Genieten van de tuin (2)

Terwijl ze de afwas aan het voorbereiden was, keek A. naar buiten.

'Nou schrijf jij wel zo leuk over de tuin enzo. Dat je geniet van de bloemetjes en de bijtjes. Maar vertel ook maar eens hoe het ECHT zit, op de weblog!'

Hoe het echt zit? Hoezo dan? Ik snapte er niks van.

'Over dat genieten. Misschien moet je maar eens wat realistischer schrijven. Want er zijn dingen waar je helemaal niet zo van geniet. Er is iets wat je al jaren niet leuk vindt aan de tuin. Iets wat ik zelf altijd doe, en jijzelf hebt het misschien maar 1 of 2 keer gedaan sinds we hier wonen.'

Oh, eh. Ah, ja. Het was mij meteen duidelijk, dat het hier nogal erg met een vinger op de zere plek wordt gedrukt.

Maar het klopt wel, er is iets wat ik niet leuk vind aan de tuin. En A. zorgt er altijd voor dat het wordt gedaan. Zij doet trouwens het meeste werk in de tuin hoor, daarom staat het er ook zo mooi bij. En dan kan ik er weer van genieten.

Maar nu gaat het hier om 1 ding: grasmaaien

Vreselijk vind ik dat! Ik heb het nooit graag gedaan, vroeger niet en nu ook niet. En dat gras groeit maar door en een paar dagen later kan je weer aan de gang! En dan die kantjes knippen, gras opruimen, de maaier schoonmaken. En dat de hele zomer door. Bah!

Dus ik geef het toe! Bij deze zijn jullie getuige. Ik maai niet graag gras!

Sterker nog, die ene keer dat ik het ooit heb gedaan, kwamen de buren zelfs naar buiten om te kijken. Het is dat ze geen camera bij hadden, anders hadden ze foto's gemaakt!

Dus, om mijn geliefde een plezier te doen, ben ik het gras gaan maaien. Voor haar.

In de weer met de grasmaaier. Het gras kortgewiekt. De kantjes geknipt. Het gras opgeveegd. De maaier netjes afgeborsteld en weer opgeborgen.

Klaar.

Het zonnetje scheen. Een lekker windje. Vogels in de lucht. De geur van vers gemaaid gras. En de klus was eigenlijk zo gedaan.

Weet je?

Eigenlijk...

Vond ik het best leuk om te doen.