Vuurwerk en het milieu

'Zonde van het geld.'
'Zwaar milieuvervuilend.'
'Hartstikke gevaarlijk.'
'Het is eng.'
'Straks gebeurt er iets met je.'
'En je bent zo begaan met het milieu?'

Allemaal opmerkingen als reactie op mijn enthousiasme voor vuurwerk. Want het is weer bijna zover. Aan het eind van het jaar gaat er weer voor miljoenen de lucht in en ook ik draag mijn steentje bij.

Want tja, aan de ene kant milieuvriendelijk bezig zijn en aan de andere kant vuurwerk de lucht in knallen, dat is in goed Nederlands een 'contradictio in terminis'.

Milieuschade door vuurwerk

Een artikel in Trouw gaat in op de schade van het milieu, veroorzaakt door vele vuurwerk. En dat is toch niet mis.

• Uitstoot van broeikasgassen is maar gering, vergeleken met de jaarlijkse cijfers van uitstoot door verkeer.
• Tijdens de jaarwisseling is de concentratie stofdeeltjes vijf keer zo hoog als de dagwaarde voor 'ernstige smog'.
• 40 Procent van de totale jaarlijkse emissie van 75.000 kilo koper in het oppervlaktewater is afkomstig van vuurwerk.

En dan hebben we het nog niet over het vele afval dat op straat achterblijft, de ogen en ledematen die in het rond vliegen, het dierenleed en het ongemak voor astma-patienten.

Groen vuurwerk

Kan dat niet milieuvriendelijker? Is er ook 'groen' vuurwerk? En dan niet qua kleur, maar is er vuurwerk dat minder schadelijk is voor het milieu?

TNO is er wel mee bezig, met het onderzoeken van 'milieuvriendelijke pyrotechnische composities', zoals zij dat noemen. Door gebruik te maken van stoffen die minder schadelijk zijn, hebben ze al kleuren in vuurwerk kunnen maken.

Maar de techniek is nog jong, de samenstelling luistert ontzettend precies, en is dus erg foutgevoelig. Dus echt spectaculaire ontwikkelingen zijn er nog niet. Maar het begin is wel gemaakt, dat geeft goede hoop.

Voorlopig zijn er twee alternatieven. Of je steekt helemaal geen vuurwerk af, of je beperkt je tot knalvuurwerk, daar zitten minder schadelijke stoffen in, vergeleken met siervuurwerk.

Toch doen

En toch, ondanks al die negatieve bijverschijnselen, knallen we toch het een en ander de lucht in. We kunnen het niet laten. Ik ook niet.

Ik weet dat het schadelijk is, maar aan de andere kant, dan ben ik maar een 'zondaar' voor die ene keer in het jaar. Erg he. Krom ook.

Wel redeneren dat je geen plastic flesjes in de berm mag gooien:
'Ach, een keer zo'n flesje in de berm kan geen kwaad.'
'Ja, maar zo denken miljoenen mensen, dus heb je miljoenen flesjes in de berm! Dat is erg!'

Maar de ratio stopt bij vuurwerk...
'Ach, die ene keer in het jaar, dat kan toch geen kwaad.'
'Ja, maal een miljoen keer, is toch veel schade....maar toch doe ik het!'

Het is niet te verklaren, ik kan alleen maar uit te leggen wat de redenen zijn om het toch te doen:

• Het is best spannend eigenlijk.
• Zulke mooie kleuren in de lucht, sommige zijn overweldigend, zo mooi.
• Weer een beetje het gevoel van 'fikkie stoken' als klein mannetje vroeger.
• De voorpret van het uitzoeken, filmpjes bekijken.
• De reis naar de winkel, rondneuzen tussen alle potten en pijlen.
• De nog frisse en ijskoude lucht in je neus, wanneer je voor het eerst buitenstapt na 12 uur.
• Het geknal in de verte, wat langzaam meer wordt.
• Het is een deel van de Chinese cultuur, en met een Chineesje in huis, zijn we gewoon verplicht om het te doen! ;-)
• En vooral om te zien hoe anderen genieten van het vuurwerk.

Kortom, eens per jaar wordt de struisvogeltechniek toegepast op milieugebied. Ik weet het, niet goed, maar he, niemand heeft gezegd dat ik heilig ben!

Maar volgend jaar gaan we weer met frisse moed aan de slag, om toch nog een tikje milieubewuster te worden, wie weet hoe het dan loopt aan het eind van het jaar...

Eerst lekker genieten, van onder andere mijn favoriet allertijden!