zondag 29 november 2009

De Marshmallow test

Ergens in de jaren zestig was er een Amerikaanse psycholoog die een leuke test had verzonnen:

De Marshmallowtest.

De test is heel simpel, je zet een kleuter voor een bordje met 1 marshmallow erop. En je zegt tegen dat arme kleintje dat hij hem lekker mag opeten...MAAARRR! Als hij braaf kan wachten met het opeten, totdat de psycholoog terugkomt, dan krijgt hij een extra marshmallow. Om dan een folterende 25 minuten weg te blijven.

En maar lachen om die zwetende kleintjes, wat een marteling! Wat een rottest van die akelige man. Maar er zit natuurlijk wel een betekenis aan, het is niet alleen maar om kleintjes te pesten. Het gaat dieper!

Want deze test werd bij duizenden kleine kinderen uitgevoerd. Sommigen bleven braaf wachten tot de psycholoog terug kwam en werden beloond met een tweede marshmallow. En anderen konden zich niet inhouden en aten het meteen op.

Al die kinderen werden later weer opgezocht rond hun 18 jaar en daar kwam een opmerkelijk resultaat uit. De kinderen die kozen voor 'instant bevrediging', dus niet konden wachten op een eventuele tweede marshmallow, deden het uiteindelijk een stuk slechter dan de meer geduldige kinderen die gingen voor 'uitgestelde grotere bevrediging.'

De verschillen waren opmerkelijk:
- mindere prestaties op school
- meer gedragsproblemen
- minder concentratievermogen
- moeite met onderhouden van relaties
- meer overgewicht
- een grotere kans op verslaving

En de kinderen die dus wel langer konden wachten, deden het dus stukken beter op deze gebieden. Je kan in dit Engelstalig artikel er meer over lezen.

Maar goed.

Dan komt natuurlijk de vraag bovendrijven, wat zou ik vroeger gedaan hebben?

Hm, naar mezelf kijkend:

Hm...overgewicht, check.
Concentratievermo..hm wat? Kijk een vogel!
Verslaving ... tv, internet..check

Maar voor de rest zit ik toch gewoon op het gemiddelde, dus ja, ik weet het niet. Misschien dat ik bij die test toch wel heel lang heb volgehouden, maar niet lang genoeg. Dat ik uiteindelijk toch net dat ding in mijn mond stopte en dat juist op dat moment de psycholoog naar binnen kwam! Ja, zoiets! Story of my life!

Toch een erg interessante test. Hoe zouden de meeste mensen tegenwoordig presteren op deze test? Als je kijkt naar de huidige consumptiemaatschappij, staat instant bevrediging hoog in het vaandel. Fastfood, troostaankopen, lenen, allemaal bevrediging op korte termijn. Je weet dat een hamburger niet goed voor je is, maar o man, wat lekker om er toch je tanden in te zetten! Je weet dat je met lenen duurder uit bent, maar je hebt nu wel mooi die grote auto!

Sparen, gezond leven, milieu ontzien, dat is veel minder de norm. De inspanning levert niet direct een fijn gevoel op, pas op de lange termijn ervaar je de goede resultaten. En die zijn dan ook echt de moeite waard! Maar dat is veel moeilijker, voor zoiets heb je discipline nodig! Als je dat voor elkaar krijgt, dan mag je best trots op jezelf zijn!

Ja, ik denk dat ik echt een beetje in het midden hang. Ik spaar braaf voor later, probeer het milieu te ontzien en leef gezond. Maar tegelijkertijd snaai ik wel een hoop koekjes achter elkaar naar binnen, geef ik te veel geld uit aan onzinnige dingen. Nou ja, ik probeer er aan te werken, zullen we maar zeggen.

Tot slot een leuk filmpje van de beruchte test, dan kan je zelf zien wat voor kwelling het kan zijn!

En vertel dan maar eens in de reactie, wat zouden jullie als klein kind hebben gedaan? Meteen opeten? Of netjes wachten?

vrijdag 27 november 2009

Wandeling door het park

Wanneer het hoofd helemaal overvol zit met allerlei gedachten, wil het wel eens helpen om ergens een rondje te lopen. Op die manier even uitblazen, de gedachten verzetten. Zo ook afgelopen weekend.

Het kostte even wat moeite voordat alle gedachten uit het hoofd verdwenen waren, maar uiteindelijk was het wel genieten van het park, vooral met de laagstaande zon aan het eind van de dag en het contrast van de felle herfstbladeren.



Gelukkig hadden we de camera meegenomen, zodat we wat plaatjes konden schieten. Dat was nog behoorlijk moeilijk, want de donkere schaduwen en de felle zon maakten de belichting er niet gemakkelijker op.



En natuurlijk ook een paar leuke vogeltjes gezien. Die kreeg ik helaas niet te pakken met de camera, maar ik vond het gewoon al leuk om ze te herkennen. Een boomkruipertje en een boomklever, ook al zo'n prachtig beestje.



Maar mooie plekjes genoeg in het park, niet al te veel mensen in de buurt, lekker rustig, op wat voorbijrazende treinen na.



En als je maar goed genoeg kijkt, zie je ineens een speciale, magische plek. Waar de zon even een paar stralen op de grond laat vallen, tussen de takken van een oude boom door. Een geheimzinnige, mysterieuze, sprookjesachtige plaats. Wie weet wat daar te vinden is, een begraven schat, een ontkiemend zaadje of misschien wel een doorgang naar een andere wereld? Of gewoon een mooie plek waar je je gedachten kan achterlaten, veilig in het gras...



Afsluitend nog even flink doorgestapt naar de Philips Fruittuin, even kijken naar de boomgaard en de landwinkel. Toch leuk om te zien dat er een hele grote boomgaard op de rand van Eindhoven ligt, misschien de moeite waard om daar volgend seizoen fruit te gaan halen. Lekker lokaal en vers!

Al met al fijn gewandeld en genoten van een prachtig stadspark. Toch fijn, het hoeft allemaal niet zo spectaculair te zijn om ergens van te genieten.

We komen er vast nog wel weer terug.

woensdag 25 november 2009

Volgens de laatste mode

Juist tijdens de donkere winteravonden is het fijn om lekker te fröbelen naast een warme kachel, een hete mok thee bij de hand, muziekje op de achtergrond en lekker creatief bezig zijn.

In mijn geval is dat fröbelen op de computer, maar A. wil binnenkort aan de slag met het ouderwetse handwerk en naald en draad. En dan maar kijken wat voor creaties er gaan komen.

Ter voorbereiding hebben we een aantal oude boekjes gekregen, je kent ze wel, met van die knip patronen erin, zodat je alleen maar de lijntjes op de stof hoeft te zetten, om daarna mooie kleding zelf te maken. In het boekje zie je dan wat foto's, hoe de kleding eruit moet zien.

Zo ook in deze boekjes, ze zijn wel van een tijdje geleden, maar er staan toch hele mooie kleding in! Ik wil dit jullie toch niet onthouden en graag laten zien in wat voor kleren we binnenkort gaan rondlopen.

Eerst maar even ons gezamelijk unisex setje! Is dat niet prachtig? Die muts vind ik wat overdreven, maar de riemen brengen een spannend accent aan het geheel. En vergeet niet de nauw-om-het-lichaam-sluitende aspect. Bij deze modellen staat dat heel goed, bij mijzelf zal het zeeeer confronterend uitpakken, vrees ik.

Nou? Zie je ons al zo lopen? Mooi toch?


Terwijl er gewerkt wordt aan de kleding, kunnen we ondertussen meedoen aan een prijsvraag met prachtige prijzen!


Goed, wat ik erg belangrijk vind, is dat ik thuis comfortabele kleren aan heb, gewoon lekker casual. Niet te moeilijk en toch netjes genoeg zodat ik, zonder me te hoeven schamen voor mijn kleding, mensen in huis kan ontvangen. Daarvoor is dit kekke pakje prima geschikt!


We onderbreken deze modeshow even met een korte boodschap van onze sponsors.


Maar ja, een beetje oubollig allemaal. Saai eigenlijk. Het oog wil ook wat! Dus vond ik een prima truitje voor mijn liefste, straks voor de zomer. Lekker fris, speels en een tikje pikant. Maar ze is er nog niet erg van overtuigd of ze dit wil gaan maken. Ik zou het wel weten!


Als je het laatste plaatje bekijkt, dan weet je meteen uit welke tijd deze modeblaadjes stammen.

En ken je die uitdrukking dat je nooit kleren moet weggooien, omdat ze na een tijd weer in de mode komen? Nou, geloof me, ik spreek nu dus uit ervaring, daar klopt niks van!

maandag 23 november 2009

Fijn avondje

Er is niet veel nodig om te genieten van een fijne avond.

Gordijnen dicht, kaarsen aan, warme thee, een bak met perpernoten, een leuk spel, rustig muziekje op de achtergrond en samen met je allerliefste...


zaterdag 21 november 2009

Besparen op verzekeringen

Zo aan het eind van het jaar krijg je weer de nieuwe premies van de zorgverzekering te horen en vaak komt het op hetzelfde neer, meer kosten en minder dekking.

Tijd om de verzekeringen eens onder de loep te nemen en daarvoor hebben we meteen al een hele grote kandidaat, de aanvullende tandartsverzekering. Daar kan zeker wel op bezuinigd worden, sterker nog, ik denk aan een aantrekkelijke korting van 100%!

Weg ermee!

Hoe dat zo? Want het is toch goed om een verzekering te hebben die kosten vergoed als er allerlei onderhoudswerkzaamheden aan het gebit moeten gebeuren? En wat als ik op mijn mond val? Of ik moet kronen? Of een kunstgebit? Of verstandskiezen trekken? Nou? Nou? Wat dan?

Nou, heel simpel, dan is er in ons geval een hele goede verzekeraar...wijzelf! Ik leg het zo uit.

De volgende punten hebben tot de beslissing geleid om de verzekering te schrappen:

  1. De belangrijkste reden, we hebben een goed gebit! Af en toe een gaatje en wat tandsteen, meer niet. Dus de kans is niet zo groot dat we jaarlijks flink geplombeerd moeten worden of getrokken of gefreesd of wat dan ook.

  2. Het voordeel van al je uitgaven bijhouden, is dat je hierdoor inzicht krijgt in de betaalde premie en de werkelijke tandartskosten. En zo zien we al jaren dat we steeds meer premie betalen dan wat de tandarts ons jaarlijks in rekening brengt per jaar. Dan kunnen we ons beter de premie besparen en de kosten uit eigen zak betalen.

  3. Maar wat als er nu echt groot onderhoud moet worden gepleegd? Dan wordt er nog steeds niet veel vergoed, want de vergoeding is vaak verbonden aan een maximum, en vaak is dat nog steeds maar een fractie van het totale bedrag, dus je moet altijd flink bijbetalen. Althans zo is dat bij onze verzekering.

Dus dacht ik, waarom betalen we de premie eigenlijk aan onze verzekeraar? Waarom gaan we die niet aan onszelf betalen? Op een spaarrekening! Zo hebben we het geld snel beschikbaar, krijgen we er ook nog eens rente op en loopt het bedrag elk jaar op, (mits er geen rare dingen gebeuren) zodat we over een tijd ook de grotere uitgaven aankunnen.

En de tandartsrekening betalen we dan uit dat spaarpotje. Volgens mij gaat dat prima.

En als stok achter de deur stel ik een automatische betaling in, die maandelijks het premiebedrag overmaakt naar onze spaarrekening. Zo hebben we er geen omkijken naar. Eigenlijk verandert er dan technisch niets, we betalen nog steeds de premie. Behalve dus dat het geld voortaan op onze rekening staat, in plaats van de rekening van de verzekeraar.

Goed, wat is nu de besparing dan?

Dat is moeilijk te bepalen, maar voor het gemak hou ik het op de jaarlijks betaalde premie, minus de jaarlijkse tandartskosten.

Actie:
Opzeggen van de aanvullende tandartsverzekering.
Automatisch sparen instellen met als bedrag de bespaarde verzekeringspremie.
(En elk jaar aanpassen aan de inflatie natuurlijk.)

Gevolgen:
Overbodig betaalde premie wordt bespaard, opbouw van vermogen (spaargeld), het missen van een beperkte vergoeding van de verzekeraar in geval van grote ingrepen. Maar als er in 4 jaar niets gebeurd, hebben we dat bedrag ook alweer terugverdiend.

Besparing:
Totale jaarpremie voor ons samen: 496,56
Geschatte tandartskosten per jaar: 180 euro

Dus besparing per jaar is 316,56 euro.

Per maand bespaard: 26,38 euro

Totaal bespaard per maand: 36,51 + 26,38 = 62,89 euro

Let op!
Ik ben geen gezondheidsspecialist of wat dan ook, dus dit doen we op eigen risico. Denk er zelf goed over na wanneer je dit zelf wilt toepassen, wat voor ons toepasbaar is, hoeft voor iemand anders niet zo te zijn. Kijk ook even op google wat er hierover gezegd wordt.

PS.
Wat een totaal onrealistisch plaatje, zo lachend bij de tandarts! Volgens mij ken ik niemand die ooit  zo op de tandartsstoel zit!

donderdag 19 november 2009

Afscheid van een geliefde schaal en schuimkoekjes

Weten jullie nog dat ik een tijd geleden schreef dat er appeltjes in de oven lagen te drogen?

Die appelschijfjes zijn ondertussen allang opgepeuzeld, gewoon uit het vuistje. En ze smaakten heerlijk, maar eigenlijk was het de bedoeling dat ze geserveerd zouden worden bij een lekker gerecht, dat ik ergens in een nummer van Landleven had gevonden.

Ik ging enthousiast aan de gang met dat gerecht, en het begon met het kloppen van eierdooiers, kaneel en appelsap in een schaal, die weer boven een pan met kokend water werd gehouden.

Een gewoon gezond nadenkend persoon neemt dan zo'n metalen schaaltje, lekker stevig, licht, makkelijk te hanteren. Maar ik ben dan wat minder verstandig en nam dus een glazen schaal, zette die op de pan met kokend water en begon doodleuk met een electrische mixer de boel te kloppen.

Dat ging even goed, totdat....


KNAL!

Echt, met een scherpe knal schoot er een flinke barst door de schaal. Of eigenlijk, niet eentje, maar veel meer barsten! Gelukkig sprong hij niet uit elkaar en bleef alles netjes in vorm, maar toch, ik schrok er behoorlijk van.

En ondertussen liep de inhoud uit de schaal, in de pan met kokend water. Niet echt een succes. Zonde van de schaal. En ook van de lekkere saus!


Echt een fijne schaal, want ik gebruik hem voor van alles, salades, brood kneden, zuurdesem maken, enzovoorts. Maar dat is nu dus voorbij... snif.

Plus, ik zat ook nog eens met een hele hoop eiwit te kijken, dat zou later nog in het gerecht worden gebruikt, maar nu niet meer.

Maar niet getreurd, ik heb een noodplan wanneer het een overschot aan eiwit betreft:

Schuimkoekjes!!

Voor iedereen die niet weet wat je met een hoop eiwit moet doen, volgt hier het recept:

Nodig:
4 eiwitten
200 gram suiker

De 4 eiwitten stevig stijf kloppen in een kom, en wanneer dat klaar is, klop je er langzaam de suiker doorheen, zodat je een dik, stevig beslag krijgt.

Dan doe je alles in een spuitzak en maakt een mooie vorm op een bakplaat met bakpapier bekleed. Je kan ook gewoon wat neerkwakken met een eetlepel, maar zo'n spuitzak geeft er een wat meer professioneler tintje aan.

Daarna de bakplaat in een voorverwarmde oven schuiven op 110 - 130 graden.
Dan 70 tot 100 minuten laten bakken, het beslag mag een klein beetje rijzen en moet een lichte kleur behouden.

En zo ziet het er dan uit, al bakkend in de oven:


En ze zijn zoooooo lekker.
En zooooo slecht voor je tanden en je lijn. Maar goed.

Ik zag het maar als troost voor het verlies van de schaal. Dat maakte het toch weer een beetje goed.

dinsdag 17 november 2009

Lekker weekendje, met een tikje Glow

Afgelopen weekend hebben we lekker genoten van een aantal dingen, niet te ingewikkeld, maar wel heel mooi en gezellig. En de moeite waard om toch even naar terug te denken en op deze weblog te zetten

Ik schreef al eens eerder dat Glow in Eindhoven aan de gang was, maar eerlijk gezegd, de paar dingen die ik heb gezien, vielen toch wel tegen. Althans, niet de moeite waard om mooie foto's van te maken.

Dat was vorig jaar en het jaar daarvoor wel anders, ik heb nog foto's op een Flickr pagina staan, die kan je hier eventueel bekijken.

Maar dat wil niet zeggen dat er geen mooie dingen tussen zaten! De zingende 1000 watt gloeilampen waren erg speciaal en ook een heel vaag rondglijdend orkestje speelde prachtige muziek, een beetje in de stijl van Philip Glass.

Ik ben even YouTube ingedoken en hier kan je ze aan het werk zien:



Het blijft toch een aanrader om het Glow festival eens te bezoeken. Het kost niks, het is cultureel en kunstzinnig, dus goed voor de algemene ontwikkeling. En je komt op plaatsen in de stad, waar je gewoonlijk nooit een voet zet. Dus volgend jaar ga ik zeker weer.

De afsluiter van ons weekend was een topper, een optreden van Agua de Annique in de Effenaar.

Lekker genieten in een klein zweterig zaaltje, goeie muziek en na afloop met tuterende oren weer naar huis. Ik blijf het speciaal vinden! Eigenlijk moeten we zoiets vaker doen.

Ook hier heb ik weer een duik genomen in YouTube, want ik zag vanuit het publiek wat telefoontjes de lucht in steken en ja hoor! Een paar mooie filmpjes gevonden.

Ik zet ze hier neer om af en toe weer eens terug te kijken en nog eens te genieten van een fijne avond. De muziek is niet ieders smaak, maar goed, dat is niet erg. Als ik zelf er maar van kan genieten! En dat ga ik zeker doen!

Veel plezier!







Eigenlijk toch wel mooi, dat YouTube, zo kan ik gratis naar concerten kijken, waar ook ter wereld! Hm, ik zal eens wat meer gaan zoeken, wie weet kom ik nog pareltjes tegen...

zondag 15 november 2009

Droommap: Meerijden op de Maglev

Ik schreef eerder al eens over de droommap, waarin ik beschrijf wat voor dromen ik zou willen realiseren. En hopelijk, door visualisatie en er ook echt mee bezig te zijn, wordt er zo links en rechts een droom vervuld! Dat zou heel mooi zijn!

Dit is nummer 1:

Meerijden op de Maglev.

De watte? Maglev? Wasda?

Maglev staat voor 'Magnetic Levitation'. Door middel van magnetische velden en een hoop ingenieuze techniek, kan je een voorwerp boven een oppervlakte laten zweven. Denk maar aan twee magneten die je met hun tegenpolen tegen elkaar probeert te drukken. Die magneten stoten elkaar dan af, zo ongeveer werkt het.

Met als gevolg, een magneet zweeftrein! En daar ga ik dan in zitten, voor een ritje.

Wat is dat nou voor droom? Een treinritje? Waarom niet even de Intercity naar Amsterdam, dat is toch hetzelfde?

Nou nee, die intercity gaat niet met een snelheid van ruim 400 kilometer per uur!

Want dat lijkt me nou zo geweldig, om comfortabel te worden vervoerd over land, tegen een supersnelle snelheid waar je U tegen zegt. In zo'n mooie gestroomlijnde trein, die je vaak zo voorbij ziet flitsen in sciencefiction films, maar nu dus in het echt!

Bekijk dit filmpje waarin het een en ander wordt uitgelegd.


En waar kan dat dan?

Volgens een bepaalde website zijn er de volgende mogelijkheden:
* Daejeon, South Korea - Korea Institute of Machinery & Materials & Rotem
* Emsland, Germany - Transrapid
* Nagoya, Japan - HSST
* Old Dominion University, Virginia - American Maglev
* San Diego, California - General Atomics
* Shanghai, China - Transrapid
* Taeduk, South Korea - Korea Institute of Machinery and Materials

Maar van al deze opties, zijn er maar twee de moeite waard. Shanghai en ... Duitsland!
Duitsland!! Dat is om de hoek! Dat is ontzettend dichtbij! Dat is ... haalbaar!

Waar ligt deze Transrapid? Even googelen en we zien het:

Emsland!

Dat ligt net over de grens bij Emmen! Dat is voor mij een kleine 2 uur en drie kwartier rijden en dan ben ik gewoon ter plekke, met mijn neus op de magneet-zweeftrein-baan!

Yes! En ... Ai!

Hm... wat lees ik op de site van Emsland:
Wir bitten um Ihr Verständnis, dass derzeit keine Besucherfahrten möglich sind.
Shit.

Waarom nou net niet? Dat ga ik binnenkort maar eens uitzoeken dan. En er een mailtje aan wagen, met de vraag of ik toch niet me kan rijden op de testbaan, dat zou toch prachtig zijn. Nou ja, dan blijft er dus altijd nog Shanghai over als kans om mijn droom te realiseren.

En op zich is dat een hele goede optie, want aangezien ons leven toch behoorlijk is verbonden met China, zit het er dik in, dat ik ooit in mijn leven ook daar in Shanghai terecht ga komen. En dan neem ik mijn kans!

Transrapid Shanghai, ik kom eraan!

woensdag 11 november 2009

De moestuin is winterklaar

Zo, dat zit erop.

Begin april begon ik met een experiment in de tuin, een klein moestuintje, geinspireerd door het principe van Square Foot Gardening (SFG) van Mel Bartholomew.

Dat sprak me heel erg aan, want dit was voor mij gewoon de perfecte manier om aan een moestuintje te beginnen. De hele methode heeft een aantal kenmerken die me zeer aanspreken:

- weinig werk
- makkelijk
- efficient

Ideaal! Ik schrijf er een andere keer nog wel eens uitgebreid over, over de stappen die ik neem enzo. Volgend jaar ga ik wat preciezer bijhouden wat er allemaal moet worden gedaan, zo onthou ik het voor mezelf ook weer, wanneer ik weer slachtoffer ben van mijn gatenkaas eh.. geheugen.



Een rommeltje was het, een hoop groenten die het niet meer doen met dit koude weer, herfstbladeren, verlepte bloemetjes, karkassen van honderden slakken, troep. Tijd om op te ruimen dus. Inclusief 3 grote potten die hier niet op de foto staan, voor de tomaten, boontjes en paprika.

Eerst nog een laatste oogst, dat viel toch wel weer mee. Alles bij elkaar was het net genoeg om een lekkere frisse salade te maken voor het avondeten. Op de groene tomaten na dan, en die 3 zielige sperzieboontjes.



Daarna was het wroeten en zweten, met de blote handen in de koude aarde. Onkruid eruit trekken, aarde wat oprullen, blaadjes verwijderen. En genieten van al die lege slakkenhuisjes die ik tegenkwam, slachtoffers van mijn strijd tegen dat barbaarse slakkenvolk. Heerlijk.

En het resultaat mocht er zijn!

Weer een maagdelijk veldje, met een klein vakje waarin ik nog knoflookteentjes heb gestopt, voor een leuk knoflook voorraadje in het komende voorjaar.



Mocht je je nou afvragen waar dat gaas voor is, dat is een voorzorgsmaatregel tegen de tuinambities van onze poes. (Plus alle andere poezen in de buurt.) Hij probeert me steeds ervan te overtuigen dat de moestuin toch zeker moet worden bemest en hij weet gewoon de aller- allerbeste manier. Zegt hij dan.

Maar ik ken hem veel te goed. Poes, blijf bij je leest! Ga maar gewoon vogeltjes vangen, ik zorg zelf wel voor bemesting van de tuin, dat is jouw taak niet. Maar aangezien hij nogal erg koppig is en steeds blijft volhouden dat hij de grond zeer vruchtbaar kan maken met zijn natuurlijke, ter plekke geproduceerde mest, toch maar dit hekwerk neergeplant.

En het helpt, gelukkig.

Goed, wat is nu het eindresultaat van onze 3 vierkante meter moestuin in de afgelopen periode? Eens kijken, ik heb het een beetje globaal bijgehouden, maar niet alles, dus oorspronkelijk is het nog wat meer.

Een portie staat voor genoeg groente voor twee personen.

Mei:
2 porties spinazie
6 radijsjes
1 portie pluksla
1 portie snijbiet

Juni:
5 kroppen sla
2 porties pluksla
1 portie spinazie
9 radijsjes
3 bosuitjes

Juli:
9 worteltjes
9 bietjes
1 portie pluksla
2 porties snijbiet
10 bietjes
1 portie boontjes

Aug:
1 portie boontjes
1 portie worteltjes
9 uitjes
1 ramenas

September:
12 tomaten
1 portie wortels
1 krop sla
3 ramenas
1 portie boontjes
1 groenlof
9 radijsjes
4 bieten

Oktober:
1 grote krop andijvie
1 portie sla
1 portie raapsteeltjes

Nou ja, das toch wel mooi voor een eerste keer! En dan heb ik nog niet eens erg mijn best gedaan, dus ik verwacht volgend jaar nog veel meer. Dan kan ik bijvoorbeeld ook wat meer kolen gaan planten, zodat ik in de winter ook nog wat kan oogsten.

Maar dat zien we volgend jaar wel weer!
En daar schrijf ik dan ook braaf over...

maandag 9 november 2009

Gezien, gehoord, gelezen

Online op SimplifyLife.nl

De truc is te zien dat alles er al is wat je nodig hebt om gelukkig te zijn. Het is hier en het is nu. Het verlangen naar meer geld, een mooier huis, hippere kleren, een groter tv-scherm een succesvolle carrière….Het maakt je allemaal uiteindelijk niet echt gelukkig.

Geluk zit ‘m vaak in simpele dingen. Tijd besteden aan datgene waar en diegenen van wie je houdt. Geluk zit ‘m in zien wat er is in de wereld, en niet in het nastreven van allerlei behoeftes die je aangepraat worden.

Je hebt ogen om de wereld om je heen te zien: mensen, water, de natuur, de lucht. Je hebt oren om van muziek te genieten, van gesprekken en lachen met andere mensen. Je hebt je smaakpapillen meegekregen om te genieten van een stuk chocola, warme koffie of verse bramen.

Als je ervan uit kunt gaan dat het je aan niets ontbreekt, dan is de wereld van jou en kun je werkelijk vrij zijn.

zaterdag 7 november 2009

Glow Eindhoven


Als het weer een beetje meezit, ben ik de komende dagen veel op in Eindhoven, me flink uitleven met foto's maken.

Nachtfoto's.

Want het is weer tijd voor het Glow festival in EIndhoven. Een mooi evenement waarin het draait om licht en architectuur, met een kunstzinnig sausje overgoten.

Dit wordt het derde jaar alweer, en de afgelopen jaren was het continue genieten. Want het zijn niet zomaar wat gloeilampjes, het zijn hele interactieve installaties. Of shows met licht als thema.

Ik herinner me nog de gloeiende bloemen die geprojecteerd werden op de grond, en die begonnen te bloeien of wegvlogen wanneer je ze met de voeten aanraakte. Of een complete hal die in samenspel met live muziek spectaculaire lijnen van kleurig licht op de muren werden getoverd. Of rondrijdende lichtende grote ballen. Of lichtbalken die mysterieus oplichtten wanneer je in de buurt kwam. Of je schaduw die in een monster veranderde. Hele mooie dingen!

Dus ik ben benieuwd wat dit jaar gaat brengen.

Volgens het programma zitten er mooie dingen tussen. De Dommel die mistig en geheimzinnig verlicht gaat worden, mensen op het station die via een spot gevolgd kunnen worden, de spot wordt via het Internet bediend door vreemden, en nog veel meer.

Ik heb er weer zin in! Het festival is van 6 tot en met 15 november. En helemaal gratis! Mooi is dat toch, langer dan een week vertier en genieten voor alleen de reis- en parkeerkosten.

Tip, mocht je met kinderen gaan kijken, neem een bolderkar mee en zet ze daar in met een lekkere warme deken. En dan kan je ook je eventuele foto apparatuur kwijt. Ik zelf zal voorlopig gewoon moeten sjouwen met zwaar statief en lenzen enzo, maar dat heb ik ervoor over.

Hieronder een paar foto's van vorig jaar.












donderdag 5 november 2009

Besparen op abonnementen (3)

En we gaan nog even door met besparen op abonnementen. Deze keer is de krant aan de beurt.

Al een lange tijd ligt de krant ongelezen op de tafel te wachten, vaak ligt de krant van de dag ervoor er ook nog bij. Wanneer ik dan 's avonds op mijn wenkbrauwen naar binnen kom gekropen na een dag slavernij hard werken, heb ik nog maar weinig zin om de krant door te bladeren.

Dus kwam het steeds vaker voor dat de krant uiteindelijk ongelezen in de papierzak verdween. Op een uitzondering na!

De zaterdag.

De zaterdagochtend is een echt lekker moment voor mij. Na het ontbijt, met een bak thee erbij, de krant doorspitten. Alles uitgebreid lezen, de grotere reportages, de achtergrond artikelen. Lekker gewoon, een mooie manier om aan het weekend te beginnen, dat wil ik zo houden!

Dus vroeg ik me af, kan ik zonder de krant? Kom ik dan niets tekort? Blijf ik dan nog wel op de hoogte van het reilen en zeilen in de wereld? En het regionale nieuws, mis ik dan niet te veel?

Het antwoord: nee! Ik mis niets!

Want naast de krant is er ook nog de radio, televisie, internet en de huis aan huisbladen. Meer dan genoeg bronnen om op de hoogte te blijven. Sterker nog, het is juist fijn om iets van de waan van de dag los te laten, want het nieuws is vaak maar 24 uur actueel en een paar dagen later hoor je er niets meer over. En als het echt belangrijk is, komt het ook via de andere kanalen uitgebreid aan bod. Niks aan de hand dus.

En er is nog een bijkomend voordeel. Het scheelt ook nog eens een gigantische berg oud papier, dat kost me weer een ruggenwervel minder wanneer ik het oud papier voor het huis neerzet. En milieutechnisch is het natuurlijk ook goed.

Genoeg voordeel dus!

En mijn zaterdagskrantritueel hoef ik er niet voor op te geven, want er is ook een zaterdag abonnement bij onze krant. Dus dit is weer een prima besparing, zonder inlevering van luxe.

Actie:
Dagelijks abonnement van de krant vervangen door een zaterdag abonnement

Gevolgen:
Iets minder leven in de waan van de dag, minder papierverspilling en toch het behouden van mijn zaterdagkrantje.

Besparing:
Dagabonnement: 69,95 euro per kwartaal = 279,80 per jaar
Zaterdagabonnement: 103,10 per jaar
(is ook nog eens goedkoper dan betalen per kwartaal of half jaar)

Dus 176,70 euro besparing in een jaar.

Per maand bespaard: 14,72 euro

Totaal bespaard per maand: 21,79 + 14,72 = 36,51 euro

dinsdag 3 november 2009

Waar ik nou echt vrolijk van wordt


Er zijn momenten dat ik met een grote glimlach op mijn gezicht achter de computer zit, met glimmende ogen en een lekker warm gevoel van binnen. Heerlijk te genieten van prachtige dingen die gedaan worden door een Amerikaans initiatief genaamd: Improv Everywhere.

Wat is dat nou, die Improv Everywhere? Dat leggen ze mooi uit op hun site: (vrij vertaald)
Improv Everywhere gaat, diep in de kern, over plezier hebben. We geloven sterk in 'georganiseerd plezier'. Onze missies zijn een bron van vrolijkheid voor degene die deelnemen, degene die ons tegenkomen en de bezoekers van onze website. Het geeft ons voldoening om met een geweldig idee te komen en deze tot leven te brengen. In dit proces brengen we wat opwinding in het minder opgewonden leven van omstanders en we geven vreemden een verhaal dat ze de rest van hun leven kunnen doorvertellen. We proberen te laten zien dat een goeie grap niets te maken heeft met kleineren of schaamte, het gaat gewoon om het feit dat je iemand aan het lachen maakt, glimlachen, of dat ze even stoppen en zien dat er iets moois gebeurt in de wereld om hen heen.

Je moet ze zien om te begrijpen wat ik bedoel. Ik volg ze al een aantal jaren en elke keer komen ze weer met zulke verrassende dingen, prachtig! Ik sta er telkens versteld van met wat voor ideeen ze komen en hoe ze worden uitgevoerd midden in de stad, in winkels, parken, de openbare ruimte.

Als voorbeeld een van hun laatste missies. Je hebt vast wel eens musicals gezien, waarin mensen ineens zomaar uit het niets uitbarsten in een lied. Stel je nou eens voor dat je in de supermarkt staat en ineens...sta je midden in een musical!



En zo hebben ze ondertussen al meer dan 80 'missies', de een nog mooier dan de andere. Kijk hier om een overzicht te zien van hun missies.

Gewoon maar een paar als voorbeeld:
Totaal vreemde mensen een enthousiast welkom geven bij aankomst op het vliegveld.



Of deze, misschien hebben jullie dit op de tv gezien, waarbij een kleine 200 mensen bevriezen midden in het Centraal Station van New York:



En ook deze vind ik superorigineel, een huwelijksreceptie geven aan een onbekend, willekeurig pasgetrouwd stel!



Nou ja, kijk op hun site voor nog meer plezier, hopelijk geeft het jullie net zo'n fijn gevoel als bij mij!

zondag 1 november 2009

Een voornemen over dvd's kopen


141,17 euro

Dat is toch een flink bedrag. Zo'n 11 euro per maand. En waar heb ik dat dan aan uitgegeven?

Aan dvd's! Films!

Vanaf januari tot en met oktober van dit jaar heb ik dus dat bedrag aan dvd's uitgegeven. Weliswaar allemaal aanbiedingen, maar dan nog, het blijft een flink bedrag. Dat zijn dus de kosten van 1 van mijn hobby's, films kijken.

En weet je wat nou het ergste is? Ik blijf die dingen maar kopen, terwijl er nog steeds een hoop dvd's liggen die ik nog moet kijken. Ik heb ze even opgeschreven, zodat ik ook echt ZIE hoeveel films ik nog moet bekijken, misschien dat het dan wat meer tot me doordringt:

Cloverfield
What's Eating Gilbert Grape
The Grudge
Sin City
The Exorchist
Enchanted
The Shipping News
The Little Chinese Seamstress
Memories of a Geisha
Simon
In The Mood For Love
The Princess Bride
The Banquet
Les Invasions Barbares
Monster's Ball
Tristan & Isolde
Home of the Brave
China Cry
Chinese Ghoststory 2
Gattaca
Pearl Harbor
Waar is het paard van Sinterklaas?
Pippi gaat van boord
Pippi zet de boel op stelten
Dora Maakt kennis met Diego
Spongebob, waar is Gerrit?

26 films! Als ik er eentje per week bekijk, ben ik zo een half jaar verder! En dan heb ik het nog niet eens over de films die op de harddiskrecorder staan te wachten, opgenomen van televisie. En dan heb ik het ook nog niet over de reeds bekeken dvd's in de kast of de films op de harde schijf op de computer, laat staan allerlei films die nog in de bioscoop gaan komen.

Ik zou makkelijk wel een jaar vooruit kunnen, zonder een nieuwe dvd te kopen. Makkelijk!

Hmmm.

Zou dat lukken? Zou ik een jaar lang geen dvd's kunnen kopen?
Dat zou wel een uitdaging zijn zeg.

Maar ja, ik ken mezelf heel goed. Dat hou ik niet vol. Zo gauw ik door de Mediamarkt loop en ik zie een mooie film met een aantrekkelijk prijsje, dan beginnen mijn handen al te jeuken.

Maar toch. De laatste tijd komen er best mooie films op tv, die kan ik net zo goed bekijken. Dan wel niet in DTS surround kwaliteit, maar daar heb ik mijn andere dvd's weer voor.

Hmmmmmm.

Goed. Ja. JA! Ik ga de uitdaging aan!! Waarachtig!
Hierbij zijn jullie getuige van mijn voornemen!
(Patrick recht zijn rug, kin fier omhoog en met een wijsvingertje in de lucht)


Vanaf vandaag, beslis ik, Patrick, dat ik een geheel jaar lang, 365 dagen, 12 maanden lang, mij zal onthouden van het aanschaffen van dvd's. Ik zal mijn portemonnee niet trekken om daarmee de prijs te betalen van een drager, met daarop een film, als wel aanverwante zaken als series, extra's, documentaires of meer van dien aard.

Wanneer zo een situatie zich voordoet waarbij mij de mogelijkheid wordt geboden om een dvd tot mijn bezit te kunnen verkrijgen door het maken van een transactie gepaard met het uitwisselen van geldige valuta en het daarmee te verkrijgen product, zal ik, Patrick, deze gelegenheid de rug toekeren en mij gezwind richting uitgang spoeden, alwaar ik zal worden gevrijwaard van zulkse verleiding om tot een koop over te gaan.

Zo zal het geschieden, met jullie als mijn getuige!*

Pffff. Waar begin ik aan.

Maar het is wel goed zo, deze weblog dwingt me toch om me hieraan te houden en ik zal braaf af en toe verslag uitbrengen over mijn worstelingen met dit voornemen. Want die gaan er geheid komen!

Ik hou jullie op de hoogte, tot over een jaar, dan zal ik verslag uitbrengen over het eindresultaat.

*) Uitgezonderd zijn aantrekkelijke aanbiedingen van Disneyfilms i.s.m. airmiles acties, het gratis krijgen van dvd's en het aanschaffen van dvd's met cadeaubonnen, de dvd's die ik via mailmydisc.com verkrijg en dvd's die i.v.m. adoptie te waardevol zijn om te laten liggen. Wanneer er toch per ongeluk een dvd wordt gekocht, zal ik ter compensatie een andere dvd uit de collectie verwijderen / verkopen.
Related Posts with Thumbnails