woensdag 7 oktober 2009

We gaan scheiden


Het is schokkend, ik weet het. Maar het kan niet anders, we moeten wel. We gaan scheiden!

Het is al allemaal geregeld, de papieren liggen al thuis met de nodige informatie. We hebben een hoop zakken klaar liggen om de spullen in te doen, zodat we de boel makkelijker kunnen verdelen.

Pfff, moeilijk hoor. Zoals zoveel scheidingen is dit ook een hoop gedoe en geregel. Wat doe je weg, wat niet? Wie doet wat? Waar slaan we de spullen tijdelijk op? Lastige vragen.

Maar we hebben alles nu bijna rond en volgende week is het zover, dan gaat het gebeuren, dan is het afscheid daar. Het zal even pijn doen, maar uiteindelijk went het vast wel, zoals met zoveel dingen.

Maar weet je? Eerlijk is eerlijk, ik heb er wel naar uitgekeken. Het geeft toch een fijn gevoel, ik weet niet hoe ik het anders moet zeggen. Een nieuwe periode breekt aan. Hoe vreemd het ook klinkt, maar ik kan volmondig zeggen:


Opgeruimd staat netjes!

Zo, dat is eruit. Het klinkt hard, ik weet het, maar het is nu eenmaal zo. Ik ben blij wanneer het zover is, ik kan niet wachten!

Nou ja, duidelijk waar ik het over heb, toch?

Langzaam ontstaat er een kleine milieustraat achter in de tuin. De grijze kliko, de groene en ons compostvat. Eigenlijk zou ik er nog twee containers naast moeten zetten, voor het oude papier, en nu dus ook voor al het plastic. Onze gemeente zamelt nu dus ook plastic in, in naam van die landelijke actie Plastic Heroes.


Een maand lang plastic verzamelen in een grote zak, het is even schipperen waar we die gaan laten. Want stiekem vult die zak zich razendsnel met allerlei plastic, waar komt dat toch allemaal vandaan? Ik denk niet dat we de zak zo lang in onze keuken kunnen houden, misschien een plek zoeken waar hij ongehinderd kan groeien. Het zal vast de schuur gaan worden.

Ik ben benieuwd of we nu ons koopgedrag gaan aanpassen en plastic verpakkingen gaan vermijden. Dat lijkt me toch behoorlijk moeilijk, want plastic vind je bijna overal. Van die totaal overbodige plastic schenktuitjes in pakken appelsap tot die totaal overbodige folie om tijdschriften, om maar eens een voorbeeld te noemen.

Misschien kunnen we er een sport van gaan maken om plastic te gaan vermijden, zodat we straks een piepklein zakje gevuld met plastic aan de kant van de weg kunnen zetten. Uiteindelijk zal dat ook nog eens goedkoper zijn, want ik voorzie wel een diftar systeem opdoemen in de toekomst.

Maar goed, we zijn dus enthousiast begonnen met plastic scheiden, nu maar eens kijken of we over een tijd nog net zo enthousiast zijn.


3 opmerkingen:

  1. Plastic scheiden doen we hier al vrij lang. We hebben in de keuken een plastic zakje (hoe origineel) hangen daar doen we de verpakkingen in. Wanneer dat zakje vol is gaat het in de grote bewaarzak. We hebben een kelder waar die zak staat. Een keer per 4 weken worden de zaken bij de deur opgehaald. Het heeft ons al veel bespaard qua afvalverwerkingskosten.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Zo doen wij het ook! Alleen hebben we dan geen kelder, dus hangt de grote zak in de schuur. Op zich een goed initiatief, alleen is er bij ons geen diftar systeem, je betaalt gewoon een vast bedrag. Ik ben dan ook benieuwd of mensen dit gaan volhouden, want er is niet echt een stimulans. Behalve als je het beste voor de wereld wilt, zoals wij. :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik schrik altijd weer van de grote hoeveelheid plastic als ik heb gekookt. En dan kook ik heus met verse groentes e.d., maar ontzettend veel is verpakt in plastic zooi.

    Succes met scheiden!

    BeantwoordenVerwijderen