Is het de presentatie, ons brein of gewoon lekker?

(Ook dit berichtje is nog geautomatiseerd. We zijn nog aan het uitrusten van de reis!)

We eten zo veel mogelijk biologisch. En het liefst ook nog uit eigen tuin, verser kan gewoon niet!

En weet je, het is net alsof het eten veel lekkerder smaakt dan het reguliere eten uit de supermarkt. Meer smaak, alsof je het ontbreken van de insecticide letterlijk proeft! De volle aardse smaak, de vele uren zon die het heeft gehad. Heerlijk.

Maar smaakt het nu echt zo veel lekkerder?
Of is het psychisch?

Want misschien vinden we het veel lekkerder smaken, omdat we zelf denken dat het veel lekkerder zou moeten smaken!

Misschien houden we ons voor de gek, onbewust. We hebben het idee dat biologisch veel beter is, en dus automatisch vinden we het ook lekkerder smaken. We overtuigen onszelf, op dezelfde manier waarop iemand onder hypnose met veel smaak een citroen zit op te eten, alsof het een appeltje is.

Of smaakt het echt lekkerder?

Of neem een restaurant. Kwalitatief hoogwaardig voedsel, met zorg bereid. Prachtige presentatie, het voelt erg speciaal wanneer je een mooi gerecht aan het verorberen bent. Samen met een heerlijk glas speciale wijn. Hmmmmm. Heerlijk.

Zoveel lekkerder dan thuis, toch?

Is dat echt? Of is het, op zijn goed Nederlands, de 'entourage'?

Want als ik eerlijk ben, als we thuis het eten ook wat specialer opmaken, in plaats van zomaar op het bord te kwakken, dan lijkt het meer smaak te hebben! terwijl het niet lekkerder is gemaakt dan anders.

Zou het echt lekkerder zijn? Of speelt de presentatie van het eten ook een rol? En speelt vooral onze hersenen een spelletje met ons?

Het volgende filmpje, van Pen en Teller laat het op een prachtige manier zien!