Loslaten van spullen

In hoeverre zijn we gehecht aan onze spullen?

Of nee, anders gezegd. Wat maakt het dat we gehecht zijn aan onze spullen?

Is het de functionaliteit? Het uiterlijk? Of misschien de herinnering die er aan vast zit?

En hoe moeilijk is het dan om afstand te doen van die spullen? Wat geef je er voor op? Of klopt dat wel? Geef je er iets voor op?

Is die functionaliteit wel nodig? Misschien kan je zonder. En als het alleen om het uiterlijk gaat, waarom maak je er dan geen foto van? En de herinnering. Is die verdwenen wanneer het voorwerp ook weg is? Zit die herinnering in het voorwerp, of in je hoofd of hart? Blijft die niet altijd bij je?

Hoe moeilijk is het om los te laten?

Ontzettend moeilijk wanneer het om pure en essentiele dingen gaat. Bij verdriet om iemand die er niet meer is. Kinderen die de grote boze wereld in gaan. Of bij het loslaten van controle. Of emoties.

Maar loslaten van spullen, fysieke dingen, dat is toch niet zo moeilijk?

Toch is het behoorlijk lastig. Op dit moment ben ik bezig om los te laten. En wel een hele stapel cd's.

Dat klinkt een beetje raar, cd's, is dat nou alles? Die blinkende schijfjes?

Toch valt het tegen. Terwijl ik de schijfjes op mijn computer zet, er foto's van maak en op Marktplaats zet en ondertussen wat luister via iTunes, gaan mijn gedachten terug in de tijd.

Totaal trippen met alleen de muziek als drugs tijdens een concert van 35007 (Loose). Voor het eerst zo'n massale houseparty in Beursgebouw Eindhoven op de klanken van Speedy J. De knallende kanonnen van AC/DC in Nijmegen. Het wapperen van mijn broek door de dubbele bassdrum bij een optreden van Fear Factory. De gogo danseressen van 7Zuma7. Meezingen met Type O Negative op Dynamo Open Air. De opkomst van Anneke van Giersbergen met The Gathering. En zowiezo nog veel meer herinneringen aan dertien jaar lang Dynamo Open Air.

Wat heerlijk om lekker melancholisch terug te denken aan die goeie oude tijd. Dat heb ik toch maar mooi voor elkaar, door mijn actie om de muziek te gaan digitaliseren.

En zo valt het afscheid nemen van mijn cd's niet zo zwaar. Want ik heb tenslotte de muziek nog, en vooral de herinneringen. Ook zonder die schijfjes kan ik het zo naar boven halen, daar is weinig moeie voor nodig.

Dus daarom, beste cd's van me. Het ga jullie goed. Dat er maar ook andere mensen mogen genieten van jullie muziek. Dat er nog meer plezierige herinneringen mogen loskomen bij diegene die naar jullie luisteren. Zorg goed voor jullie nieuwe eigenaren! Vaarwel!

Voor de geinteresseerden, via deze link zie je alle cd's op Marktplaats staan.

Enne....ik heb natuurlijk niet alles weggedaan, er zijn een paar exemplaren, die kan ik gewoon echt niet weg doen! Zoals deze band (klik) en deze band (klik) en ook deze band (klik).

Dus zo makkelijk gaat dat loslaten nou ook weer niet...