DKFD # 11: Eerst vergeten en dan ineens beseffen dat het weekend is

Deze ligt een beetje in het verlengde van nummer DKFD 9.

Met een schok word ik wakker en kijk op de wekker.

O nee! Het is al half zeven!

Ik ben te laat!

Ik moet naar het werk! Wat stom, ik ben de wekker vergeten te zetten. Ik moet me haasten, snel!

Snel schiet ik omhoog en zwaai mijn benen over de rand van het bed. Nog slaapdronken probeer ik op te staan, maar val nog terug op het bed.

Naast me klinkt slaperig gemompel vanonder de dekens.

"Wat ben je toch aan het doen?"

"Ik heb me verslapen, ik moet eruit, naar het werk!"

"Maar schat, het is zaterdag. Het is weekend, je hoeft niet te werken."

Het duurde even voordat het kwartje viel. Ik staar voor me uit en langzaam drong het tot me door.

Ik hoef helemaal niet naar het werk! Het is weekend!

Ik mag weer terug het bed in, nog lekker doorslapen, en daarna heerlijk genieten van het weekend en mijn vrije tijd. Lekker leuke dingen doen.

Ik kruip weer onder de dekens en zoek weer de slaperige warmte op. Heerlijk, ik kan gewoon uitslapen vandaag. Langzaam gaan mijn ogen dicht en val ik weer in slaap.

Ja, het is weekend.
Fijn!

Klik hier voor meer kleine fijne dingen.