maandag 16 mei 2011

Gehoord, gezien, gelezen: Langzame dans

Ik heb nog een boek in de kast staan, dat ik nog steeds moet lezen.
Met de titel: Een werkweek van 4 uur

Helemaal achterin dat boek, het laatste hoofdstuk, staat een gedicht, volgens de schrijver gemaakt door een terminaal ziek meisje. Dat zou kunnen, maar ik heb het ook al eerder gezien als kettingbrief op het Internet.

Ik vond het een erg sprekend gedicht, en besloot om het ook hier op de website te zetten:

Langzame dans

Heb je ooit gekeken naar kinderen
Draaiend op de kermis, rond en rond?

Of geluisterd naar de regen
Die klettert op de grond?

Ooit een vlinder gevolgd in zijn grillige jacht?
Of gekeken hoe de zon een eind maakt aan de nacht?

Sta even stil
Dans niet zo snel.

De tijd is beperkt.
Muziek gaat voorbij.

Ren je door de dag,
Altijd vlug, vlug?

Als je vraagt hoe het gaat
Hoor je dan antwoord terug?

Als de dag voorbij is,
Lig je dan in bed

Met de volgende honderd klussen
Al in gang gezet?

Sta even stil
Dans niet zo snel.

De tijd is beperkt.
Muziek gaat voorbij.

Je kind ooit gezegd,
Morgen doen we het echt?

En in je haast
zijn verdriet niet gezien?

Ooit contact kwijtgeraakt
Een vriendschap verdaan.

Omdat je nooit tijd had
om even langs te gaan?

Sta even stil
Dans niet zo snel.

De tijd is beperkt.
Muziek gaat voorbij.

Als je zo hard rent om er te komen
Mis je alle lol onderweg.

Je door de dagen heen tobben en haasten,
Is als een weggegooid cadeau.

Het leven is geen race.
Doe het rustiger aan.

Luister naar de muziek
Voordat het lied voorbij is.

2 opmerkingen:

  1. Het is zo waar! En je kunt beter langzaam dansen uit vrije wil,dan dat je door gezondheidsproblemen gedwongen wordt. Groeten Izerina

    BeantwoordenVerwijderen

Related Posts with Thumbnails