De vloek van plastic

Dit berichtje begon met een vraag, die ik aan jullie wilde voorleggen:

'Wat doen jullie met het composteerbaar plastic dat je, volgens de makers, gewoon op de composthoop of in de groenbak mag gooien?'

Je kent ze vast wel, de knisperende hoesjes rond de Max havelaar bananen of de bioplastic hoesjes van het blaadje van de ASN bank. 'Dit mag in de compostbak' staat er dan op de verpakking.

Alleen, als ik de richtlijnen van de gemeente bekijk, dan mag er helemaal geen composteerbaar plastic in de groenbak. Begrijpelijk, want je ziet geen verschil tussen composteerbaar plastic en gewoon plastic. Dan wordt het gft afval alsnog afgekeurd en gaat het richting het gewone afval.

Maar ... die vraag is helemaal niet belangrijk meer. Totaal niet.

Dat komt door mijn zoektocht op Internet over dit soort plastic.

Zo kwam ik op een verhaal dat het composteerbaar plastic misschien wel beter is, qua gebruikte grondstoffen voor de fabricage (zetmeel en suikers), maar zeker niet bijdraagt aan de vermindering van zwerfvuil.

En van zwerfvuil kwam ik op allerlei andere soorten rotzooi. En kwam ik bij een fotograaf die hiervan foto's maakt. Chris Jordan.

Prachtige foto's van verschrikkelijke rotzooi die door de mensen en hun consumptiemaatschappij wordt gemaakt en uiteindelijk weggegooid.

Zoals deze mobieltjes:

Of een kunstwerk van 2,5 miljoen stukjes plastic, gelijk aan het geschatte aantal ponden aan plastic vervuiling dat in de oceanen terecht komt...PER UUR.

Ingezoomd:

En zo kwam ik op het onderstaande filmpje, met foto's van dezelfde Chris Jordan, over dode vogels, met heel veel plastic in hun maag. De foto's zijn niet smakelijk, maar kijk het filmpje toch maar. Misschien zit er wel wat plastic van onszelf tussen.



En zo kwam ik tenslotte op een filmpje van Charles Moore, tijdens een TED toespraak. Hij is de ontdekker van de 'Great Pacific Garbage Patch', een gigantische grote plastic soep in de Stille oceaan. Een plek waar allerlei zwerfvuil, plastic zich verzamelt en langzaam naar de bodem zakt of uiteenvalt in microscopisch kleine stukjes, en zo in de kringloop terecht komt met alle gevolgen van dien.

Ik heb met een dikke frons zitten kijken, ik heb de verhalen wel gehoord, maar nu zie ik er ook de beelden bij....



Verschrikkelijk. Nu wil ik deze weblog vooral positief houden, maar toch, dit is een uitzondering. Ik wist dat het erg was, maar zo erg...

Klik hier voor nog zo'n filmpje waarin je ziet hoe serieus de vervuiling is.

De vraag aan het begin van dit berichtje is dus ineens niet meer zo belangrijk. En naast de vraag 'Wat doen we toch in hemelsnaam met onze planeet?', kan ik me beter maar het volgende afvragen:

'Wat moet ik doen met al het plastic?'

Recyclen is een begin. Maar zoals het ook wordt gezegd in het filmpje. Opruimen gaat niet meer, dit kan je beter bij de bron aanpakken. Dus nogmaals:

'Wat ga ik doen met al dat plastic?'

Enig idee? Iemand?