Deodorant vervangen, een beter alternatief van hetzelfde merk

Nu ik weet hoe schadelijk mijn huidige deodorant is, kan ik eens kijken naar de volgende stappen die ik ga nemen.

Opties voor deodorant alternatieven

Heel simpel bekeken heb ik de volgende mogelijkheden om mijn deo te vervangen:

1. Hetzelfde merk blijven gebruiken, maar dan een betere versie
2. Een deodorant van een ander merk
3. Zelf maken
4. Geen deodorant

Een andere deodorant van hetzelfde merk

Eens kijken, die hebben we toevallig ook in de kast staan. Hetzelfde gemak, hetzelfde flesje, maar net weer andere ingrediënten. Zou deze dan beter zijn?

Laten we maar eens weer in de cosmetische database kijken!

Het gaat om de Sanex Zero % Sensitive Skin Deo Roller

De schaalverdeling werkt weer als volgt:

 

0 - 2 = weinig risico

3 - 6 = gemiddeld risico

7 - 10 = hoog risico

 

Ingrediënten en hun kenmerken

Deze keer staan de ingrediënten in de volgorde zoals ze ook op het flesje staan. Dat betekent dat het is ingedeeld qua hoeveelheid. Datgene wat bovenaan staat, daar zit het meeste van in. En dat wat onderaan staat, daar zit het minste van in. Alleen zien we jammer genoeg niet wat ongeveer de percentages zijn wat de hoeveelheid betreft.

Aqua (0)
Glycerin (0)
PPG-15 Stearyl Ether (1)
Steareth-2 (3)
Cyclomethicone (2)
Potassium Alum (1)
Steareth-21 (3)
Parfum (8)
Phenoxyethanol (4)
Dimethicone (3)
Caprylyl Glycol (0)
Talc (3)
BHT (6)

Een grote verrassing is toch wel het kopje PARFUM. Een hoog risico! En dan voornamelijk op het gebied van allergische reacties!

Hm, dus ook al maken ze reclame met 'geen parabenen, aluminium chloorhydraat en alcohol', er zit toch nog genoeg andere rotzooi in om meteen al te beslissen dat het dit niet gaat worden!

Ze maken trouwens ook reclame over het natuurlijke ingrediënt 'ALUIN', de Potassium Alum uit het rijtje hierboven.

Laat ik nou toch een aluinsteentje hebben in verband met het scheren enzo. Zal dat misschien ook een alternatief kunnen zijn? Interessant om te onderzoeken.

De stand:

1. Hetzelfde merk blijven gebruiken, maar dan een betere versie
2. Een deodorant van een ander merk (aluin)
3. Zelf maken
4. Geen deodorant

De volgende stap is de meest logische stap voor een luie donder als ik, waarom zou ik eigenlijk deodorant gebruiken? Wat is als ik GEEN deo meer gebruik?

(Mensen in mijn directe omgeving, jullie zijn alvast gewaarschuwd!!)

Hoe schadelijk is mijn deodorant?

Het is duidelijk, ik wil geen chemische troep onder mijn oksels.

Maar ik wil wel lekker ruiken.
En liefst geen zweet of zweetplekken.
En moeite doen is prima, maar het moet wel efficiënt blijven, een beetje gemak dient de mens.

Een eerste inventarisatie

Eerst maar eens kijken, wat ik nu precies bijna dagelijks op mijn lichaam smeer.

Dit spul: Sanex Dermo Protector Deo roller

Op zich ben ik er wel tevreden mee. Snel, handig, werkt prima.

Maar wat zit er eigenlijk in? En hoe slecht zijn die ingrediënten eigenlijk?

Daar hebben we een mooie website voor:
Skin Deep Cosmetics Database

Een mooie website, waar je de ingrediënten kan intypen, en waar je snel en overzichtelijk een resultaat ziet, hoe schadelijk het is en wat er allemaal wel of niet aan mankeert.

We pakken even de ingrediënten erbij, ik heb ze in volgorde gezet van schadelijk tot minder schadelijk. Je kan op de link klikken om de details te bekijken.

De schaalverdeling werkt als volgt:

0 - 2 = weinig risico
3 - 6 = gemiddeld risico
7 - 10 = hoog risico

Ingrediënten en hun kenmerken

BHT (6)
Cyclopemtasiloxane (3)
Steareth-21 (3)
Dimethicone (3)
Talc (3)
Aluminum chlorohyrdate (3)
Steareth-2 (3)
PPG-15 Stearyl Ether (1)
Glycerin (0)
Allantoin (0)
Lactis Proteinum (0)

De score valt me niet tegen. Maar het liefst heb ik een score van 'NUL'!

Het valt in de categorie 'gemiddeld risico'. Met een uitschieter voor "Butylated hydroxytoluene", die hoog scoort op risico's voor allergische reacties en kanker.

Nog meer nadelen

Naast de inhoud, bevalt me de verpakking ook niet. Veel plastic, niet herbruikbaar.

De prijs, tussen de 2 tot 3 euro, is ook best duur. Alhoewel we altijd wel gebruik maken van aanbiedingen.

Dit kan beter!

We gaan eens nadenken wat we gaan doen hiermee.

Wat voor deodorant gebruiken jullie eigenlijk? Of misschien gebruik je wel niets? Laat het weten in de reacties.

Chemische rotzooi op het lichaam smeren, hoe stop je er mee?

Oke, laten we een experimentje doen.

Een visualisatieoefening.

Stel je het volgende voor:

Je staat in een grote fabriek, waar ze chemische stoffen maken. Poeders, vloeistof, gas, noem maar op. Je krijgt beschermende kleren aan, van die gele rubberen handschoenen, een maskertje voor en zo'n plastic bril om je ogen te beschermen, haarnetje.

Voor je, op tafel, staan buisjes met onbekende substanties, gefabriceerd in deze grote fabriek. Je weet niet precies wat er in zit, maar je weet wel, dat sommige inhoud van de buisjes schadelijk kan zijn voor je gezondheid. En sommige ook weer niet zo schadelijk.

Er zitten poedertjes in de buisjes, die hoogst waarschijnlijk invloed hebben op de hormonen in je lichaam. Andere vloeistoffen zorgen er voor, dat je een grotere kans op Alzheimer krijgt. Weer andere crèmes zijn schadelijk voor je huid, of je krijgt allergische reacties.

En o ja, door gebruik van deze stofjes heb je trouwens ook een grotere kans op kanker.

Kies willekeurig wat stofjes, roer alles door elkaar tot een papje. Niet knoeien! En doe het in een potje.

Klaar?

Okee, doe je masker af en smeer het papje nu op je gezicht.

Toe maar. Smeer maar op je gezicht.

Niet?

Maar als ik er nu een lekker geurtje door doe? En dan mag je het onder je oksels smeren!

Nog niet?

Rotzooi op mijn lijf.

Groot gelijk! Ik zou het ook niet doen, daar zo in die fabriek. Ik ga toch geen schadelijke, chemische troep op mijn lijf smeren?!

Maar...toch doe ik het. Elke dag. Chemische stoffen, waarvan ik eigenlijk geen flauw benul van heb, hoe schadelijk ze voor me zijn. Ik smeer ze direct op mijn huid!

Deodorant.
Douchegel.
Shampoo.
Zonnebrandcrème.
Body lotion.
Handcrème.

Vergeet ik nog iets? Vast wel.

En dan laat ik even allerlei andere chemische troep buiten beschouwing, die we op onze huid krijgen via de verfstoffen in onze kleding bijvoorbeeld, of via voedsel, of inademen of wat dan ook.

Irrationeel gedrag

Wat een raar gedrag van mezelf eigenlijk.

Ik weet dat het schadelijk is. Ik weet dat ik een verhoogde kans maak op allerlei narigheid. Ik weet dat er weinig natuurlijks aan is, aan die chemische producten. Ik weet het allemaal, ben me er bewust van.

En toch doe ik het. En velen met mij.

Aan de ene kant niet gek, de bedrijven die deze producten verkopen, geven miljoenen euro's uit aan reclame en andere tactieken, om er voor te zorgen dat wij die producten kopen. Je moet sterk zijn om dat media- en informatiebombardement te kunnen weerstaan.

En sommige producten zitten dankzij die tactieken zo vast verankerd in ons collectief geheugen, daar kan geen gezond verstand tegenop. Denk maar aan pasgewassen baby'tjes, ruik eens aan hun nog natte haartjes. Wat ruik je dan? Aan welk product denken we dan?

Vaak begint het met een 'Z' en eindigt op 'witsal'!

Hoe kan dat toch? We kunnen toch denken? We zijn toch rationele wezens? Als we zien dat het slecht is, dan laten we het toch staan? We zijn toch slim genoeg om daar mee om te gaan?

Nope!

Ook al zien we het graag anders, we zijn helemaal geen rationele wezens. Een groot gedeelte van ons gedrag wordt bepaald door emoties, instinct, impulsen, ons onderbewustzijn. Daar zijn mooie boeken over geschreven, ik kom er nog wel eens op terug.

Maar hoe kan ik dit dan doorbreken?

Moeite doen

De grootste stap is misschien al gezet. Ik ben me er bewust van, nu is er nog maar 1 ding nodig: actie ondernemen! Gewoon doen!

En nee, dat is niet makkelijk, ik zal er moeite voor moeten doen. Maar dit is toch ook wel de moeite waard? Het kan toch geen kwaad, wat meer 'moeite doen'? Een stukje gezonder, wat minder schade voor het milieu, misschien ook wat vriendelijker voor de portemonnee. Dat is die moeite wel waard.

Dus, opstropen die mouwen, aan de slag!

Volgende stap in het verduurzamen van de persoonlijke verzorging:

Deodorant!

Een reden om niet door te gaan met de moestuin

Het stukje tekst boven aan de weblog beschrijft eigenlijk wel goed waar het om gaat:

Over verwoede pogingen om binnen het gezinsleven een balans te vinden tussen bewust consumeren,
duurzaam leven, gezondheid, geld besparen en dan ook nog eens tevreden te zijn….

Vooral de 'balans' is erg lastig.

Afgelopen week is de balans veel te ver doorgeslagen, helemaal in het rood zelfs. Stress, vermoeidheid, te weinig tijd voor mezelf, maar ook voor het gezin, slopend was dat.

De oorzaak?

Dit:

De moestuin.

Of eigenlijk is 'de onkruidtuin' meer van toepassing, want het was geen moestuinieren meer, maar pure, keiharde, onkruidbestrijding! Oorlog! Tegen al dat ongewenst groen en tegen de opperbaas der onkruiden, heermoes! Verschrikkelijk.

Dat is het nadeel van vruchtbare grond, niet alleen de groenten doen het goed, maar ook al het andere wat Moedertje Natuur voortbrengt gedijt prima!

Een aantal dagen niet naar de moestuin, betekent dat er in die dagen een compleet nieuw oerwoud is gegroeid met talloze onbekende levensvormen die nog niet eens officieel ontdekt zijn! Razendsnel grijpt het groen om zich heen, verbazend. Indrukwekkend ook.

Ik kijk heel graag naar apocalyptische series, bijvoorbeeld The Walking Dead. Maar vaak zit ik hoofdschuddend voor het beeldscherm, want het klopt nooit! Mensen zijn jaren aan het overleven in een door zombies geïnfecteerde, verlaten wereld en toch zijn alle gazonnetjes nog vers gemaaid, zijn straten onbedekt en bermen kort gewiekt. ONMOGELIJK!!

Als mijn moestuin al in 3 dagen totaal overwoekerd wordt, hoe moet de wereld zonder mensen er dan niet uitzien na een jaar? Helemaal groen, zou ik denken!

Of houden zombies van grasmaaien en tuinieren misschien?

Maar goed, waar het op neer komt, de moestuin is opgezegd.

Een baan, een gezin, andere hobby's, een (soort van) sociaal leven, en dan ook nog een moestuin. In mijn geval werkte dat niet. Wanneer het zover komt dat je 's avonds na het werk en na bedtijd van de kinderen nog naar de moestuin MOET, om te voorkomen dat je anders de dagen daarna nog langer in de tuin moet werken, dan is het niet goed. Wanneer iets 'MOETEN' wordt en het ten koste gaat van plezier, gezin en andere dingen, dan is het tijd om er mee te stoppen.

Helaas.

Want er gaat echt niets boven groenten uit eigen tuin. Lekker, gezond, verser dan supermarkt/groentenboer-vers, onbespoten, biologisch en inclusief voldoening omdat het door eigen handen is gekweekt en geoogst.

Eigenlijk kan ik dat toch niet opgeven, het is zo lekker en ook leuk. Maar misschien dat het op kleinere schaal beter kan. Dichter bij huis.

Hmmm. (Kijkt peinzend naar de voortuin...)

Welke duurzame stappen moet ik doen?

Oke, in het vorige bericht stond de wijze spreuk van Lao Tse:

Zelfs een reis van 1000 mijl, begint met een eerste stap.

Zo simpel is het wel, gewoon een eerste stap zetten. Niet nadenken, maar beginnen. Hup, schoenen en aan en vertrekken!

Dat is iets wat wel steeds terug komt in mijn leventje:

Eerst ga ik ideeën in kaart brengen, de boel plannen, alle risico's uitsluiten, tijdschema uitstippelen, prioriteiten stellen, actielijst maken, apps zoeken om actielijstjes in bij te houden, hele boeken over Getting Things Done lezen, een systeem verzinnen waarmee ik kan werken, misschien toch weer in Excel bijhouden, of toch een appje, of mind maps. Of lijstjes op papier! Ja, een mooie kladblok kopen. Of nee, ik heb er nog liggen. Die zoek ik nog wel een keer. Moet ik eerst eens opruimen in huis. Even een actielijstje maken van dingen die ik moet opruimen eigenlijk...

Ehm... wat ging ik ook alweer doen?

Zo druk bezig met 'hoe' ik iets wil doen, dat ik helemaal vergeet 'wat' ik wil doen. En zo gebeurt er uiteindelijk niks!

En eigenlijk is het zo simpel, gewoon beginnen! Iets uitkiezen, oppakken en beginnen. Wat dat betreft heeft dat bedrijf met die sportschoenen die ooit gemaakt werden door kinderhandjes wel gelijk:

'Just do it!'

Dus.. laten we beginnen dan! Hop!

Maar welke kant moet ik dan op? Waar zal ik mee beginnen?

Energie?
Kleding?
Voeding?
Verzorging?
Vervoer?
Afval?
Waterverbruik?
Sieraden?
Financiën?
Iets anders?

Maakt niet uit eigenlijk. Elke stap is wat dat betreft goed. Om nog maar eens een citaat op de weblog te zetten:

“Kunt u me vertellen welke kant ik van hieruit op moet? ”, vraagt Alice.  

“Dat hangt voor een belangrijk deel af van waar je naar toe wilt,” zei de kat.

“Het maakt me niet zoveel uit”, ging Alice verder.

”Dan maakt het ook niet uit welke kant je opgaat,” zei de kat.

“Zolang ik maar ergens kom,” voegde Alice er als een verklaring aan toe.

“Oh, dat zal zeker gebeuren,” zei de kat, “als je maar lang genoeg loopt”. 

 

Vooruit dan, laten we eens gaan lopen.

Als je al een eerder berichtje hebt gezien, betreffende een bepaalde zeep, heb ik stiekem al een keuze gemaakt. Gewoon willekeurig geprikt uit de lijst.

Persoonlijke verzorging!

Yes!

Binnenkort mogen jullie persoonlijk onder mijn oksels komen ruiken en snuffelen. De zwarte randjes onder mijn nagels inspecteren. Mijn afveeggedrag op de wc beoordelen. Tellen hoe vaak ik onder de douche sta, en wat ik daar eigenlijk allemaal uitspook.

Of eh.. nou ja, misschien iets minder intiem dan.

Binnenkort meer!