vrijdag 19 augustus 2011

Africhten van slakken

De grens is bereikt, dit is de druppel!

Na terugkomst van onze vakantie in Laren, troffen we de tuin aan, gelijk een slagveld! Een echte kaalslag om precies te zijn!

De sperziebonen hadden amper nog bladeren, en andere planten waren tot op de stengels kaalgevreten. Ze liepen over de muren, zaten te gniffelen onder de rand van de compostbak of gewoonweg verstopt tussen de bladeren van de hosta. Althans, wat er van over was.

Die vermadelijke slakken!!

Ik heb al zoveel dingen geprobeerd, koperdraad, met de hand verwijderen, korrels, een omgekeerde pompoen, nematoden, bier, noem maar op.

Er rest nog maar 1 methode, die misschien, heeeel misschien zal lukken.

Ik ga ze africhten.

Ik heb een groot stuk papier gepakt, als arena. De randen afgebakend met wat doosjes die hier en daar nog lagen, zodat ze er niet meteen uit konden kruipen en dan, met heel veel geduld, zeeeeeer veel geduld, de boel africhten.


En neem het van me aan, het vergt ERG veel geduld. Maar niet omdat ze zo langzaam zijn, maar gewoon, omdat ze zo gemeen en koppig zijn! Slakken zijn ontzettend onaangename persoonlijkheden, ze genieten er gewoon van om expres dingen kaal te vreten. Als ze een duidelijke mond hadden, zou er continue een gemene grijns op zitten geplakt.

Nu is het een kwestie van sterk te zijn. Steeds die beesten aanpakken, door elkaar rammelen. Baas boven baas! Als de slak naar rechts wil gaan, oppakken en naar links duwen! Als de slak er vandoor wil gaan, even van de vrijheid laten proeven en dan hup! Weer terug in de bak.


En dit consequent blijven volhouden. Hun geesten breken, smeken zullen ze! Totale onderwerping! Todat ik uiteindelijk heers over hun donkere geest, en ze alles zullen doen wat ik ze opdraag!

Een onmogelijke taak?

Misschien.

Maar de aanhouder wint, zoals je zult zien:

Poging 1:
flink onder de duim houden:


Poging 2:
Stapelen, zoveel mogelijk dresseren!


Poging 3:
Af en toe corrigeren totdat ik ze precies daar heb waar ik ze wil hebben.


En uiteindelijk...
Succes!!!

Ze luisteren naar me!
Zit!
Sta!
Kruip!
Pootje!!
Op elkaar!
En hop! Happen naar het blaadje!


Zo.
Missie volbracht!

En nu ze eindelijk mijn bevelen opvolgen, als onderworpen slaven, rest mij nog 1 laatste commando:

VERDWIJN!! EN KOM NOOIT MEER TERUG!!!

Dat zal ze leren.

PS. Ik heb het adres van de website op de laatste foto gezet, want ik vind hem zo goed gelukt, dat er wel wat reclame mag worden gemaakt.

5 opmerkingen:

  1. Bijna niet te geloven dat die foto echt is...zeker eentje om trots op te zijn!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hahahahahahahahaha!!!! Wat een slakkengeduld heb jij!!!!!
    Als die beesten een beetje gevoel voor humor hebben gaan ze voortaan alleen maar onkruid grazen!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Een plaag kan het zijn! Groeten Izerina

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Haha! Mooi verhaal, prachtige foto en ik leef met je mee!
    Blijven ze dit jaar weg?
    groet, Charlotte

    BeantwoordenVerwijderen

Related Posts with Thumbnails