reden genoeg om het op de weblog te zetten. Voor degene die het nog niet gezien hebben. Maar het is al erg bekend onder de vele consuminderaars, dus vele van de lezers zullen het wel al kennen.

Maar het kan geen kwaad om het nog eens te bekijken! Even het geheugen opfrissen, hoe zit het ook alweer met al die spulletjes die we kopen? Wat voor invloed heeft het op de planeet? En waarom? En waarom zijn dingen zo goedkoop? En waarom kopen we eigenlijk zoveel dingen? En wat kunnen we er aan doen?

Trek even een kleine 20 minuten uit voor dit filmpje en daarna kijk je niet meer hetzelfde naar de de huidige consumentenmaatschappij.

Gezien, gehoord, gelezen: Verandering (2)

De vorige keer zag je een handig schema over hoe je gelukkig kan worden door iets te veranderen. Dat zag er natuurlijk wel erg makkelijk uit. Was het maar zo gemakkelijk!

Maar veranderingen aanbrengen in je leven, dat is nog niet zo simpel. En pas zag ik in de documentaire 'Recipes for disaster' een prachtige omschrijving over verandering.

Het ging om de volgende woorden:

Recept 5: Hou vast aan wat je hebt.

Er zijn veel betrouwbare verslagen van het gedrag van passagiers op een zinkend schip.
Eén eigenschap is kenmerkend. De passagiers stappen niet meteen in een reddingssloep. Ze wachten. Vaak tot het allerlaatste moment.
Dit komt door het volgende.
Als we de keus hebben tussen het bekende en het onbekende, kiezen we vaak voor het bekende. Ook als het de slechtste keuze is.
Dit geldt vooral als de boot langzaam volloopt. De lampen branden en de hutten zijn nog warm. Er is geen haast om in de reddingssloepen te komen. De mensen rationaliseren: 'Is het echt wel zo dat het schip gaat zinken? ZIjn we echt wel veiliger in de reddingssloepen? De bemanning repareert het lek vast wel. De kapitein zegt wel wat we moeten doen.Iemand komt ons helpen.'
Maar uiteindelijk moeten we kiezen.

Prachtig omschreven, ik herken er in ieder geval erg veel in.

En daarnaast is de documentaire ook nog eens erg de moeite waard om te bekijken. Maar daar schrijf ik een andere keer wel over.

Je kan hier wel alvast naar de trailer kijken:

Gezien, gehoord, gelezen: Verandering

Gezien, gehoord, gelezen

Steve Jobs, de man van o.a. Apple en Pixar, houdt hier een toespraak voor een Amerikaanse universiteit. Deze toespraak raakte heel wat snaren bij mij.

Over het volgen van je hart, een oude periode afsluiten om een nieuwe te beginnen, hoe later alles op zijn plaats kan vallen, doorbreken van oude patronen, zekerheden opgeven, doen wat je graag wilt doen, de dood, omgaan met de eindigheid van het leven, maak wat van je leven.

Echt een inspirerende toespraak, deze 15 minuten vond ik goed besteed.

De moeite waard om te bekijken, en wie weet raakt het ook bij anderen een snaar.

Gezien, gehoord, gelezen

In Landleven, nr. 8 november 2009, blz. 95:

"Zo zie je maar: Meer welvaart is niet altijd meer welzijn."

Gezien, gehoord, gelezen

Online op SimplifyLife.nl

De truc is te zien dat alles er al is wat je nodig hebt om gelukkig te zijn. Het is hier en het is nu. Het verlangen naar meer geld, een mooier huis, hippere kleren, een groter tv-scherm een succesvolle carrière….Het maakt je allemaal uiteindelijk niet echt gelukkig.

Geluk zit ‘m vaak in simpele dingen. Tijd besteden aan datgene waar en diegenen van wie je houdt. Geluk zit ‘m in zien wat er is in de wereld, en niet in het nastreven van allerlei behoeftes die je aangepraat worden.

Je hebt ogen om de wereld om je heen te zien: mensen, water, de natuur, de lucht. Je hebt oren om van muziek te genieten, van gesprekken en lachen met andere mensen. Je hebt je smaakpapillen meegekregen om te genieten van een stuk chocola, warme koffie of verse bramen.

Als je ervan uit kunt gaan dat het je aan niets ontbreekt, dan is de wereld van jou en kun je werkelijk vrij zijn.

Gezien, gehoord, gelezen

In het Eindhovens Dagblad, 10 oktober 2009

In een artikel over de nominering van Barack Obama voor de Nobelprijs van de Vrede worden een aantal vooraanstaande prominenten geciteerd, waarbij een persoon toch wel erg opvalt, al zeg ik het zelf.

Wie hoort er volgens jullie niet in dit rijtje thuis?

• Witte Huis woordvoerder, Robert Gibbs
• Lech Walesa, oud-president van Polen
• Nicolas Sarkozy, president van Frankrijk
• Hamas-premier Ismail Haniyeh
• Jan-Peter Balkenende, premier van Nederland
• Louis van Gaal, trainer Bayern Munchen

Gezien, gehoord, gelezen

Gelezen in de Genoeg van okt/nov 2009 - artikel uit Z, Amsterdams Straatmagazine.

De echte crisis

Vrijbuiter Patric Hartwig woont met zijn hond Grizly in een tent op een gekraakt stukje bosgrond tussen Sloterdijk en Spaarnwoude. Onlangs ontvingen we de volgende brief van hem, waarin hij in een mengeling van Nederlands en Duits zijn afschuw over het huidige tijdsgewricht uitspreekt.

Alle mensen in Amsterdam reden over de crisis. De banken hebben niet meer zo veel geld, de rijken zijn niet meer ganz zo rijk en de armen krijgen deze jaar geen verhoging op de uitkering. Also is de crisis niet zo heel erg want het draait alleen maar weer om geld.

Was ik echt een crisis vind, en die gaat schon langer, is de verschrikkelijke Tatsache dat de mensen in die stad elke dag meer den respect voor zichzelf en den anderen kwijtraken. Het begint met achteloos weggegooide rommel op straat en entwickelt zich verder toe achteloos wegduwen van zwakkeren mensen. En met de tijd beseft niemand meer dat hij alleen nog maar de dag van gisteren achteran rennt.

Als ik een jongetje war gaf het nog redelijk veel "echte mensen". Ook fruher gaf het grote crises maar de mensen hebben minder gejankt en meer elkaar geholpen. Allen tezamen hat de mens heel veel aangekund. 

Nu zit het anders. De meeste mensen zijn halve zombies, zij kunnen niet meer vrolijk zijn en op straat kijken ze niet meer nach een ander. Alleen, alleen. Alleen voor de job, alleen voor het geld, alleen voor de macht. Dat is die echte crisis. Maar ten slotte staat elke mens ergens alleen voor God en ook de rijkste is alleen maar nur een naakte mens. Ook in die stad.

Gezien, gehoord, gelezen

In de Avrobode, week 38, 2009. Een portret van Claudia de Breij:

"....Daarin heb ik bijvoorbeeld een heerlijk gesprek met Wieteke van Dort. Zij zegt de hele tijd dingen waarvan ik dacht: die moet ik eigenlijk even opschrijven. Terwijl ze heel rustig porselein aan het beschilderen is, vertelt ze dat ze regelmatig brieven beantwoordt, maar dat ze nogal achter ligt met de post. Ze is nu bezig met de post uit 1992. Toen ik haar vroeg hoe ze daar zo rustig onder kon zijn, zei ze al schilderend: 'Tja, het leven gaat altijd voor.' ..."