Zonnepanelen van Greenchoice

Veel mensen zien het nut wel van zonnepanelen. En er zijn ook veel mensen die best wel bereid zijn om panelen op het dak te leggen.

Maar vaak speelt er vooral 1 factor een grote rol: GELD.

Want het gaat toch om een groot bedrag, dat je wel op je rekening moet hebben. Je legt niet zo even 8000 euro op de tafel, om het zo maar te zeggen.

En dat maakt het voor veel mensen moeilijk om die stap te nemen. Op de lange termijn kan het dan wel goedkoper zijn, maar ja, dat betekent wel dat je ineens een flink bedrag moet ophoesten. En dat houdt mensen tegen om echt aan zonnepanelen te beginnen.

Kan dat niet anders?

Jawel! Dat kan anders! Er is een mogelijkheid om zonnepanelen op je dak te krijgen, zonder een grote investering te doen!

Vandaag zag ik een bericht op de site van Greenchoice, over een nieuw initiatief, met de naam ZonVast.

Een mooi plan, wat helemaal zo slecht nog niet is. Zowel niet voor de consument als voor Greenchoice zelf.

Wat houdt het in?

• Als klant van Greenchoice krijg je 10 zonnepanelen op je dak. Mits je dak daarvoor geschikt is natuurlijk.
• Greenchoice blijft eigenaar van de panelen, zelf hoef je niets te betalen voor de panelen.
• Het vermogen van de panelen is zo'n 1950 kWh. Daarvan wordt een deel door jezelf opgemaakt en een ander deel daarvan wordt teruggeleverd aan het net.
• De electriciteit die wordt teruggeleverd aan het net, daar ontvang je niets voor. Die is geheel voor Greenchoice, zij kunnen dat weer doorverkopen als groene stroom. Zelf heb je daar niet zo veel aan.
• Maar voor het deel wat de panelen leveren en wat je zelf gebruikt, daar betaal je een vaste prijs voor van 23 cent per kWh. En let wel, die prijs blijft altijd 23 kWh, TWINTIG JAAR LANG!
• Na twintig jaar mag je de panelen houden, wordt je zelf de eigenaar en kan je nog eventueel verder profiteren van de opbrengst, die dan helemaal voor jezelf zijn.

Meer details op de site van Greenchoice.

Op het eerste gezicht klinkt het best goed. Het is in ieder geval beter dan een normaal contract. Je krijgt twintig jaar lang korting op je energie, wanneer de zon schijnt!

Dus in plaats van 's avonds en in het weekend de wasmachine aanzetten tegen daltarief, draai je voortaan bij daglicht de was. Op die manier profiteer je volgens mij het meest.

En mocht je denken dat 23 cent per kWh veel is. Op dit moment is dat inderdaad hoger dan de huidige dagprijs.

Maar als je beseft dat de energieprijs gemiddeld zo'n 8% per jaar stijgt, dan heb je over twee jaar die grens van 23 cent al bereikt en is heb je daarna dus goedkopere energie.

Maar, wil je echt goedkoper uit zijn, dan heb je natuurlijk veel meer voordeel wanneer je zelf zonnepanelen aanschaft. Maar dat ga ik de volgende keer wel uitrekenen.

In ieder geval zie je steeds meer verschillende manieren om zonneenergie beschikbaar te maken voor diverse mensen. En zoiets kan je alleen maar aanmoedigen.

Loslaten van spullen

In hoeverre zijn we gehecht aan onze spullen?

Of nee, anders gezegd. Wat maakt het dat we gehecht zijn aan onze spullen?

Is het de functionaliteit? Het uiterlijk? Of misschien de herinnering die er aan vast zit?

En hoe moeilijk is het dan om afstand te doen van die spullen? Wat geef je er voor op? Of klopt dat wel? Geef je er iets voor op?

Is die functionaliteit wel nodig? Misschien kan je zonder. En als het alleen om het uiterlijk gaat, waarom maak je er dan geen foto van? En de herinnering. Is die verdwenen wanneer het voorwerp ook weg is? Zit die herinnering in het voorwerp, of in je hoofd of hart? Blijft die niet altijd bij je?

Hoe moeilijk is het om los te laten?

Ontzettend moeilijk wanneer het om pure en essentiele dingen gaat. Bij verdriet om iemand die er niet meer is. Kinderen die de grote boze wereld in gaan. Of bij het loslaten van controle. Of emoties.

Maar loslaten van spullen, fysieke dingen, dat is toch niet zo moeilijk?

Toch is het behoorlijk lastig. Op dit moment ben ik bezig om los te laten. En wel een hele stapel cd's.

Dat klinkt een beetje raar, cd's, is dat nou alles? Die blinkende schijfjes?

Toch valt het tegen. Terwijl ik de schijfjes op mijn computer zet, er foto's van maak en op Marktplaats zet en ondertussen wat luister via iTunes, gaan mijn gedachten terug in de tijd.

Totaal trippen met alleen de muziek als drugs tijdens een concert van 35007 (Loose). Voor het eerst zo'n massale houseparty in Beursgebouw Eindhoven op de klanken van Speedy J. De knallende kanonnen van AC/DC in Nijmegen. Het wapperen van mijn broek door de dubbele bassdrum bij een optreden van Fear Factory. De gogo danseressen van 7Zuma7. Meezingen met Type O Negative op Dynamo Open Air. De opkomst van Anneke van Giersbergen met The Gathering. En zowiezo nog veel meer herinneringen aan dertien jaar lang Dynamo Open Air.

Wat heerlijk om lekker melancholisch terug te denken aan die goeie oude tijd. Dat heb ik toch maar mooi voor elkaar, door mijn actie om de muziek te gaan digitaliseren.

En zo valt het afscheid nemen van mijn cd's niet zo zwaar. Want ik heb tenslotte de muziek nog, en vooral de herinneringen. Ook zonder die schijfjes kan ik het zo naar boven halen, daar is weinig moeie voor nodig.

Dus daarom, beste cd's van me. Het ga jullie goed. Dat er maar ook andere mensen mogen genieten van jullie muziek. Dat er nog meer plezierige herinneringen mogen loskomen bij diegene die naar jullie luisteren. Zorg goed voor jullie nieuwe eigenaren! Vaarwel!

Voor de geinteresseerden, via deze link zie je alle cd's op Marktplaats staan.

Enne....ik heb natuurlijk niet alles weggedaan, er zijn een paar exemplaren, die kan ik gewoon echt niet weg doen! Zoals deze band (klik) en deze band (klik) en ook deze band (klik).

Dus zo makkelijk gaat dat loslaten nou ook weer niet...

Gezien, gehoord, gelezen: Energieblikjes

Hier heb ik smakelijk om moeten lachen. Erg herkenbaar ook, aangezien we ook naast een veldje wonen.

Ook ons speeltuintje voor ons huis wil ik weleens opschonen. Je zou zeggen dat onze jeugd tegenwoordig genoeg suikers binnen krijgt, maar blijkbaar niet genoeg, want het voetbalveldje ligt bezaaid met energy-blikjes. Maar ze werken niet. De jeugd kan simpelweg de energie niet opbrengen om die blikjes, na lediging, ook nog eens in de vuilnisbak naast hen te werpen.

Gelezen op de weblog: milieuridder.blogspot.com
Zowiezo een leuke weblog om te lezen!

De Brood Index

Misschien hebben jullie wel eens van de Big Mac index gehoord?

Dit is een ludieke manier om de koopkracht te berekenen en de verwachte waarde van de valuta in verschillende landen, waarbij wordt gekeken naar de prijs van een Big Mac in een bepaald land.

Hoe werkt de Big Mac Index?

Als basis wordt de prijs van een Amerikaanse Big Mac genomen. Die legt men naast de prijs van een Big Mac in bijvoorbeeld China, omgerekend in dollars.

Dan zie je dat de Big Mac in de VS 3,73 dollar kost en in China 13,2 yuan. Dus zou je zeggen dat 13,2 yuan omgerekend dezelfde waarde zou moeten hebben als 3,73 dollar. Een koers dus van 13,2 yuan / 3,73 dollar = 3,54 yuan. Zoveel Yuan zou je moeten krijgen voor 1 dollar.

Maar de koers op de valuta markt is 6,57 yuan voor 1 dollar. Dat zou betekenen dat de Yuan zo'n 46 procent is ondergewaardeerd. En dus kan je verwachten dat de koers van de Yuan zou moeten gaan stijgen.

Zoiets dus.

Maar wat heeft dat te maken met de titel 'De Brood Index'?

Welnu, niet zo heel veel, maar de naam klinkt gewoon lekker, de Big Mac Index versus de Brood index. :-)

Wat is de Brood Index?

Het is mijn eigen persoonlijke index om een beeld te geven wat nu echt de waarde van een besparing is. Of de waarde van een uitgave. Het werkt veel beter als je het visualiseert met brood!

Ik reken een prijs van 2 euro per brood. Dat rekent makkelijker. Het is wel een dure prijs, maar dat geeft niet. Op die manier weet ik, dat mijn berekening nog aan de conservatieve kant is en eigenlijk nog veel meer broden vertegenwoordigd.

Een voorbeeld met besparen:

Pas heb ik 5 euro bespaard door een verzekering voortaan jaarlijks te betalen, in plaats van maandelijks. Daardoor verdween een periodieke betalingstoeslag van de rekening, van 5 euro.

Omgerekend heb ik dus 2,5 broden verdiend met een simpel telefoontje naar de verzekeringsmaatschappij.

Nog een voorbeeld, met waardebepaling:

Er staat een iPod op het verlanglijstje. Een leuke gadget, maar ook prijzig. Voor 300 euro heb je een nieuw exemplaar, flink wat geld. Maar met de broodindex wordt het pas echt duidelijk hoeveel geld dat is.

Dan kost de iPod ineens 150 broden!

Dat betekent dat je met het geld van een iPod, bijna driekwart jaar lang brood kan eten!

Ineens zie je dat apparaatje in een heel ander perspectief. En dat zorgt ervoor dat je nog eens extra nadenkt over een bepaalde uitgave.

Natuurlijk kan je ook op een andere manier een index hanteren. Zoals in de vorm van wekelijkse boodschappen of berekenen hoeveel uur je ervoor moet werken. Maar voor mij persoonlijk werkt de Brood Index nog het fijnst.

Ik ben benieuwd of er nog meer mensen zijn die zulke omrekenmethoden gebruiken. Laat je favoriete methode achter in de reacties.

Industriele landschappen - Uranium mijnen

Edward Burtynsky is een fotograaf die gespecialiseerd is in industriële landschappen. Waar de natuur is veranderd door de mens en zijn fabrieken, mijnen, afvalbergen, noem maar op.

Surrealistische beelden, ik heb ze ooit zelf bewonderd tijdens een fototentoonstelling in Helmond, enkele jaren terug. Erg indrukwekkend.

Toen al, vielen me de foto's op van de 'landschappen' die gevormd worden door de winning van uranium.

Om 1 kilo uranium te winnen, is er zo'n 1000 tot 2000 kilo erts nodig. Hiervoor is miljoenen liter water per dag nodig, komt er kankerverwekkend radon gas vrij, naast grote hoeveelheden radioactief afval en er blijft verzuurde modder achter.

Vooral bij de open mijnen is het een gigantische aanslag op het landschap, 'mooi' gefotografeerd door Edward Burtynsky.

Wanneer je nog eens iemand hoort zeggen dat kernenergie milieuvriendelijk is, denk dan eens terug aan de volgende foto's:

Gezien, gehoord, Gelezen: Melk en Honing

Tijdens een rondje zappen, viel ik in het EO-programma 'Melk en Honing'

Aangezien er naast mij op de bank druk werd getelefoneerd, stond het geluid uit en keek ik met een half oog naar het programma, met de teletekst ondertiteling aan. En tegelijkertijd las ik een tijdschrift. Ha, wie zegt dat alleen vrouwen kunnen multitasken!

Ineens viel mijn oog op een uitspraak die toch wel een snaar raakte. Bij deze in de GGG rubriek, een prachtige uitspraak.

'Ik kan niet DE wereld veranderen, maar wat ik wel kan veranderen is MIJN wereld.'

Gedroogde appeltjes en banaan

Af en toe is het lekker om te knabbelen op een stuk gedroogd fruit. Een gezonde manier van snoepen.

Je hebt ze in allerlei vormen en maten: knapperige appelchips, gedroogde mango, rozijntjes of in een melange van allerlei soorten fruit.

Heel lekker, maar ook heel duur. Vooral als je de biologische versie koopt, dan betaal je toch best een pittige prijs.

Maar gelukkig kan dat goedkoper, door het vooral zelf te maken!

Tot voor kort droogde ik appelschijfjes in de oven, maar dankzij een recente tip in de reacties is er nu een net zo goede, maar vooral goedkopere methode.

De tip:

De appelschijfjes op een stok rijgen en dan boven de (hout)kachel hangen. Werkt perfect!!!

(met dank aan cieltje)

Zo gezegd, zo gedaan:

Rijg schijfjes appel en schijfjes banaan aan een sateprikker en droog ze boven de kachel. Met behulp van wat lege doosjes, hangen ze precies boven de radiator en worden ze automatisch gedroogd, aangezien de kachel tijdens de koude periode toch nog aan staat.

Dat bespaart in ieder geval aan electriciteit, wanneer je ze in de oven droogt.

In het begin vulde de kamer zich met een lekkere zoete geur, zo heb je meteen een soort natuurlijke luchtverfrisser.

Onder het toeziend oog van een paar magneetbeestjes werden de schijfjes fruit droger en droger. En na een dag of 5 waren ze geschikt voor consumptie.

Ik had gehoopt dat ze ook knapperig zouden zijn, maar dat lukt niet echt. Misschien dat zoiets een andere techniek vereist.

Maar ze smaakten heerlijk! De smaak is erg intens, aangezien het vocht uit de schijfjes verdwijnt, maar de suikers wel achterblijven. Vooral de banaan was heerlijk.

Een heerlijk zoet en gezond tussendoortje, en ook goed te gebruiken bij toetjes of als garnering bij gerechten.

Voor herhaling vatbaar!

Ik ben voor kernenergie

De discussie over wel of geen kernenergie is weer flink aangewakkerd door de verschrikkelijke toestanden in Japan.

Voor- en tegenstanders buitelen over elkaar heen, diverse landen herzien hun beleid met betrekking tot kernenergie, stoppen met de nieuwbouw van kerncentrales. Andere landen gaan gewoon door of besluiten om alles nog eens goed te testen.

Een goed moment om eens na te denken over je eigen standpunt over kernenergie.

Hier en daar zie ik op de andere weblogs dat mensen twijfelen. Het gevoel zegt dat het niet deugt, maar men weet te weinig of het echt wel zo slecht is.

In de reacties van verschillende kranten zie je zoveel verschillende meningen. Afhankelijk van welke krant je leest, zeggen veel mensen dat kernenergie veilig, schoon en noodzakelijk is. En weer anderen noemen het gevaarlijk, vervuilend en overbodig.

Tijd om mijn eigen standpunt ook eens onder de loep te nemen.

Ik hoef er eigenlijk niet eens over na te denken, ik kan volmondig zeggen:

Ik ben voor kernenergie!

Ja echt, zie zelf maar de voordelen:

Superschoon
Geeft een weldadige warmte
Mooi om te zien
Onbeperkte goedkope energie
Veilig
Onafhankelijk
Onmisbaar

Toch? Daar moet iedereen het mee eens zijn, lijkt me zo. Dit is de meest ideale vorm van energie waarvan de hele wereld van kan profiteren. Gratis!

Hm?
Wat?

Oh, wacht. Ik denk dat hier een misverstand is!

Dachten jullie dat ik die levensgevaarlijke, peperdure, ziekmakende, vervuilende kerncentrales bedoelde? Die gebouwen waar op een ingenieuze, maar o zo verkeerde manier energie wordt opgewekt? Waar je duizenden jaren met een afval probleem blijft zitten? Die gebouwen die miljarden kosten om te bouwen. En waar een eindige grondstof zoals uranium wordt gebruikt, slechts verkrijgbaar bij een aantal landen? En zwaar gesubsidieerd door de overheid door beveiligings-, vervoers- en verzekeringskosten?

Nee joh!

Ik heb het over de enige kerncentrale die we nodig hebben voor de hele wereld. Waar kernfusie plaats vindt en onmetelijke hoeveelheden energie wordt geleverd, gratis en voor niks en geheel onafhankelijk.

Juist ja!

De Zon!!

En geen andere kernenergie, no way.

Dag winter, hallo lente!

Mooie natuurbeelden

Ik heb ze wel eens gezien, een zwerm spreeuwen. Een heel mooi gezicht om ze zo door de lucht te zien vliegen. Alsof het niet de spreeuwen zijn die vliegen, maar net alsof alleen de zwerm zelf een levend organisme is. Dansend in de lucht.

Jammer genoeg woon ik niet in de buurt van Utrecht, dus moet ik het deze keer met een YouTube filmpje doen. Maar zelfs dan is het magisch om het te zien, de vloeiende bewegingen.

Mooi.

Gezien, gehoord, gelezen: Kenmerken van een miljardair of geluk

In een artikel bij Forbes magazine werden de kenmerken van een miljardair besproken.

Eens kijken of ik kans maak!

De meeste miljardairs...

• zijn man. (check)
• hebben in militaire dienst gezeten (check)
• zijn in september geboren (ai, helaas)
• hebben een hoge en goede opleiding gehad (ehm...niet echt)
• nemen grote risico's (ik? mister behoefte-aan-zekerheid?)
• wonen in Californië of China (ook al niet)

Nou, niet echt een kans om miljardair te worden dus. Maar ach, dat hoeft ook niet, geld is helemaal niet zo belangrijk.

Je kan beter naar andere lijstjes kijken, die belangrijkere zaken behandelen.

Zoals de Gelukstop tien uit het geluksonderzoek van Roos Vonk:

1. Het gevoel dat iemand van me houdt (check)
2. Het gevoel dat ik van iemand hou (check)
3. Een goed gesprek met een vriend/in (check)
4. Het gevoel dat ik echt contact heb met iemand (check)
5. In de natuur zijn (check)
6. Een compliment/waardering van iemand (check)
7. Mooi weer (kijkt naar buiten...check)
8. Luisteren naar mooie muziek (check)
9. Knuffelen (met volwassene, kind of dier) (check, check, check)
10. Erin slagen een lastig probleem op te lossen (check)

Kijk! Dat is beter! Veel beter.

Gelukkig maar!

Zonnepanelen - voor en na de installatie

Ik zou nog de 'voor' en 'na' foto's laten zien van de zonnepanelen.

Een leeg maagdelijk dak nog, maar de ladder staat al klaar.

Klaar om, via die ladder, de 10 panelen op het dak te krijgen, vakkundig omhoog gesjouwd door twee installateurs en net zo vakkundig geplaatst op het dak. En binnen op zolder ook nog een omvormer, die de opgewekte elektriciteit netjes op het net terecht laat komen.

Best een speciale dag, eindelijk komt er een droom uit! Het is altijd fijn om dromen te verwezenlijken, en die dag werd het dus werkelijkheid.

Na een tijd sparen en uitzoeken en veel voorpret, zie je het ineens gebeuren. En dat voelt heerlijk!

Een halve dag later was het zover.

Tien panelen, en meteen werd er al stroom geproduceerd! Geen opstarttijd, geen ingewikkelde instellingen. Vanaf het moment dat de installatie werd aangesloten op de elektriciteitsleiding, werd er stroom geleverd!

Woehoe!

Het valt wel op. Als je onze huizenrij in de verte ziet, weet je meteen welk huis van ons is. En de mensen in de buurt ook. Waren we eerst 'die mensen met dat Chinese kindje', nu zijn we 'dat stel met dat Chinese kindje en die zonnepanelen.'

Maar het mag ook opvallen, er mag best reclame worden gemaakt voor zonne-energie.

En ondertussen zie ik mijn energiemeter langzaamn achteruit lopen, nu al, zelfs zo vroeg in het jaar. Dankzij een leuke gadget kan ik de productie live volgen, in de vorm van een mooie grafiek per dag, per maand of per jaar. En wanneer ik de kWh prijs erin zet, laat het me ook nog eens zien hoeveel geld het me bespaart/oplevert.

Kortom, ik ben in mijn nopjes! En elke keer wanneer ik het huis uit ga of juist weer thuis kom, dan kijk ik naar het dak, naar de panelen en geniet van de aanblik.

Heerlijk!

Ik ben een serie aan het voorbereiden waarin ik zoveel mogelijk informatie zal geven over het gelopen traject. Ik ben totaal geen expert en ik ga ook maar af op de informatie die ik weer via anderen heb gekregen. Het zal vast niet volledig zijn, maar ik merk gewoon dat er wel behoefte is aan informatie hierover, dus ik ga mijn best doen.

Binnenkort meer!

Een manier om cd's op te ruimen.

Even tellen.

1..2...3..4...5...
(even later)
... 109...110...111.

Wauw, 111 cd's in de kast en dat zijn alleen nog maar de hardrock cd's.

Mooie muziek hoor, maar besef wel, zo'n 80% ligt al jaren stof te verzamelen en komt amper het kastje uit. Waarom heb ik ze dan eigenlijk nog in mijn bezit? Kan ik daar niet vanaf?

Jawel! Dat kan!

Een mooie strategie om cd's op te ruimen.
Of hoe je honderden cd's in een paar vierkante centimeter stopt.

Niet voor iedereen toepasbaar, maar eens kijken of dit gaat werken voor mij, en misschien brengt het anderen ook op een idee. (of komen er anderen met nog betere suggesties)

Benodigdheden:

• een computer met internetverbinding en genoeg ruimte
• ITunes of een vergelijkbaar programma op de computer
• tijd

Stap 1: Zet alle cd's die je nog de moeite waard vind op de computer

Via Itunes kan je alle cd's rippen. Een voor een worden ze op de harde schijf gezet en dat gaat reuze gemakkelijk. ITunes zorgt er zelf voor dat de bestanden mooi op de harde schijf belanden en hangt er ook een mooi albumhoesje aan en een genre en allerlei andere gegevens.

Zo heb je toch al je muziek beschikbaar en kan je vanaf dat moment de cd's gaan wegdoen.

Stap 2: Zet alle cd's op marktplaats

Dit kost de meeste tijd.

Eventueel foto's maken, de advertenties maken, biedingen en reacties afhandelen, geld ontvangen en de cd's versturen. En maar hopen dat er mensen in de cd's zijn geinteresseerd natuurlijk.

Natuurlijk is Marktplaats niet heilig en kan je ook voor bol.com gaan of gewoon de rommelmarkt.

Stap 3: Zet het verdiende geld apart op een spaarrekening

Al die kleine beetjes geld die je binnenkrijgt via de cd's, verzamel je in een grote bak, ergens op een spaarrekening. In een ouderwetse spaarpot kan ook, maar dan loop je de rente mis!

Je zou nu kunnen stoppen. Een leuk bedrag op de bank, meer ruimte in huis en toch nog de muziek op de computer.

Maar zelf wil ik die muziek ook kunnen beluisteren op de stereo in de huiskamer. Aangezien de computer boven staat, heb ik iets anders nodig om die muziek beneden te kunnen luisteren.

En daar komt dan het doel van het gespaarde geld om de hoek kijken:

Stap 4: Koop een IPod en docking station van het verdiende geld.

Daar ga ik voor!
Het hoeft niet eens het nieuwste model te zijn, maar het streven is een IPod waar ik alle muziek op kan zetten. Die sluit ik aan op de stereo en zo heb ik ineens een cd-wisselaar tot mijn beschikking met minstens 111 cd's erin!

En ik vind een exemplaar van Marktplaats ook prima, dat scheelt ook nog eens geld.

Stap 5: Geniet van de muziek

En zo heb je de beschikking over muziek die je misschien al jaren niet meer hebt gehoord. IPod op shuffle of je maakt een mooie playlist, of je laat de Genius functie lekker nummers uitzoeken.

En ineens komen er nummers voorbij waarvan je denkt: 'Oh ja! Mooi! Dat is lang geleden zeg. Leuk om die nog eens te horen.' Of je droomt weg bij de mooie herinneringen aan een bepaald nummer uit je jeugd.

Heerlijk.

Dus hopelijk over niet al te lange tijd heb ik het volgende voor elkaar:

• alle cd's op de computer
• een mooi bedrag door de verkochte cd's
• extra ruimte door minstens twee cd-kastjes die weg kunnen
• meer kastruimte
• een opgeruimd gevoel
• een ipod
• vaker goeie muziek uit de stereo

Ondertussen staan er al 19 cd's op de computer, nog 92 te gaan!

Veiligheidsmarges en combinatietoxicologie

Op heel veel weblogs die ik regelmatig lees, gaat het de laatste tijd over verzorgingsproducten. En dan vooral om de chemische stoffen die er in zitten.

Je kent ze vast wel, de beroemde parabenen, SLS, talk, fluorides, aluminium en nog veel meer foute stoffen. Te veel om op te noemen.

Nu is het de vraag of al die stoffen echt schadelijk zijn of niet. De ene partij (voornamelijk de cosmeticaindustrie) zegt dat het wel meevalt, andere partijen (zoals milieuorganisaties) zijn zwaar tegen en beroepen zich op het voorzorgprincipe: 'Bij twijfel, niet doen.'

Hoe meer ik lees over al die stoffen, hoe moeilijker het wordt. Vaak bekruipt me het gevoel dat het erg fout is, al die chemische troep in producten die we op onze huid smeren. Maar tegelijkertijd klinken sommige argumenten van voorstanders ook best wel overtuigend.

De waarheid zal wel ergens in het midden liggen.

Veiligheidsmarges

Toch zegt mijn gevoel dat we zulke stoffen moeten vermijden. Ondanks de vastgestelde veiligheidsmarges.

Want er wordt keer op keer gezegd dat de hoeveelheiden zo klein zijn, dat het niet schadelijk is. De gehanteerde veiligheidsmarges zijn zo ingesteld, dat de hoeveelheid die gebruik wordt, geen gevaar oplevert voor de gezondheid. Maar is dat echt zo?

Hm.

Combinatietoxicologie

Zo is er de term 'combinatietoxicologie' (3 x woordwaarde).

Heel kort door de bocht komt het erop neer dat je allerlei verschillende schadelijke stoffen hebt, die allemaal apart ongevaarlijk zijn. Maar wanneer je ze combineert, kunnen ze alsnog schadelijk zijn.

Dus men kan nog zo goed alle stoffen afzonderlijk onderzoeken en vaststellen dat het wel meevalt, er is maar heel weinig onderzoek gedaan naar de cummulatieve en gecombineerde werking van al schadelijke stoffen tesamen.

Experiment

Om duidelijk te maken waarom ik dus mijn bedenkingen heb bij de vastgestelde veiligheidsmarges en daarbij de wetenschap van combinatietoxicologie, zal ik nu een experiment uitvoeren. Met mijzelf als proefkonijn.

Blootstelling 1:

Ik heb hier 1 glas bier.

In dit glas zit een hoeveelheid alcohol, die op zich ongevaarlijk is wanneer ik het opdrink. Er zit een veilige marge op, het alcoholpercentage is laag en er zit veel water bij, dus zodanig verdund dat ik niet zat ga worden van dit gerstenat.

Proost!

Hmmm, lekker!

Blootselling 2:

Goed, de volgende. Een lekker borreltje!

Eens kijken, wat is het alcoholpercentage? Zo! Maar liefst 38%! Daar kan je behoorlijk dronken van worden!

Gelukkig zit deze straffe drank in een heel klein glaasje. Dus is de hoeveelheid zodanig klein, dat je er niet dronken van wordt. Gewoon een veilige hoeveelheid om te drinken dus.

Sante!

Huuu! Dat brandt!

Blootstelling 3:

Hatsjee! De volgende graag. Een lekker glaasje wijn. Jaaaa. Lekker.

Zo'n heerlijk gezond druivesapje. Lekkerrr toch? Het wordt al duizenden jaren gedronken, dat moet wel goed zijn. En niet al te veel in het glas, beetje tussen de pils en borrel in. Zo houden we de hoeveelheid alcohol weer goed in toom.

Al met al weer een veilig glaasje alcohol, ook van deze hoeveelheid raak ik niet van in de olie. Met een gerust hart sla ik dit glas achterover.

Prosit!

Slok! Op!

Blootstelling 4:

Dusz! Next! Jaaa. Chinees drankje! Maotai!

Flink veel alcohol ja. Boel alcohol! Woah. Dus ... klein glaasje weer. Hoeveel? Pfffrt. 53 Procent! In ienieminie glaasje dan. Mini borreltje. Klein beetje. Drup. Drup. Hihihi.

Stond nog in de kast, ooit gebruikt bij koken. Maar nu niet koken, maar drinken! Isz gelukkig veilig. Watnt ieniemienie glaasje. Dus ieniemienie beetju alcohol, dus niks niet zat worden. Gewoon lekker drinkun!

Ganbei!

Blootstelling 5:

Pffrrt. Ghehegheg. D'r staat bloot. Pffghgh.

Mooooooiiii. Volgende glas, izze cogknak, eh.. cognas..cogni...cognac! Sjiekdefriek drankje ja. Execlusieeieieif!

Maar! Maar. Maaarrrr. Niet bang zijn, nee. Niet. Isse groot glas. Gigantimissola! Grande glas! Jawel. Maarrrrr. Gheh. Isse maar beetje cogni..cogn..cogcan! Juistem.

Duszj!! Kleine beeetjes, kleine, piep! Kleine alcholol. Slrpj. Brz. Duszj. Alweer veilig! Nikse aan die handjes! Alles okeeeee en flex. Veilg. Drink.

Hips!

Blootstelling6:

Meehee. Whabtopoelfj. Frt. Frrrrt. Pblblbpblbpblblblp.

Totaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaal vvvvveilig. Marssjuh is laaaaaaaagggghhh. Astblft. Mihihihih.

Tizzzzz wah. Meuh. Tizzzzzz niks! Frrrotzeflot.

Bwagh. Frz.

Grrzzzz. zzzzzzzzz.
Vrot.