DKFD #29: Sneeuw

Het is zover, er ligt sneeuw!

Buiten vriest het dat het kraakt. Min 14 graden. De zon schijnt en alles is wit.

Kom, laten we naar buiten gaan.

Allemaal een dikke jas aan, sjaal om. Handschoenen en mutsen worden aangetrokken. Stevige stappers gaan aan. En bij de kleine een extra dikke skibroek.

En dan de eerste stap buiten. Daar gaat het om, die voetstap in de nog maagdelijke sneeuw. En dan dat geluid....

KNERP

Ah ja! Het geluid van sneeuw onder de schoenen! Dat heerlijke knerpen, of eigenlijk is het deze keer meer piepen, de sneeuw is poedervormig en klontert niet. Jammer genoeg geen sneeuw om sneeuwpoppen van te maken. Maar dat geeft niks.

De koude lucht diep inademen door de neus, het doet bijna zeer, zo koud is het!

We gaan.

Binnen de bebouwde kom is al genoeg te zien, de ijspegels aan de auto's. En dan zachtjes er tegen aan tikken, waarna ze krakend afbreken en op de grond vallen. Onze kleine meid zou zo alle ijspegels eraf willen tikken!

Kom op! We gaan door!

Even een stukje verder, op de slee. Maar al snel worden de rollen omgedraaid en wil onze kleine meid zelf trekken. En dat is prima, wordt ze lekker warm van.

In de verte zie je de bomen al, een paar minuutjes lopen en we zijn buiten de bebouwing. De toppen wit van de sneeuw, de zon staat nog laag en maakt lange schaduwen. En de lucht is prachtig blauw.

Ja, dit is heerlijk wandelen zo op de vroege ochtend.

Kom, even vaart maken.

De kleine weer in de slee en de pas erin. En al snel lopen we door een winterwonderland. Een magisch gezicht. De hoge bomen. De sneeuw. De stilte.

Maar lang duurt de stilte niet. Ze maken het ijs vrij bij Boer Kuipers! Nog even en het zal er druk zijn, met schaatsers of met mensen die gewoon lekker kletsen met een bak erwtensoep erbij.

We gaan door. Het puntje van onze neus begint te gloeien, het wordt tijd dat we langzaam weer terug gaan, naar ons warme huisje.

Ondertussen genieten we van de zon. Ondanks de min 14 graden voelt het heerlijk aan. De zon maakt veel goed. En het uitzicht ook, het lijnenspel van de donkere bomen en de lichte sneeuw is bijna hallucinerend.

Nog even snel langs het speeltuintje. De glijbaan af, dwars door de sneeuw, die is meteen schoon! En even de schommel proberen. Gelukkig hebben we handschoenen aan, de kettingen zijn ijskoud.

Daar is ons huis al! Snel naar binnen.

Heerlijk, wat een warmte. Handen en wangen gaan spontaan gloeien.

Snel de schoenen en jassen uit. Dat was super!

Laten we de wandeling goed afsluiten. Een lekker koekje en ouderwetse chocolademelk, met cacao, suiker en warme melk. Geen instant spul, het echte werk. Weer lekker warm worden, op de bank, zacht slurpend aan de chocolademelk.

Heerlijk.
Morgen gaan we weer!

Klik hier voor meer kleine, fijne dingen.