Niets meer kopen

Ik lees het steeds vaker in blog-consuminder-land. Keer op keer neemt iemand de beslissing om een heel jaar niets meer te kopen.

Op zich is dat wel te waarderen, het is een hele stap en zeker ook geen makkelijke! Geen nieuwe kleding, geen boeken, geen apparaten, geen plantjes, geen cadeautjes, geen auto, geen fiets, niets!

Een pittig voornemen, iedereen heel veel succes gewenst, het zou erg mooi zijn wanneer ze erin slagen. Echt iets om trots op te zijn!

Maar toch. Ik vind het iets te radicaal. Je bespaart er wel een hoop geld mee, het dwingt je om creatief te worden, maar je maakt het jezelf toch ook wel erg moeilijk. Zelf zou ik het niet zo snel doen. Maar dat heeft ook met het streven te maken om zo weinig mogelijk luxe in te leveren.

Voorlopig houden we ons aan ons eigen voornemen van 'een jaar lang geen dvd's kopen'. En dat gaat prima! Sterker nog, het zit helemaal in het systeem, het komt niet eens meer in me op om een dvd te willen kopen.

Heel langzaam is de 'behoefte' verdwenen uit het dagelijkse leven. Wanneer ik er goed over nadenk heeft het hele proces een aantal stadia gevolgd:

• Het voornemen
  Er wordt een doel vastgesteld en daar gaan we ons aan houden, een jaar lang geen dvd's kopen, hoe moeilijk kan dat zijn?
• Supermotivatie
  Zo vers in het proces zit je vol zelfvertrouwen en ga je er voor de volle honderd procent tegenaan. Elk moment dat je een winkel met dvd's hebt gemeden, geeft je een trots gevoel.
• Alternatieven zoeken
  Het blijft moeilijk om een 'gewoonte' op te geven, dus ga je op zoek naar alternatieven. Oude onbekeken dvd's komen uit de kast. Je neemt meer op van televisie, sommige dvd's ga je eens vaker bekijken.
• Twijfel
  Maar waar doe ik het allemaal voor? En waarom zou ik niet die nieuwe Harry Potter kopen? Die is superleuk! Eentje maar, wat kan dat voor kwaad? Zal ik er gewoon mee stoppen? Waarom niet?
• De drempel over
  Toch een trots gevoel dat je blijft volhouden. Even was het moeilijk, maar we hebben doorgezet! Die dvd's zijn toch niet zo belangrijk? En er is genoeg op tv te zien, dit gaat prima!
• De acceptatie
  Het is goed zo. Waarom kocht ik zoveel dvd's eigenlijk? Heeft me dat meer geluk gebracht, vergeleken met nu? Totaal niet.
• De verankering van de verandering
  Langzaam komt het in het systeem. We zijn er aan gewend dat we geen dvd's meer kopen, en dat geeft geen vervelend gevoel. Eigenlijk mis je het niet meer. Waarom zou ik nog perse die nieuwe dvd willen kopen?
• De herinnering
  En uiteindelijk ben je een hele tijd verder en denk je ineens aan je goede voornemen. 'Verrek! Dat is waar ook. Mijn 'geen dvd kopen voor een jaar'-project! Helemaal niet meer aan gedacht.' En wat nog beter is, ook geen dvd's meer gekocht.

En daar zitten we nu dus in, de herinneringsfase. Daarom dit bericht ook. Ineens herinner ik me mijn goede voornemen en schrijf er een stukje over.

Na 4 maanden zal het jaar voorbij zijn. Wie weet hoe het dan verder gaat. Ik zal dan vast wel weer een dvd'tje kopen, maar lang niet meer zoveel als eerst. Slecht sporadisch. Of misschien hou ik het nog wel een extra jaar vol.

Misschien dat degene die ook echt beslissen om een jaar lang helemaal niets te kopen in soortgelijke fases komen, uiteindelijk wordt het gewoon een deel van je leven en weet je niet meer beter. Dat zou mooi zijn.